حقوق بشری که «رزان نجار» در آن حقی ندارد

الهه قاسمی: پای صحبت برخی اساتید بین الملل غربزده که میشینی‌، برایت از حقوق بشر آمریکایی و غربی می‌گویند که در صورت تحقق کامل آن در سطح جهان نه تنها آرامش مطلق در دنیا اجرا می‌شود بلکه به قول آنان دنیا گلستان می‌شود اما  وقتی پای اخبار روزنامه‌ها و سایت‌های خبری می‌شینی ورق برمی‌گردد و آنچه را میشنوی که نباید بشنوی.

خبر کوتاه بود، یک دختر امدادگر فلسطینی در روزهای گذشته با اصابت تیر نظامیان صهیونیست در نوار غزه به قلبش به شهادت رسیده است، امدادگری که حدودا یک ماه پیش سوژه خبرنگار آمریکایی روزنامه «نیویورک‌تایمز» شده بود.

حقوق بشری رزان النجار امدادگر ۲۱ ساله‌ فلسطینی را با شلیک مستقیم نظامیان صهیونیست در خان یونس به شهادت رساند که پیش از مروه شروینی را در دادگاه آلمان به جرم داشتن حجاب از زندگی محروم کرد

شاید اکنون خبرنگاران نیویورک تایمز با خود درگیر و در جستجو باشند بنا به کدام اصل حقوقی تیراندازی به امدادگری که هم لباس سفید برتن داشته و هم دست‌هایش را به نشانه تسلیم بالا برده، با مفاد بنیادین حقوق بشر سازگار است.

جستجویی که نتیجه‌ای در برندارد و  حقوق بشری «رزان النجار» امدادگر ۲۱ ساله‌ فلسطینی را با شلیک مستقیم نظامیان صهیونیست در خان یونس به شهادت رسانده است که پیش از مروه شروینی را در دادگاه آلمان به جرم داشتن حجاب از داشتن زندگی محروم کرد.

اما این تنها نقض حقوق بشری نیست که از سوی ایادی رژیم منحوس و غاصب صهیونیست بر مردم فلسطین اعمال شده است و حدود ۱۰ هفته از آغاز راهپیمایی موسوم به «راهپیمایی بازگشت» در نوار غزه همزمان با چهل و دومین سالگرد روز زمین که یادآور تصمیم رژیم صهیونیستی برای مصادره ۲۱ هزار کیلومتر مربع از اراضی فلسطین در تاریخ ۳۰ مارس سال ۱۹۷۶ است می‌گذرد و در این مدت نظامیان رژیم اشغالگر قدس همچنان به کشتار مردم بی‌گناه غزه در این منطقه ادامه می‌دهند.

فلسطینی‌ها در این راهپیمایی مردمی تلاش دارند تا ضرورت اجرای قطعنامه ۱۹۴ شورای امنیت سازمان ملل را یک بار دیگر به جهانیان یادآور شوند؛ قطعنامه‌ای که در بند ۱۱ آن بر حق بازگشت آوارگان فلسطینی آمده است اما رژیم صهیونیستی با اقدامات خود عملا آن را نادیده گرفته و آمریکا نیز با حمایت‌های بی‌چون و چرا از این رژیم اشغالگر مانع از اجرای این قطعنامه شده است.

هرچند فلسطینی‌ها شاید فراموش کرده‌اند که قطعنامه‌ها و مفاهیم بنیادین سازمان ملل تنها در صورتی قابل اجرایی شدن است که حافظ حقوق اسرائیلی‌ها و آمریکایی‌ها و به طورکل حقوق غربی‌ها باشد و اگر در این میان کسی حرفی از حق پایمال شده فلسطینی‌ها بزند، به ضرب گلوله کشته خواهد شد.

در پایان حرف رزان نجران با خبرنگار نیویورک تایمز در گوشم زنگ می‌زند که هدف خود از حضور در این مناطق جنگ زده و بدون دریافت حقوق رساندن این پیام به جهانیان اعلام کرده بود که «بدون سلاح هم، ما قادریم هر کاری را انجام دهیم» و حالا او به هدف خود رسیده است.

با خود می‌گویم شاید سربازان اسرائیلی با شلیک گلوله به قلب نجران آن هم در نوار مرزی غزه تلاش داشتند تا صدای او را خاموش کنند اما نجران به هدف خود رسید و با شهادت خود لکه ننگ دیگری بر دامان رژیم صهیونیستی و حامیان مدافع حقوق بشری آن گذاشت که اگرچه آنان ادعاهای بسیاری را برای جهان عاری از خشونت و جنگ مطرح می‌کنند اما در عالم واقعیت تیر را به قلب کسی نشانه می‌‌روند که اصول دروغین حقوق بشری آنان را زیر سوال ببرد.