سیاسی‌کاری برخی اعضای شورای شهر زندگی مردم را مختل کرده است
"شاه مصداق" غلبه رفتار سیاسی بر مدیریت شهری و شورای شهر تخصصی بلاشک، شورای شهر اول است که به انحلال شورا ختم شد. این یک نمونه بارز سیاسی کاری در مساله شوراهاست. صد البته لکه ننگی است به پیشانی کسانی که نتوانستند جلوی مطامع سیاسی خود را بگیرند و یک نهادی با بنیاد اجتماعی را با باشگاه سیاسی اشتباه گرفتند و نهایتا کاری کردند که خانه از پایه ویران شد و ریشه‌های یک نهاد اجتماعی زده و نابود شد.
محسن پیرهادی مدرس دانشگاه و از جوانترین اعضای شورای شهر تهران است، او سالها مسئولیت بسیج شهرداری تهران را برعهده داشته و قبل از آن هم مسئولیت‌های فرهنگی دیگری را در شهرداری تهران و مناطق مختلف آن تجربه کرده است.
او چند هفته‌ای است که مانند انتخابات گذشته و به منظور جلوگیری از هرگونه شائبه از شهرداری تهران خداحافظی کرده و آماده حضور در رقابت های انتخاباتی پنجمین شورای شهر تهران می شود.
او این روزها سودای رقابت انتخابات آتی، دغدغه های ریشه‌ای تری هم دارد که در خلال گفتگوی آنها را تشریح می‌کند.
*"شاه مصداق" غلبه رفتار سیاسی بر مدیریت شهری و شورای شهر تخصصی بلاشک، شورای شهر اول بود/ سیاسی‌کاری برخی اعضای شورای شهر زندگی مردم را مختل کرده
این روزها رفتار و اقدام سیاسی گروه‌ها و جناح های درگیر در انتخابات آنقدر فراگیر شده که همه فهمیده‌اند که این‌ها تلاش می‌کنند با رفتار سیاسی به اهداف خود برسند. اگر بخواهید سوابق و تجربه‌های موجود در این موضوع را بررسی کنید، چه ارزیابی از ورود سیاسی به مساله مدیریت شهری و به تبع آن انتخابات شورای شهر دارید؟ اصلا برخورد سیاسی در این مساله چقدر مفید یا مضر است؟ چه جایگاهی دارد و ...
"شاه مصداق" غلبه رفتار سیاسی بر مدیریت شهری و شورای شهر تخصصی بلاشک، شورای شهر اول است که به انحلال شورا ختم شد. این یک نمونه بارز سیاسی کاری در مساله شوراهاست. صد البته لکه ننگی است به پیشانی کسانی که نتوانستند جلوی مطامع سیاسی خود را بگیرند و یک نهادی با بنیاد اجتماعی را با باشگاه سیاسی اشتباه گرفتند و نهایتا کاری کردند که خانه از پایه ویران شد و ریشه‌های یک نهاد اجتماعی زده و نابود شد.
البته جا دارد در بدو امر، تفاوت قائل شویم بین سیاست و سیاست‌زدگی و سیاسی‌کاری؛ سیاست برای ما امری ممدوح است ولی سیاسی‌کاری خیر. امری که گریبان‌گیر برخی افراد در شورای شهر شده، سیاسی‌کاری است و این امر جز لطمه بر حیثیت خود این افراد و همچنین اخلال در زندگی شهروندان عایدی دیگری ندارد.
* خیلی سعی کردند تا سرنوشت این شورا هم مثل شورای اول شود ولی موفق نشدند
ریشه این سیاسی‌کاری‌ها را از کجا می‌دانید؟ خیلی‌ها وقایع شورای شهر اول تهران را در همین چارچوب بررسی می‌کنند. نظر شما چیست؟
ریشه این امر به جهل افراد نسبت به جایگاه شورای شهر بر می‌گردد. کسی که شورای شهر را با حزب و باشگاه سیاسی اشتباه می‌گیرد و توان تفکیک بین آنها را ندارد، به جای رسیدگی به امور مربوط به زیست شهری شهروندان و مسائل مربوط به آن؛ همه چیز را رها می کند و به حمله سیاسی به این و آن می پردازد. برخی می‌خواهند خودنمایی سیاسی داشته باشند و در حزب و جریان سیاسی خود، جایگاهی دست و پا کنند. برخی اصولا کار اجتماعی بلد نیستند و لاجرم به سیاسی‌کاری رو می آورند. شورای اول همانطور که عرض کردم مصداق اتم و اکمل سیاسی‌کاری بود که متاسفانه رگه‌هایی از آن خصلت‌ها در برخی افراد در این شورا هم دیده می شود. خیلی سعی کردند تا سرنوشت این شورا هم مثل شورای اول شود ولی تاکنون موفق نبودند.
