علائم اختلال اضطرابی یا GAD
در این مطلب با علائم مبتلایان به اختلال اضطرابی آسنا می شوید و از راه حل های ارائه شده استفاده می کنید.
در این مقاله با 8 علائمی که نشان می دهید شما به اختلال اضطرابی مبتلا هستید یا نه آشنا می شوید.
اضطراب در زندگی روزمره
کریستال میگوید: " اضطراب بخشی عادی از زندگی است.". با این حال، به نظر میرسد که اضطراب شما تمام جنبههای زندگی شما رادر بر می گیرد.، نه تنها یک وضعیت اضطرابی کنونی باشد، بلکه ممکن است یک اختلال اضطرابی داشته باشید."البته، بعضی از این اختلال اضطراب می توانداختلال اضطرابی باشد که در آن اختلال اضطرابی دیگری هم باشد که شامل اختلال هراس است (یک ترس ناگهانی و شدید که در عرض چند دقیقه اتفاق میافتد. (ترس از یک چیز خاص، مانند عنکبوت و فضاهای بسته).اما تمام اختلالات اضطرابی یک رشته مشترک دارند: آن اضطراب ثابت است و در زندگی روزمره شما مداخله میکند و نیاز به درمان دارد. اختلال اضطرابی یا GAD چیست؟
این اختلال، نوعی نگرانی اغراق آمیز، بدون علت آشکار است که می تواند فرد را ضعیف سازد ؛ امّا به حدی نیست که مانع فعالیت های فرد شود. اغلب به نظر می رسد که افراد مبتلا به GADنمی توانند استراحت کنند و یا بخوانند و ممکن است دچار سرگیجه، تنگی نفس، حالت تهوّع، استفراغ، رعشه، کشش ماهیچه و سردرد بشوند.
با علائمی که در ادامه خواهیم گفت شما متوجه می شوید که که احساس نگرانی شما یک اختلال اضطراب است:
۱. افکار مضطرب شما از بین نمیرود.
اگر یک اختلال اضطراب دارید، در موقعیتهایی که دوستان یا خانواده تان ممکن است کمی نگران باشند، شدیدا شما را نگران میکند.
مثلا در طی یک گردهمایی سالانه خانوادگی.
اضطراب شما همچنین تمایل زیادی به دوام داردکریستال (روانسناس )می گوید:" به نظر نمیرسد که پخش آن از بین برود."او میگوید: "وقتی نگرانی بر زندگی روزمره شما تاثیر میگذارد و توانایی ماندن در یک زندگی را دارد،" این زمانی است که نگرانی و اضطراب تبدیل به یک مساله میشود.
۲. اضطراب شما با علایم دیگر همراه است.
لوسآنجلس بارلو، میگوید که اختلال اضطرابی نیز میتواند به عنوان شرایط فیزیکی، از جمله درد عضلانی، بیقراری و خستگی، در میان دیگران نیز ظاهر شود.بارلو میگوید: " اگرهم چنین مسائل مربوط به دستگاه گوارش را تجربه کنید، شگفتزده نشوید.اختلالات اضطراب میتواند منجر به اختلال درسیستم گوارش، از جمله اسهال، درد شکم و سوزش معده شود، چون بدن شما همیشه در تمرکز است.بارلو (بارلو)میگوید: " به همین دلیل برخی از مردم احساس میکنند که از نظر فیزیکی و جسمی بیمار هستند.
۳. شما نمیتوانید تمرکز کنید.
لی میگوید: برای افراد مبتلا به اختلال اضطرابی به اشتباه اختلال بیش فعالی کمبود توجه (ADHD)را عنوان می کنند.
به این دلیل که افراد مبتلا به اختلالات اضطرابی اغلب اوقات نمی توانند تمرکز کنند.او میگوید: " شما دائما در ذهن خودفکر می کنید و با تمام وسواس و منفیها دور و برتان جمع میشوند."" به نظر یک غریبه، به نظر میرسد که ADHD دارید." در صورتی که اینطور نیست.
۴. شما واقعا نگراناضطراب و نگرانی هستید.
بله، بسیاری از اختلالات اضطرابی با نگرانیهای ویژهای تحریک میشوند: به عنوان مثال، ممکن است شما را نگران ناشناختهها، مانند آنچه که آینده شما دارد، بکنید؛در حالی که یک وحشت (فوبیا) ممکن است باعثشود که شما از همان اول بترسید. مثل عنکبوتی که جلوی پات افتاده.
