خودروسازان چینی؛برنده مصائب صنعت خودروی ایران

به گزارش پارس به نقل از پول نیوز، محمدعلی دیانتی زاده - براساس آمار منتشره در خصوص تولید انواع خودرو در فروردین ماه، امسال تولید خودروی داخلی با کاهش ۵۷.۸ درصدی از ۵۹ هزار و ۸۳۶ دستگاه در فروردین ماه سال گذشته به ۲۵ هزار و ۲۴۶ دستگاه کاهش یافت.

همچنین تولید انواع کامیون، کامیونت و کشنده نیز با افت ۸۰.۵ درصدی از ۱۰۰۵ دستگاه به ۱۹۶ دستگاه کاهش یافت و تولید انواع مینی بوس، میدل باس و اتوبوس نیز با افت ۶۶ درصدی از ۴۷ دستگاه به ۱۶ دستگاه رسید.

اما نکته قابل توجه در این آمار آن است که در گروه صنعتی ایران خودرو کاهش ۷۷.۷ درصدی تولید خودرو به مراتب بیشتر از سایپا با ۳۲.۵ درصد کاهش تولید بوده و نکته قابل تأملتر که جای بررسی و مداقه بیشتر دارد این است که در این فضا چگونه است که تولید خودرو در خودروسازی مدیران ۸۴ درصد افزایش یافته است.

این موضوع را باید یک علامت مهم و جدی تلقی کرد. معنی واضح این علامت این است که به زودی چینی ها بدون خون و خونریزی جاده های ایران را فتح خواهند کرد اما باید دید با توجه به آوازه چینی ها در کیفیت، آیا تردد این خودروهای چینی در جاده های ایران بدون خونریزی باقی خواهد ماند یا آن که بر میزان مرگ و میر تأثیر به جا خواهد گذاشت.

آن چه در ذهن ایرانی ها در یک یا دو دهه گذشته شکل گرفته این است که چینی ها اجناس بنجل خود را راهی بازار ایران می کنند و اجناس باکیفیتشان راهی اروپا و آمریکا می شود.

ارزان نگهداشتن قیمت متأسفانه در اکثر موارد با قربانی کردن کیفیت مقدور است و همان طور که در مورد صنعت نساجی در ایران مشاهده کردیم، روش چینی ها برای تصاحب یک بازار روش دامپینگ است و ابتدا محصولات خود را به بازار هدف با قیمت ارزان عرضه می کنند تا تولیدکنندگان داخلی از تک و تا بیفتند و بعد که دیگر توان رقابت را از دست دادند قیمت ها به روال مورد دلخواه آنان هدایت خواهد شد.

تلاش برای بقا

متأسفانه شرایط به سمتی پیش رفته که حتی خودروسازانی نظیر گروه بهمن که روزگاری با تولید خودروی ژاپنی و باکیفیت مزدا در بازار حضور داشت در شرایط فعلی مجبور شده برای بقای خود به تولید خودروهای چینی روی بیاورد.

گروه خودروسازی کرمان موتورز هم از این قاعده مستثنی نیست و اکنون به جای تولید خودروهای هیوندایی بدون هیچ محدودیتی تمام تولیدات خود را به محصولات چینی اختصاص داده است.

در حال حاضر سه شرکت اصلی کرمان موتور، خودروسازان راین و خودروسازان بم زیر مجموعه گروه صنعتی کرمان خودرو محسوب می شوند و لیفان و لوبر که هر دو چینی هستند را تولید می کنند.

تولید هیوندایی ورنا و آوانته نیز جزو لیست محصولات این گروه خودروسازی است اما ظاهراً ارتباط این شرکت با هیوندایی دچار چالش شده و در مقابل، مسوولان کرمان خودرو به جای جایگزین کردن یک شرکت خارجی تولید کننده محصولات با کیفیت، آسان ترین راه را انتخاب کرده و باز هم به سراغ چینی ها رفته اند.

شاید تا چند سال پیش خود چینی ها نیز تصور نمی کردند که روزی به طراح و تولیدکننده خودرو تبدیل شوند، اما اکنون این اتفاق افتاده و خودروسازان چینی محبوبیتی وصف ناشدنی در میان واردکنندگان و خودروسازان ایرانی یافته اند.

این که راز و رمز دلدادگی خودروسازان ایرانی به خودروهای چینی چیست و چه شده که آنها از همکاری با شرکت های معتبر فرانسوی به همکاری با شرکت های چینی تغییر مسیر داده اند جای تأمل و تدبیر دارد.

اگر تبعات واردات خودرو از چین تنها به خروج ارز از کشور ختم می شد، می توانستیم با توجه به آن که در اقتصاد ما دلارهای نفتی فراوان است با اغماض از کنار این مساله بگذریم، اما نکته قابل تأمل آن است که به گفته کارشناسان، واردات خودرو از چین در درازمدت به بهای کاهش سطح تکنولوژی صنعت خودروسازی داخلی و نابودی آن تمام خواهد شد به ویژه که صنعت خودروی چین کپی کاری از صنعت خودروی جهانی است.

تردد خودروهای چینی در کشور تبعات اجتماعی و زیست محیطی زیادی در درازمدت خواهد داشت و بد نیست کارشناسان این حوزه به اندازه گیری این تبعات بپردازند.

تا زمانی که خودروهای چینی در سطح کشور تردد می کنند، با مشکلات زیست محیطی، آلایندگی، مصرف سوخت بالا و آمار سوانح و مرگ و میر ناشی از ایمنی پایین این خودروها مواجه خواهیم بود؛ ضمن آن که آمار تلفات جاده ای نیز افزایش خواهد یافت.