«الناز شاکردوست» چه مسیری را طی کرد تا بهترین بازیگر شد؟

به گزارش پارس نیوز، اگر می‌خواهید بدانید الناز شاکردوست چه مسیری را طی کرد تا به سیمرغ جشنواره فجر رسید، این مطلب را بخوانید.

پوریا تابان با انتشار این عکس نوشت: الناز خاتون ١١ سال قبل را یادتان هست؟ بهمن ١٣٨٦ بود و جشنواره ٢٦ فجر، دو فیلم در جشنواره داشتید، یکى "در میان ابرها" ساخته سیدروح الله حجازى و دیگرى "باد در علفزار مى پیچد" ساخته خسرو معصومى. دومى را شب قبل از اعلام نام کاندیداها به دعوت شما همراه با بهنوش جان بختیارى و خدابیامرز مهدى اباسلط در بالکن سمت راستى سینما صحرا به نظاره نشستیم، من کنار شما نشسته بودم، قبل از آغاز فیلم تیزر جشنواره با صداى عمو خسرو شکیبایى پخش شد. شما با ذوق فراوان صداى عمو خسرو را در اداى واژه "بیست و ششمین جشنواره فیلم فجر" تکرار کردید و ایشان را تحسین. فیلم که تمام شد و چراغها روشن، برگشتید و مرا نگاه کردید؛ تحلیل هایم را قبول داشتید، گفتم فوق العاده بود و با این بازى نامزد دریافت سیمرغ بلورین نقش اول زن خواهى شد، خندیدى و گفتى: تو مهربونى اینطورى مى گى که خستگیم در بره. بهنوش گفت: به نگاه پوریا شک نکن، درسته مهربونه اما حرفى که مى زنه حساب و کتاب داره. در سالن سینما منتقد شناخته شده اى جلویمان را گرفت و شروع کرد از شما انتقاد کردن. سکوت کردى و با احترام گوش دادى. حرفهاى آقاى منتقد دلت را شکسته بود اما حرمت نگاه داشتى، همان شب دو ساعت در مورد حرفهاى آقاى منتقد تلفنى حرف زدیم؛ به شما گفتم شک نکن کاندیداى نقش اول زن خواهى شد. فردایش نامزد دریافت سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول زن شدید اما سیمرغ را هنگامه خانم قاضیانى براى فیلم به همین سادگى در دست گرفت.
بعد از جشنواره پرسیدید از کجا مى دانستى کاندیدا مى شوم؟ گفتم الناز شاکردوست بازیگر توانمند و بزرگى ست، گفتم به نقش هایت توجه کن ساده ترین ها را هم فوق العاده به نمایش مى گذارى. چند میگیرى گریه کنى ساخته شاهد احمدلو و دیگر فیلمهایت را مثال زدم. گفتم روزى سیمرغ را در دست خواهى گرفت. خندیدى و گفتى: بخاطر مهربانى هایت امید مى دهى و اغراق مى کنى. اولین مصاحبه مطبوعاتى را سال ١٣٨٧ در همشهرى جوان با هم انجام دادیم، اولین مصاحبه رادیویى زنده را هم در برنامه ى یک شب مهتاب با اجراى من در رادیو صداى آشنا. آن روزها هم گفتم سیمرغ روزى در دستانت آرام خواهد گرفت. سالهاست که ندیدمت و صدایت را نیز نشنیده ام، بیمارستان که بسترى بودى چندبارى خواستم با بهنوش جان بختیارى بیایم ملاقات، اما دلم نیامد رفیق قدیمى را در بستر بیمارى ببینم. حالا یازده سال از جشنواره ٢٦ فجر گذشته است، و امروز سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول زن در دستان توست، دیشب شبى بود که ماه کامل شد، لیاقتش را خیلى زودتر از اینها داشتى. مبارکت خاتون. پوریا تابان بیست و سوم بهمن ١٣٩٧