نعیمه نظامدوست از نقش خود در فیلم هزارپا میگوید
نعیمه نظامدوست با فیلم پرفروش «هزارپا» به کارگردانی ابوالحسن داوودی بر پرده سینماها قرار دارد و انصافا در نقش دختر سادهدل و مهربان خانم کمالی بخوبی توانسته خانوادههای ایرانی را بخنداند که در ادامه گفتوگو با او را میخوانید.
این روزها نعیمه نظامدوست با فیلم پرفروش «هزارپا» به کارگردانی ابوالحسن داوودی بر پرده سینماها قرار دارد و انصافا در نقش دختر سادهدل و مهربان خانم کمالی بخوبی توانسته خانوادههای ایرانی را بخنداند. به این بهانه با نعیمه نظامدوست درباره حواشی این فیلم بخصوص بعضی شوخیهایش به گفتوگو پرداخته ایم که در ادامه میخوانید.
درباره نقشتان در هزارپا کمی توضیح میدهید؟
خانم کمالی دختری است ساده، مهربان و عاشق پیشه. من یک بار برای فیلم «ورود آقایان ممنوع» و بعد برای همین هزارپا وقتی فیلمنامه را میخواندم خیلی خندیدم. فیلمنامه را میخواندم و میگفتم این دختر چقدر بامزه است! البته در فیلم توفیق اجباری هم که نقشام مقابل رضا عطاران بود کاراکتری مشابه خانم کمالی داشتم با جزئیات دیگری.
خودتان هم به نقش خانم کمالی چیزی اضافه کردید یا نه هر آنچه در فیلمنامه بود را نعل به نعل به اجرا در آوردید؟
فیلمنامه هزارپا بسیار کامل و دقیق بود و برای بازیگر این حسن را داشت که دست او را در اجرای نقش باز میگذاشت، اما به هر حال سر صحنه ممکن است اتفاقاتی بیفتد که از قبل پیشبینیاش نمیکردی. من خودم سر صحنه برای رسیدن به نقش خانم کمالی خیلی از کمکهای آقای داوودی و رضا عطاران استفاده کردم. کلا وقتی سر هر کاری میروم با این فکر نمیروم که من که بلدم و میدانم دارم چه میکنم، بلکه به این نیت میروم که بروم تا چیزی یاد بگیرم. بشدت در مورد نقشام با دیگران بحث میکنم تا بتوانم تا جای ممکن به آن نزدیک شوم.
بعضی از منتقدان بر این باورند که بعضی از شوخیها، ایما و اشارهها و کنایههای فیلم بخصوص برای بچهها نامناسب است و حرمت بین بچهها و بزرگترهایشان را از بین میبرد. نظر خودتان در مورد اینطور نقدها چیست؟
بله، من هم این نقدها را شنیدم و واقعا نمیدانم بچه هشت ساله چطور ممکن است یک شوخی پنهانی را متوجه شود؟ مسلما نمیشود، مگر اینکه در خانوادهاش همه چیز را علنی شنیده شود و بچه زمینه مساعد درک این شوخیها را داشته باشد. میخواهم بگویم یک بچه اصلا متوجه شوخیهای پنهان هزارپا نمیشود. شما فیلمهای کمدی سینمای هالیوود و تمام کشورهای صاحب سینما را ببینید که چطور شوخیهایشان علنی است!
در سینمای ایران که با هیچ شغل، هیچ قوم، هیچ شخصیت مهم و کلا هیچ چیز نمیتوان شوخی کرد، چطور باید مردم را خنداند؟ منتقد عزیزی که این نقد را به هزارپا میکنی حتما فیلمهای کمدی دنیا را ببین. دغدغه ما در هزارپا خنداندن مردم بود. قطعا خنداندن مردمی که هزار و یک مشکل دارند و غمگین میخوابند و غمگین بیدار میشوند، مشکل است و من همین که میشنوم مردم تا چند روز بعد از دیدن این فیلم شاد بودند برایم کافی است.
در چنین مواردی بهتر نیست درجه بندی سنی برای فیلمها اعمال شود؟
در هزارپا محدودیت سنی زیر 15 سال را داریم. البته به طور کل بنا بر هر نقدی نمیتوان در مورد یک فیلم تصمیم گیری و درجهبندی را اعمال کرد. شما باید ببینی چه کسی به فیلمتان ایراد میگیرد. بعضیها که کلا کارشان ایراد گرفتن است و با هر چه با چارچوبهای ذهنیشان مغایر باشد جبههگیری میکنند. میخواهم بگویم نقد اگر از سوی صاحب نظر و عاری از هرگونه غرض ورزی باشد، پذیرفتنی است.
انتهای پیام/
ارسال نظر