فکر رفتن به سفر نوروزی با این افراد را از سرتان بیرون کنید

بستن چمدان‌ها و آماده شدن برای رفتن به مسافرت بسیار جالب و هیجان انگیز است اما قبل از آن باید برنامه‌ریزی‌های لازم را انجام دهید:

در وهله اول؛ باید هدف از سفر را مشخص کنید، نقطه مقصد، نوع وسیله حمل و نقل، مدت اقامت، مواد غذایی که در آنجا مصرف می‌کنید، اماکن تفریحی و سیاحتی مقصد و همچنین میزان همراهان همگی باید به دقت بررسی شوند.

مسافرت انواع مختلف دارد، مسافرت به تنهایی، مسافرت همراه دوستان، مسافرت به همراه همسر، مسافرت به همراه اعضای خانواده و فرزندان، مسافرت به همراه همکاران که در هر یک باید شرایط مختلفی را در نظر بگیرید.

بازه سنی همسفرها، همراه داشتن کودک و نوزاد، زن باردار، فرد سالمند یا فردی که مبتلا به بیماری است همگی نیازمند برنامه ریزی های مشخصی است.

همیشه در سفر بویژه اگر بیمار به همراه دارید داروهای مورد نیاز را در اختیار داشته باشید، همچنین مراکز درمانی مقصد را بشناسید تا در صورتی که موقعیت اورژانس ایجاد شد بتوانید به سرعت به بیمار کمک کنید.

در سفر همراه داشتن همراهان خوب یک برگ برنده عالی است و باعث لذت بردن از سفر می شود در صورتی که همسفرهای نه چندان مطلوب هم می تواند باعث سفری کسل و خسته کننده شود.

همسفرهایی نامطلوب در سفربه دسته‌های زیر تقسیم می‌شوند:

افرادی که مدام غر می‌زنند و به اصطلاح از همه چیز شاکی هستند:

این افراد در حین سفر از موارد مختلف ایراد می‌گیرند و حس خوبی ندارند، دچار استرس و اضطراب هستند و این حالت را به دیگران منتقل می‌کنند، از هیچ چیز راضی نیستند از جمله غذا، مقصد سفر، وسیله نقلیه، همراهان و مواردی از این دست که باعث می‌شود شما نیز دچار احساس تشویش و نگرانی شوید و از سفر لذت نبرید.

افرادی که تنبل و بی انگیزه هستند:

این دسته از همراهان در مسافرت‌ها تنها به فکر لذت بردن خودشان هستند، هیچ مسئولیتی را قبول نمی‌کنند، در انجام کارها، آشپزی، رانندگی، پرداخت هزینه‌ها، نگهداری از کودکان و سایر موارد هیچ کمکی نمی‌کنند و بیشتر زمان مسافرت را در خانه یا هتل در خواب به سر می‌برند، این افراد باعث بی‌انگیزگی شما از ادامه دادن سفر می‌شوند.

افراد وسواسی و دچار بیماری‌های عصبی:

این افراد مرتب به فکر نظافت، تعویض البسه ، خرید کردن، صرف شام در هتل و رستوران‌های گرانقیمت هستند و باعث تحمیل هزینه‌های سنگین به فرد و همچین کاهش لذت بردن از سفر و بازدید از مناطق گردشگری می‌شوند. این افراد از ورود به مناطق جنگلی و طبیعت واهمه دارند و احساس می‌کنند که ممکن است مبتلا به انواع بیماری‌های خطرناک شوند.

همچنین دسته دیگری از این افراد دچار ترس از پرواز و هواپیما هستند و هنگام مسافرت با این وسیله دچار استرس شدید شده و این استرس را به فرد و سایر مسافران منتقل می کنند.

افراد با انرژی بالا:

در یک جمع گروهی و در سفر همیشه باید ضعیف‌ترین فرد نیز در نظر گرفته شود و فعالیت‌ها همپا با او تنظیم شود، برخی از همراهان در مسافرت‌ها دارای انرژی بالایی هستند و می‌خواهند نهایت لذت را از سفر ببرند، آنها به طور خستگی ناپذیری تمایل دارند از تمامی مناطق گردشگری بازدید کنند، از کوه بالا بروند و ساعت‌ها در جنگل و کویر پیاده‌روی کنند، این کار آنها باعث خستگی سایر اعضاء شده و حتی امکان بروز اختلاف هم وجود دارد.

افرادی که پرحرف هستند:

سفر زمان مناسبی برای تجدید قوا و تمدد اعصاب است اما اگر قرار باشد در طول سفر همراه شما به طور دائم مشغول صحبت در خصوص موارد مختلف باشد، به تدریج شما دچار خستگی روحی می‌شوید.

سکوت نشانه بی‌علاقه‌گی یا نداشتن حرفی برای گفت و گو نیست بلکه نشانه احترامی است که یک فرد برای دیگران قائل می‌شود تا در سکوت به سروسامان دادن افکار و برنامه‌های خود بپردازند.

اگر می‌خواهید به سفر بروید همراهان خود را با دقت انتخاب کنید و اگر همراهان مطلوبی ندارید به تنهایی یا همراه با تور به مسافرت بروید.

تحقیقات پژوهشگران نشان داده است که رفتن به مسافرت برای سلامت جسم و روح بسیار مفید است و می‌تواند باعث درمان بسیاری از بیماری‌ها و ایجاد یک روحیه شاد و مثبت در افراد شود.

اگر قادر به مسافرت تنهایی نیستید و همراهان مطلوبی نیز ندارید قبل از سفر با آنها درباره مسئولیت‌هایشان اتمام حجت کنید و آنگاه مسافرت را آغاز کنید.

همسفر خوب فردی است که با شما در مسافرت همپا باشد، مسئولیت‌های خود را قبول کند، به دیگر همسفران کمک کند، حتی در صورت ابتلا به بیماری شرایط خود را بشناسد و داروها و اقدامات احتیاطی را رعایت کند، از دعوا و پرخاشگری در حین سفر پرهیز کند، روحیه شاد داشته باشد، قابلیت هایی چون رانندگی، انجام کمک‌‌های اولیه در زمان اورژانس، شنا، نگهداری از فرزندان و سالمندان را داشته باشد، همچنین قابلیت برقراری ارتباط با سایرین و همچنین برنامه‌ریزی دقیق برای بازدید از مناطق مختلف و تقسیم بندی مالی را داشته باشد.