ضعف تشکیلاتی در جریان اصولگرا بسیار چشمگیر است/ اصلاح‌طلبان به اندازه اصولگرایان خود انتقادی نمی‌کنند

عباس سلیمی نمین "تحلیلگر مسائل سیاسی و مدیر دفتر مطالعات و تدوین تاریخ ایران"، در گفتگو با «پارس»، درباره پوست‌اندازی در جریان اصولگرا، گفت: «اصولگرایی کهنه نمی‌شود اما آنچه گاهی منجر به ایجاد مشکل می‌شود نحوه تلاش برای پیاده کردن اصول است. ما گاهی در دفاع از اصول به‌گونه‌ای عمل می‌کنیم که به‌هیچ‌وجه شایسته نیست».

وی افزود: «وقتی می‌خواهیم از اصول به‌صورت گل خانه‌ای مراقبت کنیم طبعاً این نوع نگاه و عملکرد با واکنش مواجه می‌شود به همین جهت اصول باید بتواند در جامعه از خود دفاع کند و مورد نقد و سؤال نیز قرار گیرد و سپس دفاع منطقی از مبانی و اصول داشته باشیم نه آنکه اجازه ندهیم کسی پیرامون اصول سخن بگوید».

تحلیلگر مسائل سیاسی با بیان اینکه نوع برخورد ما گاهی با واکنش روبه‌رو می‌شود که آن ربطی به مبانی و اصول ندارد، اظهار داشت: «اگر می‌خواهد پوست‌اندازی صورت گیرد به نوع روش ما برمی‌گردد نه «اصول»؛ برای مثال باید از اصول "دفاع از کرامت انسان‌ها" یادکرد که نمونه‌ای از مبانی و اصول انقلاب است، آیا نیازی به پوست‌اندازی دارد؟».

سلیمی نمین تصریح کرد: «نوع اجرا و عملکرد ما در پیاده شده این اصل محل تنازع می‌شود وگرنه کرامت از انسان‌ها برای همه جاذبه دارد».

وی در خصوص سیاست خود انتقادی در جریان اصولگرا نیز، گفت: «خود انتقادی در جریان اصولگرا نسبت به سایر جریان‌ها قابل‌توجه است. برای نمونه باید به دولت احمدی‌نژاد اشاره کرد».

مدیر دفتر مطالعات و تدوین تاریخ ایران خاطرنشان کرد: «احمدی‌نژاد با نام اصولگرایی روی کار آمد اما همین اصولگرایان نسبت به خطاهای احمدی‌نژاد در مجلس کوتاه نیامدند و بیشترین انتقادها در مجلس مطرح شد و برخی از وزراء پیشنهادی او هم‌رأی نیاوردند».

سلیمی نمین با بیان این مطلب"همین امر موجب شد احمدی‌نژاد در میانه راه اعلام کند اصولگرا نیست"، گفت: «چراکه او می‌خواست خصلت و گرایش‌های خود را بر اصول برتری بخشد بنابراین وقتی اصولگرایان به صراحت موضع‌گیری و اعلام کردند، کارهای وی با اصول همخوانی ندارد و انتقادها پیرامون عملکرد احمدی‌نژاد افزایش پیدا کرد او از اصولگرایی دوری کرد».

وی اضافه کرد: «اینکه احمدی‌نژاد در میانه راه در نفی اصولگرایی برآمد نشان‌دهنده این بود، اصولگرایان عملکرد او را با مبانی و اصول می‌سنجیدند و در برابر برخی خودمحوری‌ها، خودستایی‌ها و خودپرستی‌های احمدی‌نژاد ایستادند و همین باعث شد چنین واکنشی را رئیس‌جمهور سابق نسبت به اصول از خود بروز دهد».

این تحلیلگر مسائل سیاسی تأکید کرد: «نمی‌خواهم بگویم این نقد به حد کفایت بود، خیر چنین بحثی ندارم بلکه می‌خواهم بگویم به نسبت سایر جریان‌ها خوب بود چراکه برای جریان‌های سیاسی سخت است وقتی در قدرت حضور دارند منتقد اصلی نسبت به رفتارهای خودشان باشند».

