طبق مصوبه مجلس
۷۳۰۰روز اشتغال برای بازنشستگی ۲۰ساله کافی است
نمایندگان مجلس مصوب کردند کسانی که ۷ هزار و ۳۰۰ روز در یک یا چند شغل زیانآور در یک یا چند کارگاه اشتغال داشته باشند، مشمول قانون بازنشستگی ۲۰ ساله میشوند.
به گزارش پارس به نقل از فارس، نمایندگان مجلس شورای اسلامی در جلسه علنی صبح امروز (سه شنبه) پارلمان طرح استفساریه جزء یک بند « ب» تبصره ۲ ماده ۷۶ قانون تأمین اجتماعی را مورد بحث و بررسی قرار دادند و به تصویب رساندند.
پس از ارائه گزارش توسط امیرحسین قاضی زاده سخنگوی کمیسیون اجتماعی در زمینه این طرح، از آنجا که طرح مذکور هیچ مخالفی نداشت، موافقان نیز سخنرانی نکردند و در نهایت وکلای ملت با ۱۸۸ رأی موافق، ۴ رأی مخالف و ۱۰ رأی ممتنع از ۲۲۴ نماینده حاضر در جلسه، این استفساریه را به تصویب رساندند.
به موجب مصوبه مجلس مقرر شد، مراد قانون گذار از عبارت « افرادی که حداقل ۲۰ سال متوالی و… اشتغال داشته باشند» در جزء یک بند « ب» اصلاحیه تبصره ۲ ماده ۷۶ قانون تأمین اجتماعی مصوب ۳۰ بهمن ۱۳۷۹ مجلس شورای اسلامی داشتن حداقل ۷ هزار و ۳۰۰ روز اشتغال در یک یا چند شغل زیان آور در یک یا چند کارگاه است و توالی اشتغال به قوت خود باقی است.
به گزارش فارس، طبق این مصوبه مجلس کسانی که حداقل ۷ هزار و ۳۰۰ روز اشتغال در مشاغل سخت و زیان آور داشته باشند، مشمول قانون مشاغل سخت و زیان آور شده و ۲۰ ساله بازنشسته می شوند.
در مقدمه توجیهی این طرح که به امضای ۲۸ نفر از وکلای ملت رسیده، آمده است: با عنایت به اعتراضات و مراجعات مکرر کارگران شاغل در کارهای سخت و زیان آور در اعتراض به نحوه اعمال عبارت « مشاغل متوالی سخت و زیان آور» که طبق آئین نامه اصلاحیه تبصره ۲ ماده ۷۶ قانون تأمین اجتماعی باید روان و بدون مشکل عملیاتی اجرا می شد اما در گذشته برخلاف روال متداول و جاری که از آئین نامه مربوطه فعلی منبعث شده است، به جای غیبت، حضور کارگران در مشاغل و کارهای سخت و زیان آور ملاک تطبیق اشتغال « متوالی» در مشاغل سخت و زیان آور بود.
در این مقدمه آمده است اما گنجاندن ۱۲ روز غیبت که بر اساس ۱۲ روز مرخصی مصوب در قانون کار ۱۳۳۷ به عنوان ملاک متوالی ندانستن مشاغل سخت و زیان آور در نظر گرفته شد که حتی اگر همین مأخذ در سال ۱۳۸۰ اندکی می توانست محلی از اعراب داشته باشد اکنون به دلیل آنکه قانون کار جمهوری اسلامی ایران یک سال مرخصی را به تصویب رسانده است، دیگر نمی تواند جاری و ساری باشد.
از آنجا که مأخذ ۱۲ روز، نه منبع قانونی دارد و نه پیش از آن آئین نامه رایج و جاری بوده است، پیشنهاد استفساریه برای یافتن یک ملاک معتبر تقدیم می شود.
ارسال نظر