به گزارش پارس به نقل از کیهان، پایگاه خبری میدل ایست آن لاین در بسط این تحلیل خود نوشت: رهبری اخوان المسلمین اشتباهات بزرگی داشت از جمله اینکه نتوانست بفهمد کسی که حاکم کشوری به گستردگی و جایگاه مصر است، نباید دنباله رو یک کشور کوچک و ذره بینی مثل قطر باشد. رهبری اخوان در حکم یک وابسته و مجری سیاست های شبه جزیره قطر و امیر بی سواد این کشور ظاهر شد و با این شیوه ای که در پیش گرفت، به جایگاه مصر به عنوان بزرگ ترین کشور منطقه آسیب زد. شاید هم قرضاوی به سبب نفوذی که در اخوان المسلمین داشت، توانست مواضع اخوان المسلمین را در جهت اجرای طرح های قطر در منطقه سوق دهد. به طوری که مواضع مصر، تکراری طوطی وار از مواضع وزارت امور خارجه قطر شده بود و این مسأله در خصوص همه مسائل منطقه از مسأله فلسطین گرفته تا مسأله سوریه، صدق می کرد. »

این تحلیل می افزاید: از آن گذشته، قطر در امور داخلی سیاسی و مالی مصر نیز دخالت می کرد و با اعطای تسهیلات غیرمعمول به بازارهای مالی مصر و شرکت در مناقصه های کانال سوئز و حفاری برای کشف گاز و دیگر سرمایه گذاری ها در مسائل حیاتی، مخالفت اکثر نویسندگان و فرهنگیان و سیاستمداران مصری را برانگیخت و این در حالی است که شماری از این معترضان به صورت سنتی وابسته به جریان اسلام گرا شناخته می شوند. اگر اسناد مالی یافت شده در هنگام حمله تظاهرکنندگان به ساختمان مرکزی اخوان المسلمین، صحت داشته باشد، ثابت می شود که رهبران ارشد اخوان المسلمین، پاداش های مالی منظمی از امیر قطر دریافت می کرده اند.