اسطوره‌سازی از ظریف تا کجا ادامه دارد؟

به گزارش پارس نیوز،  هر چقدر مشکلات ایران در حوزه سیاست خارجی بیشتر می شود و متعاقب آن انتقادات افزایش5 می‌یابد، رسانه‌های حامی دولت اعم از روزنامه‌های اصلاح طلب به طور معناداری حمایت از «محمد جواد ظریف» را در دستور کار خود قرار می دهند و گاه این حمایت‌ها جنبه اسطوره‌ای و افسانه‌ای پیدا می‌کند.

اخیرا وزیرخارجه در کنگره حزب ندای ایرانیان شرکت کرده است و «صادق خرازی» فعال سیاسی اصلاح طلب درباره وی بیان کرده است: « اگر ظریف متعلق به ایران نبود مستعد دبیر کل سازمان ملل متحد شدن را داشت. دل ظریف بیش از ما خون است. دغدغه هایش برای کشور بیش از کنشگران سیاسی است. او با همه بی مهری‌های داخلی در صحنه‌های خارجی مقاوم ایستاده است و برای ایران، آرمان‌های کشورمان و خون شهدا تلاش می‌کند. ظریف افتخار مردم ایران است. نام او در تاریخ مانند دکتر فاطمی خواهد ماند.»

با این توصیفات تا به اینجا ظریف با «امیرکبیر»، «آرش کمانگیر»، «دکتر محمد مصدق» و «دکتر حسین فاطمی» و ... به جهت بالابردن و نوعی تقدس گرایی جناحی هم رده و هم شان این شخصیت‌های تاریخی و اسطوره‌ای تصویرسازی شده است.

وزیر امور خارجه نیز در چهارمین کنگره حزب ندای ایرانیان گفت: «آنچه که ایران را بیش از هر چیزی قدرتمند تر کرد"مردم" است. مردم ایران مبنای قدرت ما هستند، لذا حفظ شان مردم و رعایت حقوق آنها یک ضرورت است بدون این مردم ما هیچ هستیم.»

اما از این موارد شعاری که بخشی از آن حاصل فضاسازی رسانه‌ای است، بگذریم به واقعیت موجود می رسیم. ظریف در سخنان خود از مردم و خواسته‌هایشان و سرمایه بودن آنها برای کشور سخن گفته، این درحالی است که مردم در اوضاع و شرایط خوبی به سر نمی برند و اقتصاد ایران به شدت منتظر تحقق وعده‌های برجامی است.

سخنان خرازی درباره ظریف بازهم یادآور همان تیترها و تصاویری است که روزنامه‌های اصلاح طلب بعد از امضای برجام برای ملت ایران تصویرسازی کردند و ظریف را در قامت امیر کبیر و هم رده مصدق نشان دادند. اما این روزها دیگر فصل فصل پاسخگویی است نه این موارد شعاری که ظریف از مردم ایران می گوید. مردم ایران قبل از اینکه خود را سرمایه دولت بدانند منتظر پاسخگویی آقای وزیر هستند. درواقع اگر ظریف از رعایت حقوق مردم ایران سخن می گوید باید حق دانستن سرنوشت‌شان را هم به آنها بدهد.

 بعد از مدت‌ها که از وعده‌های پر آب و تاب برجام می گذرد اقتصاد کشور با مشکلات مختلفی روبروست. دیپلماسی مقتدرانه ایران حالا بیشتر شبیه به دیپلماسی التماسی است و عزت‌مندی مردم ایران در خارج از مرزها خدشه دار می شود و انفعال دیپلماتیک را از وزارت خارجه می بینم. موضوع گرجستان و برخورد ناشایست با ایرانیان در مبادی وردی به این کشور یکی از همین موارد است.

از سوی دیگر چندی پیش وزیر خارجه در گفتگو با یکی از رسانه‌های داخلی از موضع پولشویی گسترده و سیستماتیک سخن گفت و با اتهام پراکنی نسبت به منتقدان لوایح مربوط به FATF آنها را عامل پولشویی عنوان کرد. در این خصوص چه در حوزه داخلی و مردمی که وزیر خارجه از آنها مایه می گذارد و چه در حوزه خارجی این موضوع بازتاب ویژه ای داشته است.

افکارعمومی ایران امروز می پرسند که صحبت‌های ظریف درباره پولشویی به کجا ختم شد. اینکه افکارعمومی را در این خصوص درگیر کنیم و سپس اسناد و مدارکی که این گفته را اثبات کند، چیزی ارائه نمی‌دهیم، در متلاطم کردن فضای سیاسی کشور بیشتر اثرگذار است.

در حوزه خارجی نیز اتهام پولشویی ظریف به کشور تا سالها می تواند به عنوان ابزاری علیه ایران از سوی غربی‌ها استفاده شود. بنابراین بایستی در این خصوص تکلیف حرف‌هایی که ظریف زده مشخص شود. از سوی دیگر اگر وزیرخارجه در مورد اتهامی که وارد کرده است پاسخگو نباشد در حوزه های دیگر همچون موارد مربوط با FATF چطور می توان سیاست خارجی که وی ریاست و هدایت آنرا بر عهده دارد را پذیرفت.

زمانی می توان از شعاری نبودن سخنان محمد جواد ظریف در کنگره حزب ندای ایرانیان درباره مردم کشورش مطمئن بود که پاسخگویی که اصل اساسی حقوق شهروندی است توسط وزیر خارجه رعایت شود. واقعیت این است که با سیاست‌هایی که دولت و سیاست خارجی که ظریف تا به اینجا هدایت کرده است، وضعیت کشور چندان حال و روز خوبی ندارد و مردم خواهان این موضوع هستند که سرنوشت و وضعیت آنها مشخص شود و با این حرف‌های شعاری رضایت مندی آنها حاصل نمی شود.