لی میگوید: اما اختلالات اضطرابی همچنین میتوانند باعث اضطراب شما در مورد اضطراب شوند.این کار خستهکننده به نظر میرسد، اما برای کسانی که اختلالات اضطرابی دارند، نگرانی میتواند چرخهای باشد و منجر به نگرانی بیشتر شود.
۵. شما همیشه از تصمیمگیری نادرست میترسید.
اگر شما با یک اختلال روانی سر و کار دارید، لی میگوید که مهارتهای تصمیمگیری شما بسیار مورد اصابت قرار میگیرند.
او میگوید که اختلالات اضطراب " باعث میشود نتوانید تصمیم بگیرید چون از انتخاب اشتباهی میترسید."همانطور که در مورد همه احتمالات و نتایج بیپایان به تصمیمات خود فکر میکنید و این نگرانی میتواند فلجکننده باشد، در یک گودال بیپایان از نگرانیها گرفتار میشوید.
۶. شما میخواهید از همه چیز دوری کنید.
بارلو میگوید که برای یک فرد مبتلا به اختلال اضطرابی غیر معمول نیست تا از موقعیتهایی- میزان سطح اضطرابش مهم نیست- که سطح نگرانی اش را بیشتر می کند فرار کند.
اما لی اشاره میکند که اجتناب در واقع باعث بروز اختلالات اضطرابی نیز میشود.وی میگوید: " احساس آسودگی شما از فرار از وضعیتهای ناراحتکننده اضطراب، اضطراب را تقویت میکند."در عوض، شما باید یاد بگیرید و با اضطراب مقابله کنید، که قدرت خود را از دست میدهد."
7- چرت زدن غیر ممکن است.
اضطراب نمی گذارد که برای مدت کوتاهی چشمان خود را بسته نگه دارید و به اصطلاح چرت بزنید.طبق انجمن اضطراب و افسردگی آمریکا (ADAA)، اختلال در خواب تقریبا در همه اختلالات روانی از جمله اختلالات اضطرابی وجود دارد.
۸. همیشه لیوان را به صورت نیمه خالی میبینید.
لی میگوید: این برای اختلالات اضطرابی غیرمعمول نیست که شما را از هر خوش بینی و یا امید برای آینده محروم کنید.او میگوید: " در نتیجه، همانطور که شما در مورد نتایج متفاوتی برای تصمیمات خود فکر میکنید، آنها اغلب به یک نتیجه منتهی میشوند: این کار افتضاح خواهد بود."" آینده غمانگیز و ناامید کننده به نظر میرسد و شما از کنترل خارج میشوید.
اگه اختلال اضطراب دارید باید چه کار کنید؟
اگر علائم شما مقدار زیادی با این علائم گفته شده مطابقت داشت، احتمال دارد که با یک اختلال اضطراب سر و کار داشته باشید.اما قبل از اینکه فرضیات را ایجاد کنید، بارلو میگوید که برای اولین بار اطمینان حاصل میشود که شما احتمالات دیگری را رد میکنید، چون نشانههای اضطراب (مانند خستگی یا ناراحتی شکم)میتواند سایر شرایط سلامتی را تقلید کند.
وقتی شما تشخیص دهید که اختلال اضطرابی دارید: "مهمترین کاری که میتوانید انجام دهید این است که با اضطراب به کمک شخص حرفه ای (دکتر متخصص) مبارزه کنید" و افزود که خواب، خوردن غذا و فعال ماندن میتواند به تسکین علایم اضطراب کمک کند.درمان اختلالات اضطرابی نیز میتواند شامل درمان شناختی - رفتاری، مهارتهای مقابلهای و احتمالا حتی دارو شود.
دو دسته عمده دارویی وجود دارد که برای درمان اضطراب استفاده میشوند: ضد افسردگی و ضد اضطراب
درمانهای طولانیمدت برای افسردگی دیده میشوند، در حالی که داروهای ضد اضطراب یک روش کوتاهمدت برای تسکین علایم فیزیکی مانند تنش عضلانی یا لرزش هستند.بله، اضطراب یک وضعیت سلامت روانی است که میتواند بسیار ناتوانکننده باشد، اما " با مداخله درست، یک فرد میتواند زندگی بسیار خوبی داشته باشد."
