دورغ مصلحتی چه وقتی جایز است؟

حجت‌الاسلام والمسلمین محمد باقریان کارشناس علوم قرآنی درباره دروغگویی گفت: در روایات و آیات بسیاری در مذمت دروغ و دروغگویی صحبت شده است. دروغ گناهی است که دامنگیر همه افراد است و در این میان کسی که غیبت می کند ممکن است دروغ هم در حرفهایش باشد.

وی در همین راستا افزود: کلید هر بدی دروغگویی است؛ بنابراین وظیفه ما مسلمانان و غیر مسلمانان اطاعت، رعایت راستگویی و اجتناب از دروغ است. فردی نزد پیامبر اکرم (ص) رفته و می پرسد چه کار کنم که به فعل خطا دچار نشوم. پیامبر فرمودند :دروغ نگو.

این کارشناس علوم قرآنی اظهار کرد: بنده خدا با توجه به عمق عمل گناه از انجام آن اجتناب کرده و با خدا و خلق او روراست است و واقعیت را بیان می‌کند.در روایات آمده که به نماز، روزه و ظاهر یک فرد نگاه نکنید بلکه چگونگی صدق حدیث و امانتداری‌اش را ببیند. شیعیان را باید با صدق حدیث، راستگویی و امانتداری باید امتحان کرد.

حجت‌الاسلام والمسلمین باقریان با اشاره به این که صدق نقطه مقابل کذب است افزود: کذب جایگاه بدی دارد و کلید هر بدی است. دروغ مصلحت آمیز در دین بیان شده است که مربوط به جایی می‌‍شود که احتمال بروز خطر عمومی دارد، جان کسی به خطر می‌افتد یا زندگی کسی به هم می‌ریزد.

این کارشناس علوم قرآنی درباره بحث روانی دروغگویی در افراد توضیح داد: کسانی که دروغ می‌‎گویند به جهت این که از نظر شخصیتی خود را کوچک می‌بینند برای جبران آن و برای این که کم نیاورند با دروغ به دنبال بزرگ کردن خود هستند. پیامبر اکرم(ص) می فرمایند: دروغگو دروغ نمی‌گوید مگر به خاطر خاری و کوچکی که در خود احساس می‌کند. بنابراین اگر کوچکی در خود احساس نکند و عزت نفس داشته باشد دلیلی برای دروغ وجود ندارد.

حجت‌الاسلام والمسلمین باقریان خاطرنشان کرد: دروغ در معاملات از مواردی است که دروغ منفعتی و امروزی را شکل داده است؛ یعنی فرد فروشنده فکر می‌کند روزی‌اش دست مردم است. بنابراین با کلامی غیر واقع درباره قیمت یا کیفیت جنس به دنبال کسب روزی است. در حالی که این مسئله به مشکل اعتقادی برمی‌گردد و خدا عمل او را می‌بیند بنابراین نجات در راستگویی است و افراد باید راستی را پیشه خود قرار دهند.

  انتهای پیام/