بازیگر مرد فیلم تگزاس: دم تماشاچی‌های خودمان گرم

درباره میزبانی باید بگویم که روس‌ها میزبانی فوق‌العاده‌ای نداشتند. خیلی چیز عجیب و غریبی وجود نداشت. فاصله شهرها زیاد بود و امکانات کافی هم برای این حجم از تماشاچی وجود نداشت.

مسابقات هم برخلاف این که گفته می‌شود، جام شگفتی‌هاست، به این سمت رفته که اتکا به ستاره‌ها کم شده است و همین از جذابیت مسابقات کم کرده است. بچه‌ای به سن من، در آن موقع که جام جهانی را می‌دید، عاشق بازیکنانی مانند مارادونا، پله، زیکو و روماریو می‌شد اما الان فوتبال متکی به فرد نیست،  وگرنه قبلاً بلژیک نباید برزیل را می‌برد یا سوئد نباید تا یک چهارم بالا می‌آمد. در این فوتبال، ژاپن فوتبال تهاجمی را ارائه می‌دهد اما در کل تیم‌ها محتاط تر شده‌اند و از هیجان بازی‌ها کاسته شده است.

بله. بخصوص تا سال 2002 فوتبال یک شکل دیگری بود. الان فوتبال تیم محور شده و فرد محور نیست. الان نمونه تیم‌های واقعی بلژیک یا فرانسه هستند که در حمله قوی هستند و در دفاع کمتر تمرکز می‌کنند اما در کل کار تیمی خوبی دارند. بعد هم در این جام جهانی تیم‌هایی مثل ایتالیا و هلند هم نبودند. اصلا هلند یکی از جذابیت‌های هر جامی در دنیاست و واقعا فوق‌العاده است. با این حال، قدرت تیم‌های اروپایی نسبت به هم کم شده است. در آسیا هم همین طور است. قبلا هند و برمه قهرمان می‌شدند اما الان خبری از آنها نیست. عربستان روزگاری بسیار مقتدر بود اما الان نه.

ما در فاز دفاعی خوب بودیم. یعنی فوق‌العاده بودیم و در ضد حمله هم خوب ظاهر می‌شویم. من مدت‌هاست که از تیم ملی تعریف می‌کنم. در تیم ما پیشرفت حاصل شده تیم کی روش همان طور که خارجی‌ها نیز هم نظرند، در حفظ توپ و بازی مالکانه مشکل دارد و درصد حفظ توپ در بازی‌ها هم بیانگر همین مسأله است. ما گل نمی‌خوریم اما خطر هم کم ایجاد می‌کنیم.

بازی با پرتغال حساس شده بود. برد اول مقابل مراکش خیلی به ما کمک کرد و گروه را تحت تاثیر قرار داد و باعث شد تا تیم‌ها ما را دست کم نگیرند.

لایی وحید که خیلی خوب بود و فکر می‌کنم که تا ابد یادمان بماند یا حتی پنالتی که بیرانوند گرفت اما این فقط برای ماست ولی چه کسی در دنیا یادش می‌آید که در فلان بازی جام جهانی قبل، کی به کی لایی زده اما با این حال برای خود ما فوق‌العاده بود و جزو‌ های‌لایت‌های برتر جام برای ما.

به نظرم ما اصلاً نمی‌توانیم خودمان را با کره و ژاپن مقایسه کنیم. این دو کشور 16 سال پیش میزبان جام جهانی بوده‌اند و حداقل 20 سال از لحاظ فوتبالی از ما جلوتر هستند. ژاپنی‌ها خیلی وقت است حرفه‌ای کار می‌کنند اما باید بگویم که دم تماشاچی‌های خودمان گرم. این خیلی کار بدی است که کره‌ای‌ها گوجه و تخم مرغ پرت کردند. بارها تیم ما می‌باخت اما از این اتفاق‌ها هیچ وقت نیفتاده است.

