ادامه دادن ماجرای سخنان روحانی درباره عصمت؛ خلاف انصاف

پایگاه خبری تحلیلی «پارس»- محسن مهدیان- بعد از انتشار روایتی از سخنان رئیس جمهور درباره نقد کردن معصوم، ضمن ابراز حیرت از این موضع گیری، در توئیتر و در جمله تعریضی به نقد این سخنان پرداختم. تا اینکه دیروز دفتر رئیس جمهور این برداشت را تکذیب کرد. به فیلم جلسه مراجعه کردم و متوجه شدم هرچند جملات رهزنی هائی دارد، اما روایت صورت گرفته از این سخنان خطاست.

در این رابطه چند نکته اهمیت دارد.

یکم از جهت نسبت خبر و روایت.

واکنش ها به سخنان اخیر رئیس جمهور یکی از مصداق های روشن تقابل خبر با روایت است. نزاع روایت ها اجازه نمی دهد مخاطب به اصل خبر رجوع کند. شاید اگر به اصل خبر، فارغ از روایت های مسلط، رجوع می شد موضع مان را اصلاح می کردیم.

دوم. اما روحانی چه گفت؛

روحانی جلسه را با طرح ضرورت نقد شروع کرد. بعد هم اشاره می کند که ما معصوم نیستیم و نقد ضرورت دارد. وی بلافاصله به حکومت امام زمان اشاره می کند و بعد هم حکومت پیامبر که در آن زمان هم انتقاد از حاکم وجود داشته است.

روایت غالب ازین سخنان این بود که روحانی عصمت را زیر سوال برده و گفته است که معصوم هم می تواند خطا کند و باید نقد شود. اما ماجرا این نیست.

اشاره روحانی به اهمیت و حرمت نقد در جامعه است و اشاره می کند که حتا در زمان حکومت معصوم هم، مردم ولی را نقد می کردند؛ اما این جمله نه بدین معناست که معصوم دارای خطاست بلکه ازین جهت است که معصوم این اجازه را می داده است. مگر غیر اینست؟

امیرالمومنین صریح می فرمایند من را نقد کنید. (نهج البلاغه خطبه216)

امام صادق می فرمایند: أحَبُّ اخوانی إلیَّ مَنْ أهْدی إلیَّ عیوبی و کسی که ایشان را نقد کند، محبوبترین ها نزد خود می داند.

جمع این موارد با عصمت روشن است و نیاز به توضیح نداد. اینجا حضرت در مقام تربیت جامعه و توجه دادن به انتقاد کردن از حاکم است.

سوم. و اما یک ملاحظه

به این فهم روایت صورت گرفته از سخنان روحانی اشتباه است؛ اما مهم نیست. شاید گفته شود روحانی هم سهو لسان داشته است. اما دفتر رئیس جمهور هم تکذیب کرده است. ادامه دادن این ماجرا خلاف انصاف است. عواقب ماجرا را هم نظاره کنیم؛ رئیس جمهور یک مملکت شیعه که مخالف عصمت حرف نمی زند. اساسن برای انتقاد از روحانی نیازی به تشکیک در این سطوح نداریم.