اساتید رشته زنبورداری برای شناسایی عسل طبیعی از روش‌های آزمایشگاهی استفاده می‌کنند، اما مردم عادی هم با استفاده از روش‌های ساده تجربی تقریبا" می‌توانند نوع طبیعی را از تقلبی تشخیص دهند.

این روش‌ها عبارتند از؛

*ریختن عسل در آب سرد:

۶ روش تشخیص عسل‌ طبیعی از تقلبی اگر مقداری عسل طبیعی را در یک لیوان آب سرد بریزید، می‌بینید که عسل کاملا حالت چسبندگی خود را حفظ می‌کند و خیلی سخت و دیر در آب سرد حل می‌شود، اما عسل تقلبی سریع در آب حل می‌شود.

اگر عسل را داخل لیوان محتوی آب بریزید، چنانچه به صورت عمودی وارد لیوان پر از آب شده و در ته آن جمع شود و به سرعت حل نگردد، عسل مطلوبی است، ولی اگر عسل هنگام ریختن، در آب حل شود، از مطلوبیت و خلوص کمتری برخوردار است.

*رس زدن عسل:

رس زدن به معنای رسوب کردن و کدر شدن عسل است. عسل طبیعی به دلیل داشتن دیاستاز بعد از مدتی ته‌نشین می‌شود و رس می‌زند؛ یعنی ذرات قند عسل متبلور می‌شود و عسل مانند روغن نباتی سفت می‌شود.

تفاوت آن با شکرک زدن که در مربا ایجاد می‌شود این است که بلور‌های عسل رس زده خیلی ریز‌تر از بلور‌های مربای شکرک زده می‌باشد.

* مزه کردن:

عسل طبیعی، علاوه بر شیرینی خاص، دارای مزه و طعم ویژه‌ای است که فقط در عسل وجود دارد و عسل‌های مصنوعی فاقد این نوع مزه می‌باشند؛ لذا افراد می‌توانند با مصرف زیاد و توجه دقیق درجه خلوص عسل را تشخیص دهند. باید توجه داشت که عسل مصنوعی بیشتر مزه شیرینی شکر می‌دهد تا مزه خالص عسل.

* عطر و بوی طبیعی:

اگر درپوش عسل مدتی بسته باشد، هنگام باز کردن درپوش بو و رایحه مطبوع عسل طبیعی را می‌توانید استشمام کنید.

* آب شدن در دهان:

عسل طبیعی به سرعت در دهان آب می‌شود و پس از مصرف ایجاد انرژی می‌کند، در حالی که عسل غیرطبیعی طعم آبنبات می‌دهد.

* استفاده از ابزار‌های بدن:

آقای دکتر اسفندیار رشید زاده عسل شناس و زنبوردار نمونه کشورمان در این باره می‌نویسد: برای مصرف کننده یک راه بیشتر برای تشخیص عسل وجود ندارد آن هم استفاده از ابزار‌هایی است که بدن در اختیارش گذاشته است.

با چشمانش شکل ظاهری عسل را ارزیابی کند، با بینی اش آن را بو کند، با زبانش آن را مزه مزه نماید اگر مجموعه باب طبعش بود و اگر عسل بخصوص عطر و طعم گل‌ها را داشت، این عسل، عسل واقعی (طبیعی) است و ارزش آن را دارد که بهای آن را در حد معقول بپردازد.

 

انرژی شکر قند طبیعی عسل