پاییز جان! چه شوم، چه ترسناک اینک، بر این کناره دشت، اینک این کوره راه ساکت بی رهرو آنک، بر ان کمرکش کوه، آنک ان کوچه باغ خلوت و خاموشت از یاد روزگار فراموشت پاییز جان! چه سرد،‌ چه درد آلود چون من تو نیز تنها ماندستی ای فصل فصل‌های‌ نگارینم سرد سکوت خودرا بسراییم پاییزم! ای قناری غمگینم مهدی اخوان ثالث فصل من پاییز