وقتی امام خمینی (ره) دست به اسلحه شدند

شهید محمدرضا حمامی به تاریخ یک مهر 1336 در مشهد متولد شد. وی بعد از پیروزی انقلاب لباس سپاه را بر تن کرد و عازم جبهه شد. شهید حمامی مدتی در تیم حفاظت امام خمینی فعالیت داشت اما دوباره به میدان جنگ برگشت و سرانجام در 22 بهمن سال 61 در منطقه فکه عملیات والفجر مقدماتی به شهادت رسید. آیت الله توسلی و چند نفر دیگر، از طرف شخص امام خمینی برای تشییع جنازه و عرض تسلیت به خانواده او، راهی مشهد مقدس شدند. شهید محمدرضا حمامی هنگام شهادت، معروف شد به «داماد یک شبه»، و «حنظله خراسان».

آنچه خواهید خواند خاطره ایست مربوط به روزهای حضور شهید حمامی کنار رهبر کبیر انقلاب که توسط سید هاشم موسوی روایت شده است.                                               

 این خاطره را می گویم، چون خودم شخصا از زبان محمدرضا شنیدم. می گفت: باغ بزرگی پشت منزل امام بود که گاهی من و بچه هایی که مسؤول حفاظت از بیت بودیم، می رفتیم آنجا و تمرین کلت کشی و تیراندازی می کردیم.

یک بار سر یکی از این تمرین ها، اتفاقا امام هم قدم زنان آمد پیش ما و ایستاد به تماشا. با شناختی که از امام پیدا کرده بودیم، این طور وقتها همه می دانستیم این کار برای ایشان اهمیت دارد. بچه هایی که آنجا بودند، روی حساب هم صحبتی و هم کلامی، با امام مأنوس و صمیمی شده بودند. یکی از بچه ها گفت: آقا ما از این که شما تو جوانی تیرانداز ماهری بودین، چیزایی شنیدیم.

مثل این که تردید داشته باشد، مکثی کرد و ادامه داد: اگر ممکنه، الآنم این کارو بکنید تا ما ببینیم

امام لبخند زد. می دانستم انس و علاقه این بچه ها به امام یک طرفه نیست، و می دانستم درخواست آنها را رد نمی کند؛ همین طور هم شد. یک کلت گرفت و بعد از نشانه روی، دقیقا زد به هدف!

بچه ها دهانشان باز مانده بود و مبهوت نگاه می کردند. خود من هم انتظار نداشتم امام توی این سن و سال، این قدر حرفه ای تیراندازی کند. امام که متوجه تعجب بچه ها شده بود، گفت: با چیزی که ما امروز از شما دیدیم، معلومه که شما کم تمرین می کنید.

حیرت بچه ها گویی بیشتر شد. امام ادامه داد: من در جوانی برای کشیدن اسلحه و تیراندازی سریع، آن قدر تمرین داشتم که چند تا «جیب کلت» پاره کردم!