رنگ و نوع پوست خود را بشناسید

به گزارش پارس ، هر روز تنوع محصولات آرایشی، بهداشتی بیشتر می شود و شرکت های تولید کننده با تحقیق و مطالعات زیاد لوازمی را تولید می کنند که هماهنگ با انواع رنگ پوست مصرف کنندگان باشد. به این ترتیب می توان به راحتی نقاط ضعف چهره خود را پوشش داد و ویژگی های مثبت آن را برجسته کرد. ولی لازمه این کار اطلاع از رنگ پوست خود است. زمانی که از رنگ پوست خود به خوبی آگاه هستید، به راحتی هنگام خرید می توانید از فروشنده در مورد محصولات مناسب با رنگ پوست تان اطلاعات بگیرید. همه ما می دانیم که بعضی از رنگ ها با صورت و رنگ پوست ما بیشتر هماهنگی دارد و ما را زیباتر نشان می دهند و گروهی دیگر چهره ما را گرفته تر می کنند. شناخت رنگ پوست به انتخاب و افزایش زیبایی شما در لباس پوشیدن نیز کمک می کند. ملانین کلمه کلیدی رنگ پوست است. مقدار ملانین موجود در پوست، رنگ پوست را تعیین می کند. هر قدر ملانین پوست بیشتر باشد، رنگ آن تیره تر می شود. بنابراین رنگ پوست قفقازی ها حداقل ملانین را دارد و روشن است و رنگ پوست آفریقایی ها به دلیل وجود مقدار زیاد ملانین تیره است.

تا به امروز بسیاری از دانشمندان سعی کردند که انواع رنگ پوست را طبقه بندی کنند، ولی آنچه که مورد قبول اکثریت قرار گرفته، طبقه بندی دکتر توماس B از دانشکده پزشکی فیتزپاتریک هاروارد است که به همین نام در سال ۱۹۷۵ گسترش یافت و براساس عواملی همچون ژنتیک، واکنش به قرار گرفتن در معرض آفتاب و… رنگ پوست را به شش نوع مختلف طبقه بندی کردند:

پوست بسیار روشن: این نوع پوست در برابر نور خورشید به راحتی می سوزد، ولی برنزه نمی شود. اکثر سفیدپوستان در این گروه قرار می گیرند و بیشتر آنها کک و مکی هستند.

سفید: این نوع رنگ پوست به راحتی می سوزد و البته در برابر نور خورشید برنزه نیز می شود.

تیره متوسط: اگرچه ممکن است گاه در برابر نور آفتاب بسوزد، ولی به راحتی نیز برنزه می شود.

تیره: برخی از آسیایی ها، اسپانیایی ها، آمریکایی های بومی و اروپایی ها این نوع رنگ پوست را دارند و به ندرت می سوزد و به راحتی برنزه می شود.

پوست قهوه ای رنگ : بیشتر اسپانیایی ها و یا آفریقایی و آمریکایی ها این رنگ پوست را دارند که به ندرت می سوزد و برنزه نیز می شود.

پوست سیاه : تیره ترین رنگ پوست است که بیشتر آفریقایی ها این رنگ پوست را دارند و هرگز دچار آفتاب سوختگی و یا برنزه نمی شوند. این رنگ پوست به نسبت نوع اول حاوی دو برابر ملانین بیشتر است و پوست نوع اول بیشتر در معرض ابتلا به سرطان قرار می گیرد؛ به همین دلیل آنها (رنگ پوست نوع ۱،۲، ۳) بیشتر باید در برابر نور آفتاب محافظت شوند.

پوست گسترده ترین ارگان بدن انسان است که در برابر مواد خارجی از بدن محافظت می کند. این ارگان از سلول ها، اعصاب، غدد و رگ های خونی تشکیل شده است و لایه های مختلفی دارد. داشتن پوست سالم، فرد را زیباتر و جذاب تر می کند؛ به همین دلیل است که مراقبت از پوست از ضروریات رسیدن به زیبایی است. متاسفانه هیچ فرمول عمومی برای مراقبت از پوست صورت وجود ندارد؛ زیرا انواع مختلف پوست نیازهای متفاوتی دارند نوع پوست افراد به عوامل بسیاری از جمله ژنتیک، رژیم غذایی، ورزش، بهداشت و یا حتی عوامل محیطی بستگی دارد. به طور کلی پوست از نظر رطوبت و چربی به پنج نوع مختلف طبقه بندی می شود. طبیعی، چرب، خشک، ترکیبی و حساس.

