به گزارش پارس ، کیهان به نقل ازشبکه بالاترین در این باره نوشت: گاه برای همه داشته ها و نداشته هایمان دلتنگ می شویم. گاه افسوس می خوریم و گاه با غرور از کنار هم می گذریم. این مشکل اپوزیسیون پوشالی ایران است که عده ای نشستند و غرق در خاطرات خودشان هستند و چنان دیوار محکمی به دور خود چیده اند که با هیچ چیزی قابل شکستن نیست. این من من های اپوزیسیون پوشکی [! ] ۳۳ سال است ادامه داشته و هیچ ثمره ای به همراه نیاورده است.
بالاترین می افزاید: بدبختی ما وجود افراد خودفریفته است. استاد فولادوند همیشه می گفت این تلویزیون های لس آنجلسی اگر شش ماه برنامه های خود را قطع کنند مملکت آزاد می شود. منظور استاد متوجه اپوزیسیونی بود که هر روز هخاسازی می کرد و می خواست و می خواهد با گرسنگی و تحصن جلوی سفارت خانه های ایران رو اون هم با عده ای قلیل که تازه اون هم بیشتر به مجادله کشیده می شد را آزاد کنند، متأسفانه به صراحت بگویم ما نادان هستیم.
این شبکه ضدانقلابی در ادامه می نویسد: اپوزیسیون متوهم نشسته و خیالبافی برای خود می کند که چنین و چنان و در هر تجمعی به چند تا عکس با پرچم شیر و خورشید اکتفا می کنند. نه این روش مبارزه نیست شما متوهمان پوشالی اگر خود را مبارز می دانید اگر کمی فقط کمی خود را ایران خواه می دانید بهتر هست وافورهای خود را زمین بگذارید تا از نئشگی ۳۳ ساله بیرون بیائید و توهمات ذهنی روکنار بگذارید و آنچه که بایسته هست عمل کنید. اگر چیزی غیر از این باشد بهتر است سیاست و سیاسی بودن را کنار بگذارید چون بنا بر نوع تریاک تان (که جنس خوب باشد یا بد) تصمیم تان عوض می شود (! )
نویسنده بالاترین در پایان خاطرنشان کرده است: آیا ۳۳ سال در به دری و بی وطنی کافی نیست؟ به خود بیایید و از خود به در آیید… هر چند که می دانم این سخنان یاسین خواندن در گوش شماست ولی من گفتم.