در 31 شهریور سال 66، مقام معظم رهبری که در آن زمان سمت ریاست جمهوری اسلامی ایران را برعهده داشتند، در چهل‌ودومین مجمع عمومى سازمان ملل، به ایراد سخنرانی پرداختند.

معظم له در بخشی از بیاناتشان در مجمع عمومی سازمان ملل در سال 66، ضمن انتقاد از سکوت چندساله مجامع جهانی بویژه شورای امنیت سازمان ملل در قبال تجاوز ارتش رژیم بعثی عراق به ایران، اظهار داشتند: «احساس ما این است که شورای امنیت تحت تأثیر خواست و اراده‌ برخی از قدرت‌های بزرگ مخصوصا آمریکا در موضعی چنین ناشایسته و محکوم شونده قرار گرفته است. در این صورت باید گفت بنای امنیتی که به پشتیبانی چنین شورای امنیتی نهاده شده، کاخی پر زرق و برق از مقوا است! ملتها، مخصوصا ملتهای جهان سوم و بویژه آنان که مایلند کاملا مستقل از ابرقدرتها زندگی کنند، هرگز نمی‌توانند تضمین امنیت خود را از این شورای امنیت بخواهند.