عقب افتادن اولتیماتوم نتانیاهو به ایران

به گزارش پ ارس به نقل از جام، نشریه فرانسوی لوموند (LeMonde) تأثیر ریاست جمهوری دکتر « حسن روحانی» بر پرونده هسته ای ایران و تنش میان جمهوری اسلامی و رژیم صهیونیستی را در ضمن یادداشتی تحلیلی، بررسی کرده است.

در تحلیل یادشده می خوانیم:
در اسرائیل با واژه" بیتوخون" [به معنای امنیت] شوخی ندارند. این بازتاب وحشت جمعی آن هاست که در اکثر مباحثات سیاسی یا موارد مشابه نمود پیدا می کند و معمولاً در زمان تصمیم گیری های مهم بر سایر ملاحظات ارجحیت دارد.

حداقل از سال ۲۰۰۳ تا کنون، یعنی از سالی که آژانس بین المللی انرژی اتمی نسبت به غنی سازی اورانیوم در ایران هشدار داد، اضطراب امنیتی شدیدی در نزد اسرائیلی ها به وجود آمده که تماماً بر روی این برنامه اتمی متمرکز شده است.

این نگرانی هم به لحاظ جغرافیایی توجیه پذیر است و هم به دلیل گفتارهای تند و آتشین فردی به نام احمدی نژاد که از زمان به قدرت رسیدنش در سال ۲۰۰۵ مواضعی ضدصهیونیستی اتخاذ کرد و منکر هولوکاست شد.

بدین ترتیب در دورنمای انتخابات پارلمانی ماه ژانویه، بنیامین نتانیاهو کمپین انتخاباتی خود را بر پایه" خطر ایران" تشکیل داد و در سال ۲۰۱۲ در تریبون سازمان ملل، بمب اتمی ایران و گذر از خط قرمز را به تصویر کشید. او در تمامی سخنرانی هایش تا زمان رأی گیری، مدام ایران را مورد تهدید قرار داد.

آیا این صرفاً یک موضع گیری انتخاباتی بود؟ بی شک همینطور است، ولی به همین مورد نیز ختم نمی شود؛ زیرا اسرائیل همواره اقدامات پیشگیرانه خود را تشدید کرده است؛ اقداماتی از قبیل:

-مانورهای تدافعی در مقیاس وسیع

-گسترش سریع برنامه ضدموشکی" گنبد آهنین"

-جنگ سایبری

-تولید بمب های GBU که قادر به نفوذ در زیر زمین هستند

نتانیاهو از زمان اعلام انتخاب" حسن روحانی" به عنوان رئیس جمهور ایران، خاطرنشان کرد که این مسأله هیچ چیز را عوض نخواهد کرد.

حرف او هم درست است، هم غلط.
درست به این دلیل که رئیس جمهور ایران در امور دفاعی و خارجی دارای اختیار نیست و حرف آخر را رهبر انقلاب می زند. به عبارت دیگر، جایگزین کردن فردی متعصب با فردی که گفته می شود میانه روست، شاید باعث تحولات اجتماعی یا اقتصادی شود، ولی در زمینه جغرافیای سیاسی تغییری ایجاد نخواهد کرد.

غلط به این دلیل که شاید شرایط برعکس شود. آیا پیروزی روحانی که در همان دور اول و در برابر نامزدهای محافظه کار انتخاب شد، نشانه آن نیست که جمهوری اسلامی تصمیم گرفته است سیاست سرسختانه را تغییر دهد؟

این فرضیه تا حدودی معتبر است، چرا که آیت الله علی خامنه ای طی ماه های اخیر -به گفته اطرافیانش- خواستار ازسرگیری مذاکرات اتمی -که از سال ۲۰۰۵ متوقف می باشد- شده است.

ازسوی دیگر، رئیس جمهور جدید، همان مقام عالیرتبه ای است که در سال ۲۰۰۳ ازسوی غربی ها به عنوان مسؤول عملگرای جمهوری اسلامی که می توان با او به مذاکره نشست، پذیرفته شد.

احتمالا ایران برای کاستن از فشار تحریم های بین المللی، تداوم پشتیبانی از سوریه و همچنین بازدارندگی از حمله احتمالی امریکا یا اسرائیل، ترجیح داده است که به جای دستیابی به بمب اتم، حداقل خود را در آستانه دستیابی به آن نگه دارد.

اگرچه اسرائیلی ها لحن خود را تند کرده و همچنان به تهدیدهایشان ادامه می دهند، این بدان معنی نیست که آن ها عملگرایی کمتری نسبت به حکومت تهران دارند. نتانیاهو علیرغم اظهارات آتشینش، اولتیماتوم خود را در کمتر از یک سال، ۲ بار به تعویق انداخته است.

هیچ شکی نیست که این بار نیز به تعویق خواهد انداخت تا زمان بیشتری برای بررسی پیشنهاداتی که رئیس جمهور جدید ایران به امریکا و اروپا می دهد، داشته باشد.

هیچ کس نمی تواند پیش بینی کند که این تنش چه زمان و چگونه پایان خواهد یافت؟

ولی یک واقعیت تاریخی که سران اسرائیل به خوبی بر آن واقفند، همچنان به قوت خود باقی است: بر خلاف اکثر حکومت های عرب ملی گرا و در عین حال لائیک، ایران هرگز آغازگر جنگ علیه اسرائیل نبوده است. »

کد مطلب: ۲۹۷۹۹۴

ادعای بی اساس نتانیاهو درباره ایران

تورم خرداد ماه ۳۲.۶ درصد شد

ایران دارای بزرگترین ذخیره گاز جهان

شوخی قطر با امنیت ملی ایران

نرخ تورم ۳۱درصد شد/جدول گرانی های۹۲

اعلام آمارهای رسمی در کوران انتخابات

۳۹; لبخند روحانی مهم نیست امتیازهایی که می دهد مهم است۳۹;

یک کارشناس موسسه سیاست خاورنزدیک واشینگتن تاکید کرد که تنها روی خوش…

۸ سال حبس برای یک کامنت+عکس

جاستین کارتر که حالا ۱۹ سال دارد به خاطر یک کامنت در شبکه های اجتماعی…

رییس الازهر: پشت شیعیان نماز می خوانم