دایناسوری که مانند ما انسان‌ها روی دو پا راه می‌رفت

به گزارش پارس ، به نقل ازخبرآنلاین، محبوبه عمیدی: پیگیری رشد در دایناسورها و تغییراتی که در طول حیات خود با آن روبرو شده اند، کار ساده ای نیست؛ اما گروهی از محققان دیرین شناسی در پکن، بریستول و بن موفق شده اند با استفاده از تحلیل بیومکانیک و بررسی تاریخچه استخوان ها در سیتاکوزاروس ها یا دایناسورهای طوطی مانند نشان دهند چطور این دایناسورها توانسته اند در طول رشد خود از راه رفتن مانند چارپایان به حرکت روی دو پا تغییر حالت بدهند.

نمونه های متعددی از سیتاکوزاروس ها که متعلق به دوره کرتاسه (حدود ۱۰۰میلیون سال پیش) بوده اند در چین و بخش های دیگری از آسیای شرقی کشف شده است.

کیوآی ژاو برای انجام بخشی از تز دکترای خود تلاش کرده رشد استخوانی و دیگر خصوصیات اسکلتی این گروه از دایناسورها را که شناخته شده ترین نمونه از دایناسورهایی هستند که روی دو پا راه می رفته اند، در نمونه های خردسال، جوان و بالغ آنها با دقت بالایی بررسی کند.

ژاو که دوره دکترایش را در دانشگاه بریستول گذرانده و در حال حاضر در مرکز دیرین شناسی مهره داران پکن کار می کند، می گوید: « بعضی از این استخوان ها که اغلب متعلق به دایناسورهای خردسالی بودند که زیر ۱ سال سن داشتند، تنها چندین میلی متر طول داشتند و این موضوع کار را برای من بسیاردشوار می کرد. می بایست بسیار با احتیاط برخورد می کردم و مطمئن می شدم آسیبی به این نمونه های باارزش وارد نمی شود» .

ژاو با کسب اجازه از انستیتو پکن دو استخوان دست و یک جفت استخوان پا از ۱۶ دایناسور جداگانه را که رنج سنی متفاوتی از زیر ۱ سال تا ۱۰ ساله (دایناسور بالغ) داشتند، جدا می کند تا مورد بررسی قرار دهد. او این مرحله پیچیده از کار خود را در آزمایشگاه دیرین شناسی مجهزی در بن، آلمان به انجام می رساند.

مطالعات او نشان می دهند دایناسورهای کوچکی که زیر یک سال سن داشته اند، دارای دست های بلند و پاهای کوتاهی بوده اند که احتمالا به محض خروج از تخم می توانسته اند چهار دست و پا روی آنها حرکت کنند. در دایناسورهای یک تا سه ساله روند رشد طولی استخوان های دست سریع بوده؛ اما از ۴ تا ۶ سالگی سرعت رشد پاها بسیار زیاد شده است. این رشد سریع پاها در کنار کندشدن روند رشد دست ها باعث شده در نهایت نسبت طول پاها به دست ها ۲ برابر شود که برای جانداری که در زمان بلوغ و پس از آن روی دو پای خود حرکت می کند، نسبت بسیار مناسبی است.

دکتر زینگ زو که یکی از اساتید راهنمای ژاو بوده، می گوید: « این مطالعه جالب توجه نشان می دهد چه اطلاعات باارزشی در استخوان ها و بقایای به جا مانده از دایناسورها نهفته است. ما به کمک شیوه های مشابه می توانیم رازهای بیشتری را در مورد زندگی شگفت انگیز این جانداران ماقبل تاریخ کشف کنیم» .

دکتر مایک بنتون از دانشگاه بریستول که یکی دیگر از اساتید ژاو است، می گوید: « این مطالعه می تواند به شناخت فرگشت در دایناسورها کمک شایانی بکند. امروزه می دانیم دایناسورهای طوطی مانند کوچک و نوجوان روی چهار دست و پا حرکت می کرده اند؛ اما نمونه های بالغ مانند ما انسان ها می توانستند رو ۲ پا راه بروند. این موضوع نشان می دهد اجداد سیتاکوزاروس ها زمانی روی هر چهار دست و پای خود راه می رفته اند و از نقطه ای به بعد حرکت روی دو پای عقب را آغاز کرده اند» .

نتایج این تحقیق به تفصیل در نشریه نیچر منتشر شده است.