میوه ای دوست داشتنی با دنیایی از خاصیت

به گزارش پارس به نقل از باشگاه خبرنگاران، این روزها، سبد میوه های خیلی از خانه ها پر است از میوه های بهاری و کمتر کسی است که در برابر طعم دوست داشتنی این میوه ها مقاومت کند. گوجه سبز یکی از میوه های آشنای بهاری است، میوه ای خوش طعم و رنگی که کوچک و بزرگ برای خوردنش لحظه شماری می کنند، جدا از طعم ترش و وسوسه انگیز گوجه سبز، این میوه دنیایی از خاصیت های مفید است.

ارزش غذایی ۱۰۰ گرم گوجه سبز برابر است با ۸ گرم کربوهیدرات، ۲.۸۴ گرم چربی، ۱.۶ گرم پروتئین و فیبر خام نیم درصد و همچنین با خوردن ۱۰۰ گرم گوجه سبز، ۵ درصد ویتامین A، دو درصد ویتامین۱ B، یک و نه دهم درصد ویتامین۲ B، دو و هشت دهم درصد نیاسین، ۱۳ درصد ویتامین C، پنج درصد کلسیم، ۲ درصد فسفر و ۵ درصد آهن مورد نیاز بدنتان تامین می شود.

" محمدی" کارشناس ارشد تغذیه به ایسنا می گوید: خداوند ترتیب فصول و میوه های هر فصل را آنچنان پشت سرهم قرار داده است که هر فصل خوراک مورد نیاز همان فصل را با خودش می آورد، میوه های هر فصل می تواند کمبود فصل قبل را جبران کند.

برای مثال ما در فصل سرما با انواع بیماری های ویروسی روبه رو هستیم که برای ایمنی برابر آن ها نیاز داریم ویتامین c زیادی مصرف کنیم و تمام میوه های این فصل مثل پرتقال، نارنگی، لیمو شیرین و… سرشار از این ویتامین هستند. همچنین فصل تابستان که بدن به آب بیشتری نیاز دارد، پر است از میوه های آب دار. در فصل بهار به دلیل آن که میزان سبزی ها و میوه های تازه در اواخر زمستان کم است، مصرف نوبرانه ها و میوه های فصل بهار توصیه شده است.

خواص جادویی گوجه سبز

گوجه سبز جزء اولین میوه هایی است که در بهار به بازار می آید، گوجه سبز دارای ارزش غذایی بالایی است که طرفداران آن می توانند از آن بهره مند گردند.

هر صد گرم گوجه سبز ۳۰ کیلوکالری انرژی دارد. گوجه سبز مانند بسیاری از میوه های ترش، غنی از ویتامین های A، B و C است و اثرات قابل توجهی در جلوگیری از بیماری هایی مانند چربی خون بالا، پیری سلول ها و سرطان دارد.

همچنین اسید بنزوئیک، ترکیبی است که خاصیت ضد میکروبی آن به اثبات رسیده و به طور طبیعی در گوجه سبز وجود دارد.

این میوه نوبر بهاری چون حاوی برخی ویتامین ها و نیز پیش ساز ویتامین A است، برای کمک به درمان شب کوری و نیز رشد بدن (در صورت مصرف تمام مواد غذایی دیگری که مورد نیاز کودکان هستند) مفید است، گوجه سبز دارای ویتامین های B و C است و به همین جهت برای آرامش اعصاب نیز مفید است. البته مصرف زیاد آن حالتی از حساسیت موقت را در دهان و دندان های مصرف کننده ایجاد می نماید.

کاهش فشار خون یکی از اثرات درمانی منحصر به فرد گوجه سبز است.
خوردن گوجه سبز فشار بالای خون را تحت کنترل در می آورد، چربی خون را کاهش می دهد، رسوبات را از خون حذف می کند و عملکرد معده-روده ای را نیز تنظیم می کند، علاوه بر این، باعث تعادل اسید و باز در جریان خون می شود و به همین دلیل می تواند در درمان حالت اسیدی خون مفید باشد، ضمن آنکه مطالعات نشان داده این میوه می تواند در درمان تومورها هم موثر باشد.

ارزش غذایی ۱۰۰ گرم گوجه سبز برابر است با ۸ گرم کربوهیدرات، ۲.۸۴ گرم چربی، ۱.۶ گرم پروتئین و فیبر خام نیم درصد و همچنین با خوردن ۱۰۰ گرم گوجه سبز، ۵ درصد ویتامین A، دو درصد ویتامین۱ B، یک و نه دهم درصد ویتامین۲ B، دو و هشت دهم درصد نیاسین، ۱۳ درصد ویتامین C، پنج درصد کلسیم، ۲ درصد فسفر و ۵ درصد آهن مورد نیاز بدنتان تامین می شود.