بحث انحصار این مدل رفتار در اصلاح طلبان نیست، ولی با اطمینان می گویم که از وقتی هیئت رئیسه شورا اصولگرا شد، اوضاع شورای چهارم را به هم ریختند. اصلاح طلبان تحمل قدرت طرف مقابل را ندارند و این امر را در طول 20 سال گذشته می توانید به وفور ببینید.
یک انتخابات مطلوب شورای شهر چه تفاوتی با انتخابات ریاست جمهوری دارد؟
اساس انتخاب، فرقی ندارد؛ چه در انتخابات شورا و چه ریاست جمهوری باید فرد اصلح برگزیده شود. ولی معیارهای هر انتخاب، متفاوت است. شاخص های یک رئیس جمهور مطلوب در ضمن قانون اساسی و در منویات مقام معظم رهبری ذکر شده و شاخص‌های یک شورای شهر مطلوب نیز همین طور.
*فضای سیاسی انتخابات ریاست‌جمهوری با فضای اجتمای انتخابات شورای شهر هم‌خوانی ندارد
از نظر شما آیا مناسب است که انتخابات شورای شهر با ریاست جمهوری یکی شده؟ چه تاثیری این دو برهم دارند؟ مفید است یا خیر؟
از حیث صرفه جویی در هزینه ها و وقت و انرژی، هم زمانی انتخابات‌ها خوب است ولی از حیث تحت الشعاع قرار گرفتن هر انتخابات و تأثیر آنها بر روی یکدیگر اصلا خوب نیست. فضای سیاسی محض ریاست جمهوری هم‌خوانی با فضای اجتماعی شورا ندارد و این دو بر هم اثر می گذارد و در نهایت بعد از هزینه فایده کردن این موضوع، به نظرم تفکیک انتخابات‌ها به صواب نزدیک‌تر باشد.
*لیست متخصصین را برای انتخابات ارائه می‌دهیم
از دیدگاه حضرتعالی اصولا یک لیست خوب و رای آور در شورای شهر چه ویژگی هایی دارد؟
لیستی با محوریت تخصص که البته منجر به خدمت بهتر و مطلوب به شهروندان شود. لیستی که از اقشار مختلف، نماینده دارد؛ شهر هم معمار و شهرساز می خواهد، هم فعالین اجتماعی در حوزه های سلامت و محیط زیست، ورزش، امور فرهنگی و ... . در این شهر هم جوانان زندگی می کند، هم سالمندان. هم آقایان و هم بانوان فلذا باید حتی المقدور برای همه این جامعه، زبان گویا و چشم بینا در شورا حضور داشته باشد.
بحث معرفی شهردار در انتخابات و ارائه لیست با شهردار پیشنهادی مثبت است یا منفی؟ ارزیابی شما چیست؟
معرفی شهردار در انتخابات، قدری تکلیف مردم را مشخص تر می کند که این شورا به چه شهرداری خواهد رسید و از انتخاب شهردار تا حد زیادی پی به نگرش این لیست به شهر و مدیریت شهری می برند. اما نگرانی هایی هم وجود دارد که تخریب‌ها و هجمه‌ها از قبل از انتخابات آغاز شود و در انتخابات تاثیر سوئی داشته باشد.
اینکه چه کسی در صورت پیروزی در شورا موفق‌تر خواهد بود امروز نقل بسیاری از محافل است، وکلا و وزاری قبلی، ورزشکاران و هنرمندان و ... همه مدلی تجربه شده اند، سوال اینجاست که چه کسی می تواند موفق‌تر باشد؟ با چه رویکردی؟
به عقیده بنده، وکیل و وزیر و ورزشکار و هنرمند همه در خصلت شهروندی با هم برابرند، هر کدام از این افراد اگر دلسوز و البته آگاه به مصالح و امور شهروندان باشند می توانند شورای موفقی تشکیل دهند و این شورای موفق، موجبات ایجاد شهرداری موفق خواهد شد و شهرداری موفق، شهری قابل زیست، شهری برای سکونت و آرامش و در یک کلام شهری برای زندگی مهیا می کند.
*شهردار تهران باید روحیه جهادی داشته باشد/ اگر مثل برخی 9 صبح تا 3-4 کار می‌کرد در تهران نمی‌شد زندگی کرد
این سوال در مورد شهردار هم مطرح است. ویژگی های یک شهردار خوب برای تهران چیست؟
شهردار تهران باید کسی باشد که توان مدیریت امور کلان را داشته باشد و در عین حال نیازهای خرد شهری را رفع کند. شهردار تهران باید روحیه جهادی داشته باشد اگر مثل برخی آقایان 9 صبح تا 3 یا 4 بعدازظهر کار کند، در این شهر با این ابعاد و مختصات نمی شود زندگی کرد.
شهردار تهران الان از سحر تا نیمه شب کار می کند، باز هم برخی گلایه می کنند وای به روزی که کسی بر این مسند قرار گیرد که اهل کار هم نباشد و فقط شعار بدهد.
ارسال نظر