ژاپنی‌ها فوق‌العاده بودند. ما اصلاً نمی‌توانیم از لحاظ سخت افزاری و امکانات، خودمان را با ژاپن مقایسه کنیم اما از لحاظ استعداد بالاتریم. مستعدترین بازیکنان در سراسر ایران حضور دارند و حالا ستاره‌ای مانند مهدی مهدوی کیا در آکادمی کیا چند سالی است که دارد آنها را دور هم جمع می‌کند. کار باید ریشه‌ای انجام شود. ما باید استادیوم‌سازی کنیم تا در حد امکانات خودمان توقع داشته باشیم.

به امکانات اشاره کردی. نایک در جام جهانی تیم ملی را تحریم کرد اما وقتی ایران مراکش را برد گزارشگر انگلیسی گفت آنها کفش نداشتند اما برنده شدند.

بچه‌ها کفش که داشتند اما قاطی کردن مسائل سیاسی با فوتبال تهوع‌آور است. این اقدام نایک شرم آور بود و قابل باور نیست. کفش ندادن آنها به بازیکنان، تاثیری روی تیم ما نداشت اما آنها خودشان را خراب کردند. متأسفانه فیفا هم که همیشه تأکید دارد سیاست وارد فوتبال نشود، واکنشی به این ماجرا نداشت!

من نمی‌توانم در این باره نظر بدهم و این فدراسیون و خود بچه‌های تیم هستند که باید نظر بدهند.

بله طبیعتاً آنها چنین نظری دارند. چون با او راحت بوده‌اند اما ما باید از کی روش در قسمت‌های مختلف فوتبال‌مان هم استفاده کنیم و ساختار پایه‌ای‌مان را قوی کنیم. به هر حال، او نوع برنامه‌ریزی در این خصوص را می‌داند و با علم روز دنیا آشناست. او مربی منچستریونایتد بوده و می‌داند که چطور باید رشد کنیم.

چیزی که برایم خیلی جالب بود، این بود که هنوز مخاطبان من را به عنوان یک پرسپولیسی می‌شناسند و این پتانسیل بالای پرسپولیس و استقلال را می‌رساند و نشان می‌دهد که این دو باشگاه چقدر می‌توانند در پیشبرد اهداف فرهنگی فوتبال موثر باشند. خوشبختانه در این مدت که کار بازیگری هم می‌کنم، هواداران استقلال هم خیلی به من محبت داشته‌اند و ابراز لطف می‌کنند. فوتبال به نظر من مرز ندارد و همه عاشق این رشته هستند و چه در ایران و چه در روسیه همه درباره فوتبال صحبت می‌کنند.

به غیر از تو هنرمندان دیگری هم   بودند.

بله هنرمندان دیگری هم بودند اما من تنها رفته بودم. من قراردادی تبلیغاتی با یکی از اپلیکیشن‌ها داشتم که در جام جهانی به افراد برنده جایزه می‌داد.

جو ورزشگاه که بسیار خوب بود و بازار عکس و امضا هم داغ بود. در بازی با پرتغال 42 هزار نفر به ورزشگاه سارانسک آمده بودند که فکر می‌کنم 38 هزار نفرشان ایرانی بودند و انگار در ورزشگاه آزادی تهران نشسته بودیم.

صد درصد. همه فوتبالیست‌هاعاشق بازی کردن هستند و من هم دوست داشتم که در زمین بودم اما با آمادگی فعلی‌ام فکر می‌کنم که سه دقیقه بیشتر نمی‌توانستم بازی کنم!(می‌خندد)

الان فیلم سینمایی «تگزاس» با بازی تو که در برزیل فیلمبرداری شده، اکران است و برزیل هم که مهد فوتبال جهان. فضای آنجا چطور بود؟

ما که آن قدر سرگرم کار بودیم که کمتر فرصت می‌کردیم بیرون برویم اما همان طور که گفتید مردم آنجا عاشق فوتبال هستند و در کوچه پس کوچه‌های‌شان هم تیر دروازه‌های هندبالی نصب است و بچه‌ها با هم فوتبال بازی می‌کنند.

بله حمید خان که عاشق صنعت نفت است.

یک ویدئویی هم در اینستاگرامش منتشر کرده بود که شخصی شبیه به پله کنارش بود!

بله او بدل رسمی پله در برزیل است که آقای فرخ نژاد با او آن ویدئو را منتشر کرده بود.

 

انتهای پیام/