حمله به قالیباف برای تطهیر ناکارآمدی شورا/ درختی که چهار سال میوه ندهد...!

به گزارش پارس- "درختی که چهار سال میوه ندهد بعد هم ثمر نمی دهد" وقتی محمدباقر قالیباف این جمله را در مناظره انتخاباتی سال گذشته گفت خیلی ها این حرف به مذاقشان خوش نیامد و شروع کردند از همان زمان به تخریب شهردار تهران که "آهای! خودت که این حرف رو میزنی چیکار کردی؟ املاک نجومی، استخدام های نجومی، شهر سوخته همه حاصل مدیریت یک دهه ای شما در پایتخت است." همه تخلفات و اشتباهاتی که اگر برملا شود، دیگر آبرویی برای آقای شهردار باقی نخواهد ماند. این جملات به خوبی در ذهن ایرانیان در مناظرات و صدای بلند جهانگیری خطاب به قالیباف نقش بسته که بعد از انتخابات هرگز هیچ سندی برای تخلفات رو نشد.

انتخابات گذشت دولت تدبیر و امید برای دومین مرتبه بر سر کار آمد و لیست امید بر شورای شهر تهران حاکم شد، از همان روز اول منوال بر مچ گیری بود. از همین رو شهردار جنجالی وقت،‌ محمدعلی نجفی بنای کار خود را هم همین موضوع قرار داد گفت،‌ افشا خواهد کرد چه بر سر این شهر خواهد آمد از همین رو در گزارش صد روزه اش 50 هزار نفر ساعات وقت و زمان به کار گرفت و نهایتش شد ادعای بدهی 52 هزار میلیاردی قالیباف در شهرداری تهران،‌ادعایی که با گذشت یک سال هنوز که هنوز است اثبات نشده، نجفی کمتر از چند ماه وقتی که دید نمی تواند با هوچی گری ناآکارآمدی خود را پنهان کند این بار با شانتاژ رسانه ای به بهانه بیماری از مسئولیت پذیری مدیریت پایتخت استعفا کرد و دست شورایی ها را در پوست گردو گذشت.

 مدتی شهر تهران با سرپرست اداره شد تا در نهایت محمدعلی افشانی جایگزین محمد علی نجفی شد و قبای مدیریت پایتخت را بر تن کرد. او اما ترجیح داد به جای هجمه تمام وقت به مدیریت قالیباف خود را سرگرم جابجایی معاونان و مدیران کند، تا به خود آمد این بار قانونی تصویب شد تا به اجبار افشانی نیز دستش از اداره شهر کوتاه شود. قانون منع به کارگیری بازنشستگان تیر خلاصی بود که ناکارآمدی اصلاح طلبان را بیش از پیش نمایان کند. شهری که یکسال دو سرپرست و دو شهردار به خود دیده اما نه پروژه ای در آن آغاز شده و نه پروژه ای تکمیل. این رسوایی برای کسانی که ادعا می کردند "شهر سوخته" تحویل گرفته اند کم نبود، ‌آن ها می خواستند از شهر سوخته یک شهر ماورایی بسازند اما یکسال گذشت، هیچ خشتی بر خشتی نگذاشتند و همه زمان به جنجال های رسانه ای گذشت.

 هجمه به مدیریت شهردار سابق راهکاری بود تا افکار عمومی منحرف شود به سمت تخلفات واهی و ادعاهای اثبات نشده. از آمدنیوز و تهران تایمز تا اعضای شورای شهر و برخی اصلاح طلبان تندرو بنا را بر تخریب گذاشتند. "قالیباف از ایران فرار کرد"،‌ "قالیباف هزاران میلیارد بدهی بالا آورده" و"قالیباف بیش از 600 ملک را به افرادی واگذار کرده که قانونا نباید در اختیارشان می بود" تنها بخشی از اتهامات وارده است که مدعیان آن هنوز هیچ یک را با سند به اثبات نرسانده اند و حتی پیگیری های قضاییشان هم به نتیجه نرسید، اما هجمه ها کماکان ادامه دارد. همه این اصرار و انکارها را در شعار کم عمقی می توان یافت که اصلاح طلبان در دوره انتخابات بر آن تکیه کرده بودند اینکه "به عقب باز نمی گردیم" آنها اما بر این شعار خود هم پایبند نماندند و اثبات کار آمدی و تطهیر خود ناچار خط هفت مترو را تعطیل کردند تا با افتتاح مجددش برای کم کاری خود یک دستاورد ثبت کنند. تنها هنر یک ساله آن ها همین بود، به علاوه 4500 میلیارد تومان بدهی برای پروژه های آغاز نشده و برخی پروژه های برزمین مانده،‌ حالا وقتی به گذشته و سبقه حامیان دولتی که تحت نام لیست امید نگاه می کنیم می بینیم دولتی که یک دوره اشتباهات خود را ذیل کوتاهی ها و اشتباهات دولت گذشته تطهیر کرده شورای شهر برخاسته از اعتبار آن هم با همین توهمات زمان می خرد ومی رسیم به همان نقطه اول "درختی که چهار سال میوه ندهد بعد هم ثمر نمی دهد."