بیماری های اضطراب، شایع ترین گروه از اختلالات روانی در امریکا هستند. به طور تخمینی 27 میلیون امریکایی (تقریبا 5 درصد از کل جمعیت امریکا) در طول زندگی خود، دست کم به یک اختلال اضطرابی مبتلا خواهند شد.
اغلب اوقات، ابتلا به عامل ترس، یکی از ویژگی های اختلالات اضطرابی است. به گفته دکتر استیو دجِر، دانشیار علوم رفتاری و روان پزشکی دانشگاه واشنگتن در مرکز پزشکی هاربرویو: «این اختلالات یا به صورت ضعف بروز می کنند و یا با واکنش های بسیار شدیدی همراه هستند
اگرچه این اختلالات، درمان پذیرند، اکثر بیماران به مراقبت های مناسب دست نمی یابند. بیشتر اوقات، افراد مبتلا به این اختلالات، سعی می کنند تا از علائم فیزیکی آن مانند ضربان سریع قلب، تنگی نفس، یا حالت تهوّع، رهایی یایند و ممکن است از علل روانی این علائم، آگاه نباشند و یا نمی خواهند این علل را بپذیرند.
دکتر دجر می گوید: «مردم، نگران اند که اگر ترس یا اضطراب شدید خود را به زبان آورند، به آنها برچسب «دیوانه» زده شود. اما شواهدی وجود دارد مبنی بر این که این علائم، نتیجه عدم وجود مکانیزم های مسئول سلامتی در بدن است و نگرانی در مورد این علائم، اثرات آنها را تشدید می کند
اختلال وحشت زدگی (PD)
این اختلال، احساس ترس ناگهانی و غیر منتظره ای را در افراد به وجود می آورد. فرد مبتلا به PD ، زمانی احساس آرامش می کند که از موقعیت هایی که برای او ایجاد ترس می کند، دوری ورزد. علائم بروز PD، عبارت است از: ضربان تند، دردهای سینه، تنگی نفس، سرگیجه، حالت تهوّع، احساس کِرِختی، رعشه و ترس از دست دادن کنترل یا ترس مرگ. افسردگی یا اعتیاد به مشروبات الکلی، اغلب به همراه PDهستند. شاید بهترین روش پی بردن به اختلال وحشت زدگی، مطالعه و درک اختلالات اضطرابی است.
آگورافوبیا (ترس مَرَضی از مکان های باز)
این اختلال، ضعیف ترین نوع اختلال اضطرابی است و زمانی بروز می کند که حمله های وحشت زدگی (PD) مانع فعالیت های عادی فرد شود. چنین افرادی، از موقعیت هایی که ایجاد ترس می کند(مکان های شلوغ، مغازه ها، پل ها و وسائط نقلیه عمومی)، دوری می گزینند و خود را بسیار محدود و در خانه، حبس می کنند.
جمع هراسی(SP)
ترس شدید از تحقیر در مکان های اجتماعی را جمعْ هراسی می گویند که ممکن است افراد مبتلا را از شرکت در میهمانی ها، صحبت در جمع، غذا خوردن در رستوران ها یا حتی امضای چکی در جمع، باز دارد. برخلاف افراد خجالتی، افراد مبتلا به SP ، از این که با دیگران باشند، احساس راحتی می کنند، با وجود این، فعالیت های خاصی مانند قدم زدن در راهروی کلیسا، اضطراب را در آنها تشدید می کند. SP، روابط و کارها را مختل می کند؛ چون افراد مبتلا از انجام دادن فعالیت های خاصی رویگردان هستند.
اختلالات وسواس پنداری (OCD)
کارهایی همچون شستن دست ها، وارسی مکرر بعضی از امور (وسواس عملی)، افکار ناخوشایند و مداومی مانند ترس از ارتکاب به اعمال خشونت آمیز، ترس از انجام دادن اعمال جنسی نفرت انگیز برای شخص، یا ترس از افکار متناقض با اعتقادات مذهبی شخصی (وسواس فکری)، از ویژگی های این بیماری است. باید دانست که فعالیت های اجباری، هر روز یک ساعت و حتی بیشتر از یک ساعت، وقت ما را تلف می کنند و زندگی روزانه مان را مختل می سازند.
ارسال نظر