یک پوشش ویژه برای افراد مبتلا به فلج مغزی
به تازگی دانشمندان توانسته اند تا یک پوشش اسکلتی ویژه را طراحی کنند که مبتلایان به فلج مغزی می توانند با پوشیدن آن بر روی پاهای خود (هر چند به صورت اولیه) حرکت کنند.
به تازگی دانشمندان توانسته اند تا یک پوشش اسکلتی ویژه را طراحی کنند که مبتلایان به فلج مغزی می توانند با پوشیدن آن بر روی پاهای خود (هر چند به صورت اولیه) حرکت کنند.
کودکان فراوانی در جهان وجود دارند که به مشکل فلج مغزی دچار هستند و نمی توانند به راحتی حرکت کنند. در این میان دانشمندان تصمیم گرفته اند تا به کمک آنها بیایند تا این افراد بتوانند دوباره تجربه حرکت را به دست بیاورند. تحقیقات نشان داده است که 50 درصد از تمامی افراد مبتلا به فلج مغزی، پس از رسیدن به بزرگسالی، توان راه رفتن را از دست می دهند. حال به نظر می رسد که دانشمندان توانسته اند تا سرانجام راهکاری برای این مشکل بیابند.
محققان انستیتوی ملی سلامت آمریکا توانسته اند تا یک پوشش اسکلتی ویژه را طراحی کنند که می تواند به کودکان مبتلا به فلج مغزی در راه رفتن کمک کند. این اسکلت در نوع خود بسیار منحصر به فرد است و در حال حاضر در مرحله آزمایش انسانی قرار دارد. بر اساس تحقیقات انجام شده توسط این دانشمندان، از میان هر 7 شرکت کننده در آزمایش، 6 نفر توانستند تا با پوشیدن این پوشش اسکلتی توانسته اند تا عملکرد بهتری را در زانوی خود حس کنند و پس از نزدیک به شش بار تلاش، سرانجام قادر بوده اند تا به کمک یک دستیار روباتیک، راه بروند.
این پوشش اسکلتی در حقیقت فراتر از یک جفت عضو ساده متصل شونده به بدن است و به صورت فعالانه می تواند به قرارگیری بدن فرد در موقعیت پیاده روی کمک کنند. نکته بسیار مهم این است که این کار بدون نیاز به گرفتن کنترل بدن از کودکان انجام می شود.
این تیم می خواهند تا با انجام تحقیقاتی بلند مدل و تکمیلی، دریابند که آیا این کودکان به واسطه استفاده از سیستم های روباتیک می توانند در مدت زمان تعیین شده با بهبود کلی حرکتی روبرو شوند یا خیر. همچنین یکی از کاربردهای دیگر تعیین شده برای این پوشش اسکلتی، استفاده از آن جهت بهبود عملکرد نورون های بیمار است.
توماس بولیا (Thomas Bulea) به عنوان یکی از افراد برجسته فعال در این پروژه در این باره می گوید: «ما می خواهیم الگوهای راه رفتنی که به کمک این پوشش اسکلتی می بینیم، به ساختاری که فاقد این پوشش است انتقال بدهیم. اگر بتوانیم این کار را به صورت مستقیم انجام بدهیم می توانیم مشکل بیماری هایی از این دست را در سنین جوانی حل کنیم و سپس در طول مدت زمان باقی مانده از زندگی فرد، می توان بر روی بهبود تحرک کلی تمرکز کرد.»
ارسال نظر