پوست معمولی : بهترین نوع پوست، پوست معمولی طبیعی است که بافتی صاف، رنگی روشن و گلگون با منافذی ریز دارد. در این نوع میان چربی طبیعی پوست و رطوبت آن تعادل وجود دارد و پوست نرم و انعطاف پذیر است. نه چرب است و نه خشک و این نشان دهنده سلامت پوست است. این نوع پوست به نسبت سایر پوست ها به توجه کمتری نیاز دارد و استفاده از یک صابون ملایم و یک مرطوب کننده سبک کافی است.

پوست چرب: همانطور که از نام آن پیداست، نسبتاً چرب است. اگرچه چربی بسیار مهم است، ولی مقدار بیش از حد آن دردسر ساز می شود. این افراد بیشتر مستعد ابتلا به آکنه و جوش های زیر پوستی سرسیاه و سرسفید هستند و اغلب دارای منافذ باز هستند.

پوست خشک: کمبود رطوبت پوست منجر به سفت و شاخی شدن پوست می شود. این نوع پوست، ریز بافت، شکننده و تکه تکه است. نسبت به دماهای سرد و گرم حساس تر است و اغلب دچار سوزش، قرمزی و التهاب می شود. اغلب بسیار کشیده است. این افراد باید از پاک کننده های بسیار معمولی استفاده و پس از آن حتماً پوست خود را با روغن های طبیعی چرب کنند.

پوست ترکیبی: این نوع پوست بسیار شایع است و اگر شما بین ۴۵ ۲۵ سال هستید، احتمالاً در این رده قرار دارید. مناطق چرب پوست معمولاً پیشانی، بینی و چانه هستند و گونه ها، اطراف چشم و دهان خشک هستند. در مورد این گونه پوست ها باید مناطق خشک پوست را چرب و با استفاده از مواد قابض، چربی بیش از حد قسمت های چرب را جذب کرد.

پوست های حساس: پوست های حساس، نازک و ظریف هستند و منافذ ریزی دارند. مستعد شکسته شدن مویرگ ها و اغلب آلرژیک و در برخی موارد دچار خارش هستند. این نوع پوست می تواند خشک یا چرب باشد و به آسانی دچار کک و مک و لکه می شود. پوست های حساس سریع تحریک می شوند و واکنش های معمولی همچون خارش و سوزش را به همراه دارند. بهترین روش مراقبت از پوست های حساس، خودداری از مصرف مواد شیمیایی خشن و ناشناخته است و بهتر است از محصولات مخصوص پوست های حساس استفاده شود.

تعیین نوع پوست، اولین گام در تشخیص استفاده از محصولات پوستی و آرایشی است. برای تمیز کردن چربی و خاکی که در طول روز روی صورت جمع شده است، صورت خود را با پاک کننده تمیز کنید و پس از یک ساعت که پوست به حالت طبیعی خود بازگشت، بافت پوست خود را به طور جداگانه (پیشانی، چانه، گونه و بینی) فشار دهید و بافت ها را به روش زیر بررسی کنید:

اگر بر روی تمامی نقاط پوست خود، چربی احساس کردید، پوست شما چرب است.

اگر فقط برخی از مناطق پوست شما همچون پیشانی، بینی و چانه شما چربی بود، پوست شما ترکیبی است.

اگر در هیچ یک از مناطق پوست خود کشیدگی احساس نکردید و همچنان پوست شما خشک و ورقه ورقه باقی ماند، پوست شما خشک است.

اگر پوست شما هیچ تغییر خاصی نکرد و هنوز انعطاف پذیر و طبیعی بود، پوست تان بهترین نوع پوست، یعنی معمولی است.

بدون در نظر گرفتن نوع پوست، شستن صورت، دو بار در روز مهم است و با شناسایی نوع آن می توانید گام های بزرگی در جهت سلامت پوست خود بردارید. البته توجه داشته باشید که پاک کردن بیش از حد صورت با صابون ها نیز مشکل آفرین خواهد بود و به خشکی و قرمزی پوست منجر می شود؛ ولی شستن صورت تنها با آب خالی نیز به زدودن چربی ها و مواد زائد از روی پوست کمکی نمی کند. پزشکان توصیه می کنند که بعد از و شستن پوست به منظور حفظ رطوبت آن و برای اینکه در سرما دچار خشکی و خارش نشود، حتماً پوست خود را مرطوب کنید. مصرف شیر، علاوه بر تامین سلامت، از بافت های بدن در برابر پیری زودرس و چین و چروک محافظت می کند. شیر به دلیل اینکه حاوی ویتامین A است، برای سالم نگه داشتن پوست و مو ضروری است. زنان باید در نظر داشته باشند که برای حفظ سلامتی بدن شیر بدون چربی بنوشند تا علاوه بر حفظ جوانی شان، از تجمع چربی های ناسالم در بدن آنها پیشگیری شود.

مرجع: دنیای سلامت/ سید علیرضا میراسماعیلی