حسین رویوران صاحبظر مسایل منطقه پیرامون انتخابات میشل عون به عنوان ریاست جمهوری لبنان و تاثیر آن بر تحولات منطقه در یادداشتی برای پارس نوشت: 

پایگاه خبری تحلیلی «پارس»- 1- میشل عون برای تصدی پست ریاست‌جمهوری، نامزد جریان هشت مارس و به صورت اخص، نامزد حزب‌الله بود. در نتیجه تحولات سیاسی صورت گرفته در منطقه و بالطبع آن، لبنان، ائتلاف ١٤ مارس نیز مجبور به پذیرش او به عنوان رییس‌جمهور شد. نخستین چالشی که عون در این راستا به آن روبه‌رو است، ایجاد یک رابطه متعادل با همه گروه‌های سیاسی در لبنان است. او دیگر بخشی از یک جریان سیاسی نیست بلکه به عنوان رییس‌جمهور لبنان محسوب می‌شود. او باید از یک‌سو در میان مسیحیان مارونی با جریان‌های سلیمان فرنجیه و سمیر جعجع رابطه داشته باشد و از سویی، هم با اهل سنت و هم شیعیان، همکاری‌هایش را آغاز کند. انعکاس این روابط را می‌توان در دولت آتی لبنان مشاهده کرد و انتخاب اعضای کابینه مهم‌ترین و نخستین چالشی است که میشل عون با آن روبه‌رو است. او در این راستا، سعد حریری، رهبر ائتلاف ١٤ مارس را عهده‌دار نخست‌وزیری کرده و باید در کنار او، کابینه‌ای مسنجم برای خروج لبنان از بحران تشکیل دهد.

2- یکی از مهم‌ترین ویژگی‌های دولت در لبنان، آن است که ٥٠ درصد آن در اختیار مسیحیان و ٥٠ درصد آن در اختیار مسلمانان است. از ١٠٠ کرسی مسلمانان، ٤٥ درصد آن برای اهل سنت و ٤٥ درصد برای شیعیان و ١٠ درصد برای دیگر فرق اسلامی است. این ترکیب و توزیع نشان می‌دهد که قدرت در کابینه یکدست نیست و می‌توان به تعادل در آن امیدوار بود.

3- میشل عون دو سال و نیم پیش از سوی حزب‌الله برای ریاست‌جمهوری مطرح شده بود. سوال این است که چرا او در آن زمان رییس‌جمهور نشد ولی الان به این مقام رسیده است؟ پاسخ این سوال در تحولات منطقه‌ای است که به سود محور مقاومت رقم خورده است. ما در شرایط جدیدی هستیم که می‌تواند کمک کند تا ایران به شکل گسترده‌تری با جریان‌های دیگر لبنانی در ارتباط باشد. حزب‌الله‌، تکیه‌گاه ایران در لبنان و ایران، تکیه‌گاه حزب‌الله در منطقه است ولی هم‌اکنون مناسبات ما با گروه‌های لبنانی به فراتر از حزب‌الله کشیده شده است. ما با میشل عون و بخش‌های مختلف مسیحیان مارونی در ارتباط هستیم و اینها، نکات جدیدی است.

4- پیروزی عون، پیروزی سوریه است. از مهم‌ترین ضرباتی که سوریه در این بحران خورد، ضربه‌ای بود که از سوی مرزها به سمت آن روان شد. عمده سلاح‌ها در دو سال اول بحران، از سوی مرزهای لبنان و از طرف جریان المستقبل بود. در آن سال‌ها، حریری نخست‌وزیر بود. خروج لبنان از دایره دشمنی، برای سوریه یک پیروزی است و می‌تواند گام موثری برای خروج از بحران تلقی شود زیرا کاهش دخالت همسایگان سوریه اقدامی اساسی در حل بحران محسوب می‌شود و تا وقتی این دخالت‌ها ادامه یابد، بحران نیز خاتمه نمی‌یابد.

عون چندی پیش به سوریه و ایران سفر کرد و این نشان می‌دهد که او نسبت به محور مقاومت پایبند است. آینده عون در گرو حمایت حزب‌الله از اوست و او نیز از هم‌پیمانی با حزب‌الله خارج نخواهد شد.