از آنجا که اکثرا گوجه سبز را با نمک می خورنداین میوه به دلیل خصوصیت اسیدی اجزای آن می تواند به مینای دندان آسیب برساند به همین دلیل توصیه می شود از مقدار کمی نمک به هنگام خوردن آن استفاده شود و پس از مصرف نیز دندان ها به دقت شسته یا آب بنوشید.

البته ناگفته نماند میوه های بهاری آلوده به انواع میکروب ها و سموم و در صورت شستشوی نامناسب ناقل بیماری های مختلف هستند، متأسفانه بعضی کشاورزان فاصله میان سم پاشی و برداشت محصول را رعایت نکرده و میوه ها را قبل از تجزیه سم به بازار عرضه می کنند.

از آنجایی که زمان برداشت میوه های بهاری نظیر گوجه سبز کوتاه است به منظور تجزیه سموم، سم پاشی باید ۶ الی ۷ هفته قبل از برداشت صورت گیرد و به همین دلیل گوجه سبز قبل از مصرف باید به دقت شسته و سموم باقیمانده روی آنها پاک شود.

اگرچه متداول ترین نوع مصرف این میوه به صورت خام است اما از گوجه سبز در طبخ خورشی خوشمزه نیز استفاده می شود که طرفداران زیادی دارد.

خانم" ابراهیمی" که سالهاست مبادرت به آموزش انواع غذاها می کند در این باره می گوید: این فصل خوراکی ها، سالادها و دسرهای متفاوتی را می توان با میوه ها و سبزی های بهاری تهیه نمود که در سلامت افراد تاثیر به سزایی دارد.

خورش گوجه سبز

خورش گوجه سبز یکی از این غذاهاست که به دلیل مزه ترش خود طرفداران زیادی دارد، در پخت خورش گوجه سبز – مانند خورش های کرفس و کنگر – از سبزی هایی مثل نعنا و جعفری استفاده می شود، فقط با این تفاوت که در این خورش دیگر نیازی به آبغوره یا آبلیمو برای ترش کردن نیست، گوجه سبز خودش ترشی لازم غذا را تامین می کند.

برای تهیه این خورش علاوه بر گوجه سبز به گوشت قیمه ای، پیاز، نعنا و جعفری تازه، رب گوجه فرنگی، زعفران ساییده شده - نمک و زردچوبه و آرد سفید نیاز داریم.

طرز تهیه این خورش گوجه سبز

ابتدا چوب و هسته ی گوجه سبزها را گرفته و پس از شستن کنار می گذاریم، نعنا و جعفری را به صورت جداگانه پاک کرده و پس از شستن و ضدعفونی کردن به صورت ریز خرد کرده و داخل سبدی ریخته تا آب اضافه آنها خارج شود پیازها را پوست کنده و به صورت خلالی خرد می کنیم، در یک قابلمه مناسب مقداری روغن ریخته و روی حرارت قرار می دهیم تا داغ شود، سپس پیازها را به آن اضافه کرده و حین سرخ شدن، مقداری زردچوبه نیز روی پیاز می ریزیم.

وقتی که پیاز کمی سرخ شد، تکه های گوشت را اضافه کرده و همراه با پیاز و زردچوبه در روغن تفت می دهیم، پس از گذشت چند دقیقه و پس از اضافه کردن آب، در ظرف را گذاشته و صبر می کنیم تا گوشت به طور کامل بپزد.

در تابه دیگری مقدار کمی روغن ریخته و نعنا و جعفری خردشده را در آن تفت می دهیم، تقریبا بعد از یک ساعت و نیم – که گوشت مراحل پایانی پخت را طی کرد – نعنا و جعفری سرخ شده را به آن اضافه کرده و حدود یک ربع پس از آن، گوجه سبز را نیز به این مخلوط اضافه می کنیم، آرد را در یک کاسه کوچک ریخته و به آن کمی آب سرد اضافه می کینم و با چنگال آن قدر هم میزنیم تا آرد در آب حل شود.

سپس به خورش اضافه می کنیم، پودر زعفران را نیز در مقداری آب جوش حل کرده و همراه رب در غذا می ریزیم و صبر می کنیم تا خورش جا بیفتد. معمولا نیم ساعت پس از اضافه کردن گوجه سبز به خورش، غذا آماده است.