سفال‌های صیقلی دوره اشکانی در همدان کشف شد

به نقل از روابط عمومی پژوهشگاه میراث فرهنگی؛ مصطفی رشیدی ارزنده سرپرست هیأت باستان‌شناسی با اعلام این خبر گفت: تپه دولت آباد در استان همدان، شهرستان اسدآباد، بخش مرکزی  و در مرکز روستای دولت آباد، در مرکز دشت حاصلخیزی قرار دارد که محوطه‌های تاریخی زیادی در اطراف آن دیده می‌شود.

به گفته این باستان‌شناس‌، در سال۱۹۶۱ برای نخستین بار بررسی‌های پراکنده‌ای در منطقه اسدآباد، کنگاور، نهاوند و تویسرکان توسط هیأت‌های علمی رویال «اونتاریو میوزم»(Royal Ontario museum) به سرپرستی «تامس کایلر یانگ» انجام شدکه نتایج آن در مجله « مطالعات شرق نزدیک» منتشر شد.

او با بیان این‌که پس از انقلاب در سال۱۳۸۲ یعقوب محمدی‌فر و عباس مترجم با هدف بررسی و شناسایی و تهیه پرونده ثبتی محوطه‌های تاریخی شهرستان اسدآباد، ۷۰ تپه و محوطه با آثار شاخصی از دوره مس و سنگ میانه تا دوره متاخراسلامی را شناسایی کرده و در آن‌ها دهم دی ۱۳۸۳ با شماره ۱۱۳۵۰ در فهرست آثار ملی به ثبت رسیدند، افزود: فعالیت‌های باستان‌شناسی انجام شده در این شهرستان محدود بوده است.

وی گفت: با توجه به رشد روزافزون منازل مسکونی و تخریب بخش زیادی از عرصه تپه در سال‌های گذشته و همچنین اجرای طرح هادی روستایی و بازسازی بافت فرسوده، طرح گمانه‌زنی به منظور تعیین عرصه و حریم تپه دولت‌آباد توسط اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان همدان پیگیری شد تا براساس ضوابط و قوانین موجب حفظ اثر و رفع مشکلات اهالی شود.

رشیدی با بیان اینکه تپه دولت‌آباد در مرکز روستایی با همین نام قرار گرفته، افزود: به گفته اهالی روستا، تا دهه اخیر سکونت در سطح تپه و دامنه آن ادامه داشت که پس از بازسازی بناهای فرسوده و ایجاد طرح هادی روستایی، منازل قدیمی از سطح تپه تخلیه و در پیرامون تپه ساخته شده است.

او اضافه کرد: شواهد این بناهای تخریب شده به شکل ویرانه‌ای خشتی با بقایای آوار برجای مانده تا دوره معاصر است.

این باستان‌شناس با اشاره به این که از نظر وضعیت توپوگرافی، تپه از اطراف دارای شیب تند به جوانب است و قاعده تپه به شکل بیضی و ارتفاع آن حدود هفت متر است افزود: در اطراف تپه برش‌هایی توسط اهالی روستا ایجاد شده و به شکل دیواره  دیده می‌شود.

سرپرست هیأت باستان‌شناسی با اشاره به نمایان بودن بقایای دیواره خشتی و دور ریزهای دوره  تاریخی در این برش‌ها بیان کرد : این خشت‌ها کاملا مشابه خشت‌های تپه نوشیجان و موش تپه در همدان و احتمالا متعلق به دوره آهن III)دوره ماد) است.

به گفته‌ی وی با انجام بررسی‌های اولیه در اطراف تپه و با استفاده از نقشه توپوگرافی و تصاویر ماهواره‌ای، محل اولین دور گمانه‌ها به منظور شناسایی عرصه، مشخص شد.

او با بیان اینکه بدلیل تراکم بسیار زیاد منازل مسکونی در پیرامون تپه، امکان ایجاد گمانه با فواصل معین غیر ممکن بود، گفت: به همین دلیل بیشتر گمانه‌ها در رینگ اول در داخل معابر  و حیاط منازل مسکونی ایجاد شد که در مجموع ۱۵ گمانه کاوش شد.

وی افزود: بنا به ماهیت گمانه‌ها، کاوش به بود و نبود لایه‌های استقراری و ماهیت انباشت و میزان تراکم مواد فرهنگی انجام شد تا به محض اطمینان از رسیدن به لایه‌های استقراری، کاوش در گمانه متوقف شود.

سرپرست هیأت باستان‌شناسی، یافته‌های منقول به دست آمده از این گمانه‌ها را سفال اعلام کرد و گفت: عمده سفال‌های شاخص به دست آمده شامل قطعه سفال‌های کلینکی دوره اشکانی با پرداخت صیقلی و داغدار است که ظرافت بسیار زیادی دارند.

او افزود: علاوه بر آن قطعه سفال‌های داغدار دوره آهنIII شامل کاسه، لاوک و نمونه‌های شاخص دسته افقی است که به رنگ خاکستری و قهوه‌ای در این مجموعه دیده می‌شود.

وی با بیان این‌که اغلب سفال‌ها چرخ سازند و حرارت برای پخت این نوع سفالها کافی است، ادامه داد: بیشترین حجم قطعه سفال‌های بدست آمده نیز مربوط به دوره متاخر اسلامی است و اکثر این سفال‌ها دارای پوشش لعاب به رنگ فیروزه‌ای، لاجوردی و سبز دارند و در لایه‌های فوقانی تمام گمانه‌ها به وفور دیده می‌شوند.

انتهای پیام