سلیمی نمین به موضع‌گیری برخی از عناصر شاخص اصولگرا در مجلس سابق پرداخت و گفت: «برخی از عناصر برجسته اصولگرا همچون الیاس نادران، احمد توکلی، مصباحی مقدم ملاحظه هیچ گروهی را نداشتند اما وقتی جریان مقابل روی کارآمد به‌شدت ملاحظه کرد ازاین‌رو خیلی در مقام انتقاد برنیامد».

وی با بابیان اینکه عملکرد جریان‌ها به‌خوبی قابل‌سنجش است، افزود: «می‌توان به راحتی سنجید که اصولگرایان چگونه ظاهر شده بودند و اکنون جریان مقابل که در قدرت قرار دارد چگونه عمل می‌کند».

مدیر دفتر مطالعات و تدوین تاریخ ایران در پاسخ به این سؤال" چه انتقادی به عملکرد جریان اصولگرا دارید؟"، تصریح کرد: «اولین نقد درباره ضعف تشکیلات است؛ هیچ جریان سیاسی قادر نخواهد بود منویات خود را به‌پیش ببرد مگر آنکه به لحاظ تشکیلاتی قوی باشد».

سلیمی نمین با تأکید بااینکه ضعف تشکیلاتی در جریان اصولگرا بسیار چشمگیر است، گفت: «کار جمعی بر اساس حکومت‌داری با رویکرد اداره کشور در اصول‌گرایان محمل تأمل است».

وی به تبیین دومین نقد مطرح‌شده به جریان اصولگرا اشاره می‌کند و می‌گوید: «اصولگرایان در مواقعی رودربایستی یا ملاحظات سیاسی می‌کنند. اصولگرایان باید انتقادشان را به هر سه قوه به‌صورت موازی دنبال می‌کردند البته برخی ملاحظات موجب شد تا ما به قوه قضائیه کمتر توجه کنیم».

تحلیلگر مسائل سیاسی گفت: «بعضاً گفته می‌شد اگر انتقاد کنیم تضعیف رهبری است و نباید انتقاد کرد اما ایشان بر نقدهای سازنده تأکید کرده بودند، بااین‌حال شاهد هستیم که این ملاحظات سیاسی ادامه دارد».

سلیمی نمین بر این باور است، حتی اگر امام‌جمعه محترمی خواسته باشد نظر و برداشت خطای خود را بر روابط رسمی حاکم کند باید ایستاد و نباید ملاحظه کنیم، چرا؟ چون سلیقه محوری شکل می‌گیرد بنابراین اگر به دنبال اصلاح روش هستیم باید در چارچوب آن را مطالبه کنیم.

وی با بیان اینکه این ملاحظات فراوان است به انتقاد از مداحان حاشیه‌ساز پرداخت و گفت: «مداحان به‌عنوان افرادی محسوب می‌شوند که تأثیرگذاری آن‌ها در جامعه زیاد است و می‌توانند با صدا و اشعار خوب در جامعه تأثیرگذار باشند اما ورود آن‌ها به عرصه سیاست هم، تأثیر مقوله اول را از بین می‌برد (یعنی شعر و صدای خوبشان دیگر تأثیر عمومی نخواهد داشت و فقط برای قشر خاص خواهد بود) و هم اینکه این افراد به لحاظ سیاسی کم‌عمق و به‌عبارت‌دیگر، فهم و درک لازم را ندارند».

این تحلیلگر مسائل سیاسی ادامه داد: «وقتی فردی در سیاست کم‌عمق باشد بلافاصله از کوره در می‌رود، نامتعادل می‌شود و حرف‌هایی می‌زند که برای جامعه بسیار، بسیار زیان‌بار است؛ در این زمینه نیز اصولگرایان نباید ملاحظه کنند».