بهترین روش پرتاب آزاد توپ در بسکتبال

به گزارش پارس به نقل از ایسنا، با توجه به قانون محدودیت خطا در بسکتبال معمولا در طول یک بازی و به خصوص در دقایق پایانی کوارترها پرتاب های آزاد زیادی نصیب تیم ها می شود، اما در شرایطی که تقریبا تمام بازیکنان حرفه ای در تمرین بالای ۹۰ درصد پرتاب های آزاد خود را به امتیاز تبدیل می کنند، این آمار در شرایط مسابقه به دلایل مختلف از جمله استرس به شدت افت می کند.

بروس کروتزر، متخصص ضربات در آکادمی بسکتبال، مارک پرایس است که با سال ها در NBA کار کرده است و آماتورها را آموزش داده است. وی می گوید: حرکت برای ضربه آزاد از پاها شروع می شود. بسیاری از ورزشکاران ابتدا از بالا تنها خود استفاده می کنند که این کار را خراب می کند. وقتی بازیکن پشت خط قرار می گیرد باید همه اعضای بدن از جمله انگشتان پا، لگن، شانه ها را موازی با سبد قرار دهد. این ابتدا ساده به نظر می رسد، اما کم کم کار پیچیده تر می شود. میزانی که بازیکن نیاز دارد تا زانویش را خم کند به فاصله اش با حلقه بستگی دارد، بازیکنان غالبا برای یافتن میزان مناسب خم کردن زانوهایشان دچار مشکل هستند، زیرا این میزان، انرژی شان را تعیین می کند. اگر انرژی بیش از حد باشد توپ با تخته برخورد می کند، پس تنها مساله انرژی مطرح نیست. وقتی بازیکن آماده می شود تا توپ را پرتاب کند، توپ باید در پنجه دست قرار بگیرد، نه نوک انگشتان، بدین شکل ضربه ناگهانی صورت نمی گیرد و پرتاب یکنواخت خواهد بود. وقتی توپ پرتاب می شود، بازویی که توپ را پرتاب می کند و بازویی که توپ را پشتیبانی می کند هر دو به سمت جلو کشیده می شوند، بقیه اعضای بدن نیز به همین ترتیب با کنترل به سمت جلو کشیده می شود، در واقع وزن بدن در حالی که ساق پا کشیده می شود به جلو منتقل می شود.

لاری سیلور برگ، استاد دانشگاه کارولنیای شمالی در رشته مهندسی مکانیک، به دنبال تجزیه و تحلیل علمی بهترین حالت پرتاب توپ است. وی به همراه همکارش نرم افزاری طراحی کرده است که به صورت سه بعدی ضربات آزاد را تجزیه و تحلیل می کند.

سیلور برگ می گوید: اگر از ورزشکاران حرفه ای بپرسید چه کار می کنند؟ برایشان سخت است که توضیح دهند. با بررسی میلیون ها ضربه ما می توانیم الگوی تمرین درست را متوجه شویم.

مطالعات گسترده این محققان نشان می دهد که توپ باید با زاویه ۵۲ درجه و با اسپین (چرخش) رو به عقب سه دور بر ثانیه پرتاب شود. همه این حرکات را باید نرم و با سرعت یکنواخت انجام داد.

با وجود این که همه فکر می کنند باید وسط حلقه را نشانه بگیرند، تحقیقات سیلور برگ نشان می دهد که باید پشت حلقه را نشانه گرفت. هدف گرفتن وسط حلقه سه درصد احتمال گل شدن را کم می کند. آنها دریافتند که نقطه مناسب ۲.۸۲ اینچ عقب تر از وسط حلقه است. بدین شکل احتمال برخورد توپ با پشت حلقه و رفتن داخل سبد بیشتر است.

چرخش های رو به عقب باعث می شوند توپ بی حرکت شود و به مسیر خود ادامه دهد، بررسی ها نشان داده اند که بازیکنان بیش از حد این حرکت را انجام می دهند که سودی ندارد. شاید برای بازیکنان سخت باشد که دقیقا توپ را با زاویه ۵۲ درجه پرتاب کنند، سیلور برگ به آنها توصیه کرده است که توپ را حدود دو اینچ بالا تر از بالاترین نقطه صفحه پشت سبد پرتاب کنند، البته این قاعده برای همه کاملا یکسان نیست، زیرا قد افراد با هم کمی متفاوت است.

سیلور برگ می گوید: از تمام قواعد پرتاب آزاد، مهم ترین آن داشتن سرعت پرتاب یکنواخت است. صرف نظر از شرایط هندسی زمین، چرخش توپ و سرعت به خود ورزشکار بستگی دارد و سخت ترین جنبه پرتاب توپ است.

جان کارتر، یکی از کسانی است که اطلاعات زیادی در زمینه بسکتبال فراهم کرده است. او ابزار کوچکی به نام Noah طراحی کرده است که شیب توپ را از زمانی که از دست بسکتبالیست رها می شود تجزیه و تحلیل می کنند، همچنین زاویه ورود توپ به سبد را نیز اندازه گیری می کند. برای پرتاب آزاد بهترین زاویه ورود توپ ۴۳ درجه است. این درجه بر خلاف درجه پرتاب برای همه بازیکنان یکی است.