امیدواری رحمان به کمک‌های آتامبایف

به گزارش پارس ، به نقل از فارس، « الکساندر کنیازاف» کارشناس روس با انتشار مطلبی در رسانه ها که یک نسخه از آن نیز برای فارس ارسال شده است به تحلیل سفر « امامعلی رحمان» رئیس جمهور تاجیکستان به « بیشکک» پرداخته است.

« الکساندر کنیازاف» پروفسور علوم تاریخ و کارشناس ارشد مسائل آسیای مرکزی معتقد است در این سفر رحمان با « الماس بیک آتامبایف» دیدار کرده که در این مذاکرات طیف وسیعی از همکاری های دوجانبه مطرح خواهد شد از جمله مشکل قدیمی تعیین حدود مرزی بین ۲ کشور که تاکنون هم حل نشده باقی مانده است.

دیدار این ۲ رئیس جمهور در آستانه نشست غیررسمی سازمان پیمان امنیت جمعی خواهد بود. البته ملاقات رحمان در بیشکک در وهله نخست تعدیل مواضع در مقابل نشست غیررسمی این سازمان که در تاریخ ۲۸ ماه می در پایتخت قرقیزستان برگزار می شود، خواهد بود.

بنا به گفته « نیکلای باردیوژا» دبیرکل سازمان پیمان امنیت جمعی، در این جلسه مسائلی مطرح خواهند شد که در آینده نزدیک باید تصمیم گیری شود و آن هم مسئله خروج قریب الوقوع نیروهای ائتلاف از افغانستان و تشکیل نیروهای جدید در منطقه است که این دیدار را می توان نقطه عطفی در حل مسائل ۲ کشور دانست.

به نظر این کارشناس، آتامبایف و رحمان به دنبال کسب منافع خود از جانب روسیه هستند و در آن زمان می خواهند به آمریکا و ناتو بی توجه باشند.

این در حالی است که قرقیزستان در رابطه با روابط با آمریکا و ناتو، حفظ پایگاه نظامی « ماناس» و ایجاد مراکزی در « اوش» و « باتکند» را در نظر دارد.

به نظر کنیازوف، در تاجیکستان نیز ارائه پایگاه « عینی» به آمریکایی ها و همچنین استقرار امکانات نظامی واشنگتن در « مرغاب» و چند نقطه دیگر محتمل است.

کنیازاف معتقد است که پس از به تعلیق درآمدن عضویت ازبکستان در سازمان پیمان امنیت جمعی، تاجیکستان و قرقیزستان ظاهرا به روسیه وفادار هستند اما بازی خود را در چند جهت ادامه می دهند.

در واقع، دوشنبه و بیشکک به خوبی آگاهند که در جهان هیچکس سرمایه گذاری واقعی را برای آنان انجام نمی دهد آمریکایی ها و اروپایی ها این رسم را ندارند که پول را برای جامعه پس انداز کنند. آنان ترجیح می دهند که پول را صرف توسعه جامعه مدنی کنند که پس از آن بتوانند آن را برعلیه رژیم حاکم محلی به کار گیرند.

سرمایه گذاری چین پیچیده است چینی ها در ابعاد مختلفی کار می کنند ولی اشتغال به کار برای تاجیکان فقط در روسیه است. در ضمن، دوشنبه منتظر تأمین سوخت با نرخ مناسب از مسکو است و این در حالی است که تاجیکستان برای حل مسائل حقوقی پایگاه ۲۰۱ روسیه در این کشور عجله ای ندارند که البته قرقیزستان هم در شرایط مشابهی است.

البته غالبا نمی دانند که سوخت ارزان روسیه از قرقیزستان به تاجیکستان و سپس به افغانستان ترانزیت می شود.

بیشکک امیدوار به انجام پروژه های برق-آبی است و به طوری که مشخص شده در هشتم ماه می سال جاری میلادی « ولادیمیر پوتین» رئیس جمهور روسیه توافق بین دولتی در رابطه با ساخت نیروگاه برق-آبی « قمبرآته ۱» و قسمت بالایی رودخانه « نارین» را امضا کرده است.

دوشنبه نیز چنین انتظاری را دارد یعنی ساخت نیروگاه « راغون» که روسیه در نظر دارد ۲ میلیارد دلار برای آن هزینه کند و ساخت نیروگاه های کوچک برق-آبی در مناطق مختلف تاجیکستان.

کنیازاف بر این باور است که در مذاکرات رحمان و آتامبایف در بیشکک، آنان تاکتیک های مشترک در رابطه با سیاست روسیه و منطقه را مورد بحث و بررسی قرار خواهند داد ولی دوشنبه و بیشکک باید بدانند که تلاش آنها در مخالفت با روسیه و همچنین ازبکستان واقعی نیست.

این مسئله را دیدار اخیر ولادیمیر پوتین با رئیس جمهور ازبکستان نشان داد و معلوم شد که در سلسله مراتب روابط بین المللی هر کسی جایگاه خود را دارد.

در این دیدار همچنین مسائل عمومی مرزها مطرح خواهد شد که حدود ۴۷۰ کیلومتر مزر مشترک است که باید بررسی شود و تاکنون هم توافقی حاصل نشده و درگیری های اخیر بین ساکنین مرزی ۲ کشور که منجر به دخالت نیروهای مرزداری شد، موقعیت را حساس کرده است.

استفاده از منابع آبی، زمین، روابط بین ملیتی و غیره و همچنین بررسی رویدادی که در اواخر ماه آوریل در منطقه « کاپچیگای» قرقیزستان و « آنکلاو» تاجیکستان رخ داد و منجر به دخالت نیروهای مرزداری شد، از دیگر محورهای این مذاکرات خواهد بود.

روزنامه « نیزاویسیمایا گازیتا» در این رابطه می نویسد « توکتامیر امت علیف» فعال حقوقی قرقیزستان بر این باور است که مسئله مرزی بسیار پیچیده است و هیچیک از طرفین نمی خواهد که سازش کند و تا زمانی که بیشکک و دوشنبه چنین عمل کنند و علاقمند به تغییر وضعیت نباشند، این پیچیدگی ادامه خواهد شد و انتظار درگیری نیز وجود دارد.

امت علیف معتقد است که در دیدار رهبران ۲ کشور مسئله مرزی مطرح خواهد شد و به نظر می رسد حل مسائل مرزی بین ۲ فیمابین وابسته به اوضاع داخلی هر کدام از این کشورها است.