قلبی را که با کثرت گناه مرده است چگونه زنده کنیم؟

یکی از مسائلی که امروزه باید به آن اهتمام بسیاری داشت و نباید نسبت به آن بی‎توجه بود، جایگاه «قرآن کریم» در زندگی است. اهل‌بیت (ع) پیوسته عدم غفلت از قرآن کریم را به محبان و شیعیان متذکر شده‎اند، طوری که ورود به عالم قرآن را موجب رشد و تعالی و احیای قلوب شمرده‎اند و حتی برای بهره‌مندی ما از معارف قرآن راهکارهایی اساسی ارائه و تلاوت حداقل 50 آیه در روز را سفارش کرده‎اند که این نشان از اهمیت توجه و ورود به فضای قرآن و بهره‌مندی از آن است.

پیامبر اکرم(ص) در حدیثی چنین می‌فرمایند: «... لاتَغفُل عَن قِراءَةِ القُرآنِ ـ إذا أصبحت و إذا أمسیت ـ فَاِنَّ القُرآنَ یُحیِى القَلبَ المیت وَ یَنهى عَنِ الفَحشاءِ و َالمُنکَرِ، از قرائت قرآن غافل مباش، زیرا که قرآن دل مرده را زنده مى‎کند و از فحشا و زشتى  باز مى‎دارد. (البرهان فی تفسیر القرآن ج1 ،ص19)

پیامبر اکرم(ص) در این حدیث به احیای قلوب اشاره دارند، امری که حیات واقعی محبان و شیعیان به آن وابسته است، به عبارت دیگر، قرآن مهم‎ترین نقش را در حرکت به سوی سبک زندگی قرآنی و حیات قلب آدمی دارد.

ایشان در حدیثی دیگر می‌فرمایند: چهار چیز دل را مى‌میراند که یکی از آنها «گناه روى گناه» است.(الخصال : ص 228 ح 65 عن مسعدة بن صدقة عن الإمام الصادق عن أبیه علیهماالسلام)

پس مشخص می‌شود که قلوب آدمی در مواقعی بنا به دلایلی می‎میرد، لذا نیاز است درصدد احیای آن بود که پیامبر اکرم(ص) در این حدیث مهم‎‌ترین و راهبردی‎ترین راهکار را برای خروج از مردن قلب و احیای آن به ما تعلیم داده‎اند. پس بیاییم با محور قرار دادن قرآن، سبک زندگی اسلامی  را در تمام ابعاد زندگیمان نمایان و حیات دائمی را برای خود تضمین کنیم.