آیا زنان جوان ایرانی، " اندومتریوز" را می‌شناسند؟

به گزارش پارس به نقل از ایسنا، این تغییرات هورمونی در انتهای هر سیکل منجر به ریزش اندومتر می شود که به صورت خون قاعدگی از بدن دفع می گردد. همین نوسانات در اندومتریوز باعث خونریزی در ضایعات خارج رحمی به اضافه تورم و التهاب و نهایتا به جا ماندن نسج جوشگاهی (اسکار) می شود.

علل ایجاد این بیماری:

فرضیاتی که در ایجاد اندومتریوز مطرح هستند عبارتند از:

- برگشت خون قاعدگی از طریق لوله های رحمی به سمت محوطه شکمی

- دخالت سیستم ایمنی در ایجاد این بیماری

- انتقال سلول های اندومتریال از طریق سیستم لنفاوی

- تبدیل شدن سایر سلول ها به سلول های اندومتریال (متاپلازی سلومیک) ،

- در سال های اخیر آلودگی های محیط زیست نیز از علل غیرقابل انکار این بیماری به شمار می آورند.

علایم :

این بیماری طیف وسیعی از علایم را ایجاد می کند و گاهی نیز می تواند بدون علامت باشد. این علایم عبارتند از:

- دردهای ناحیه لگنی قبل و حین قاعدگی بویژه دردهای لگنی در زنان جوانی که درد در آنها علی رغم استفاده از مسکن و قرص های ضد بارداری هم چنان پایدار است.

- خونریزی زیاد قاعدگی

- درد حین دفع ادرار و مدفوع

- کیست های ناحیه لگنی مقاوم به درمان های طبی

- سقط جنین

- ناباروری

تشخیص:

در صورت مشاهده هریک از علایم فوق یا مجموعه ای از آنها، پزشک خود را در جریان بگذارید. پزشک با گرفتن شرح حال دقیق و انجام معاینات بالینی و در صورت لزوم انجام آزمون های پاراکلینیکی به تشخیص این بیماری می رسد؛ اما تشخیص نهایی و دقیق این بیماری از طریق جراحی به شیوه لاپاروسکوپیک مقدور است.

درمان:

درمان این بیماری با توجه به سن بیمار، نوع، شدت، طول مدت علائم و ارگان های درگیر تعیین می شود. داروهای مسکن، معمولا به عنوان قدم اول استفاده می شوند.

گاه، داروهای کاهنده واکنش اندومتر نسبت به نوسانات هورمونی استفاده می شوند. در صورتی که بیمار نابارور باشد، روش های کمکی بارور سازی برای او در نظر گرفته می شود.

درمان انتخابی اندومتریوز، جراحی لاپاروسکوپیک است. جراح قادر است ضایعات اندومتریوزی را از روی ارگان ها بردارد. این اقدام روش تشخیصی و درمانی قطعی (استاندارد طلایی) اندومتریوز محسوب می شود.

در صورتی که اقدام مقتضی در زمان مناسب صورت نگیرد، بیماری پیشرفت می کند و گستردگی و عمق بیشتری می یابد که به مراتب درمان را دشوارتر می کند و باید اقدام تهاجمی تری برای از بین بردن آن اتخاذ شود و گاهی قابلیت باروری بیمار با خطر جدی مواجه می شود.

عود :

با توجه به ناشناخته بودن علل اندومتریوز، پیش بینی یا تعیین احتمال بازگشت بیماری میسر نیست. با این حال باید دانست که عود بیماری در درازمدت و پس از ایجاد مجدد بافت اندومتریوز محتمل خواهد بود و در صورت درمان کامل جراحی، علایم بیماری به مدت حداقل چند سال تا چند ده سال از میان خواهد رفت.

بازگشت زودهنگام علایم بیماری معمولا ناشی از درمان جراحی ناکامل و باقی ماندن بافت اندومتریوز قبلی و رشد مجدد آن است و با پدیده عود متفاوت است.