چرا تهران، پاریس نیست؟

امیرحسین یزدان پناه نوشت: هرچند جذابیت‌های بازی‌های یورو 2016 با ورود به مرحله یک چهارم نهایی و حالا دیگر مرحله نیمه نهایی افزایش یافته اما شواهد نشان می‌دهد که دیدن یک فوتبال غیرجذاب در ورزشگاه آزادی تهران بی‌دردسرتر ازدیدن یکی از بازی‌های یورو در استاددوفرانس (Stade de France) پاریس باشد. در تهران کافی است از متروی صادقیه بلیت تهیه کنید و به ایستگاه ورزشگاه آزادی بروید و خیلی راحت بعد از تهیه بلیت ورزشگاه روی سکو بنشینید و بازی مورد علاقه خود را ببینید، اما در پاریس دیدن بازی‌ها به این راحتی نیست. در این شهر اروپایی وقتی ازمترو پیاده می‌شوی باید یک بار بازرسی شوی. حلقه دوم امنیتی قبل از استاددوفرانس بازرسی دقیق تر افراد و بررسی هر فرد مشکوک است. اما در مرحله سوم که بازرسی‌های بدنی سخت تری انجام می‌شود هیچ کس نمی‌تواند کیف یا بسته دیگری را باخود وارد ورزشگاه کند. این فضای یک شهراروپایی است قبل از دیدن فوتبال، جایی در امن‌ترین منطقه‌های  دنیا.

هزاران کیلومتر این طرف تر از  پاریس، در دل کشورهای غرب آسیا، ناامنی بیداد می‌کند. همین سحرگاه 2 روز پیش، حدود 210 زن و مرد بغدادی که برای کسب روزی و خرید مایحتاج خود به بازاری در بغداد رفته بودند، دیگر هرگز روی فرزندان خود را ندیدند و تنها تکه پاره‌های بدن شان تحویل بازماندگان شان شد. کمی آن طرف تر در فلوجه، کمی بالاتر در استان رقه، در حلب در دیرالزور، کمی پایین تر در یمن، کمی این طرف تر در افغانستان و ... آش همان آش است و کاسه همان کاسه. اما در دل همین منطقه پر از ناامنی و انفجارهای خونین، ما ایرانی‌ها در سایه امنیت، روزگار می‌گذرانیم. هرچقدر«ترور» و «بمب گذاری» 2 عبارت آشنا برای نسل‌های قدیمی تراست اما برای نسل‌های بعدی عبارت‌های ناشناخته ویا کمتر شناخته شده است؛ چه این که آن‌ها روزهایی که کشور در مرزهای غربی و جنوب غربی درگیر جنگ تحمیلی بود و مرزهای شمال غربی، جنوب شرقی و حتی مناطقی مانند گنبد نیز دچار ناامنی ناشی از فعالیت گروهک‌های تروریستی بود را ندیده اند. ندیده‌اند که در همین تهران گروهک منافقین خیلی راحت دفتر حزب جمهوری را منفجر کرد، کمتر از 2 ماه بعد دفتر نخست وزیری هم منفجر شد و در این انفجارها تعدادی از بهترین مدیران کشور و یاران امام به شهادت رسیدند.

اما این شرایط مرهون کدام عوامل است؟ چرا تهران پاریس نیست؟ در نگاهی خیلی مجمل می‌توان این طور انگاشت که امنیت امروز دست کم مرهون 3 مولفه است:

- دستگاه‌های مقتدر امنیتی، نظامی و انتظامی

- حضور مردم در عرصه‌های پاسداری از دستاوردهای کشور(همچون راهپیمایی ها، انتخابات و ...)

- و شاید از همه مهم تر: تصمیم‌های حکیمانه مدیریت کلان نظام در دورماندن و دور نگه‌داشتن   بحران‌های منطقه ای از مرزهای کشور

شب گذشته مردم ایران در مستندی که از سیما پخش شد شاهد بخش‌هایی از اقتدار وزارت اطلاعات در کشف و خنثی سازی یک طرح بزرگ تروریستی بودند که به قصد انجام اعمال تروریستی در چند ده نقطه تهران طراحی شده بود  اما با اشراف اطلاعاتی و توان بالای نیروهای دستگاه‌های اطلاعاتی و امنیتی در شناسایی راه‌های نفوذ و عوامل این اقدامات، به لطف خدا این طرح خنثی شد. طرحی که می‌توانست خدای ناکرده قربانیان زیادی را دست کم در شهری مانند تهران برجای بگذارد.

اما مولفه دوم در این موضوع «حضور مردم» است. مردمی که با وجود فشارهای اقتصادی و درآمدهای کم، دغدغه اصلی شان کسب درآمد برای گذران زندگی است اما دراین سال‌های مهم وخطیر همچون همه سال‌های پس از انقلاب، آن جایی که به حضورشان نیاز بوده پای انقلاب و نظام شان ایستاده اند. همین چند روزپیش بود که در گرمای طاقت فرسای گرم‌ترین روزسال در بسیاری از شهرها، «مردم» به خیابان‌ها آمده بودند. تجربه‌ای که در 22 بهمن‌ها و انتخابات‌های بی‌شماری تکرار شده است. حتی به گفته مقامات وزارت اطلاعات، همین ماجرای دستگیری اخیر تروریست‌ها نیز با همکاری و اطلاع رسانی «مردم» انجام شده است. مردمی که گرچه برخی بی‌مهری‌ها را می‌بینند اما برای آرمانی بزرگتر به وظیفه خود برای حراست از انقلاب و کشور عمل می‌کنند.

اما مولفه سوم را برخی کارشناسان و تحلیل گران بین‌المللی از جمله مهم‌ترین عوامل امنیت و آرامش امروز ایران می‌دانند؛ رهبری انقلاب اسلامی.این مجال اندک محل پرداختن به این موضوع نیست اما مدیریت حوزه دفاعی و امنیتی کشور در 27 سال اخیر و نیز تصمیم‌های به موقع برای دور نگه داشتن خطر از مرزهای ایران دو عامل مهم در این حوزه است. امروز اگر ایران یکی از کشورهای برتر جهان در تولید موشک‌های بالستیک (به عنوان یک سلاح بازدارنده راهبردی) محسوب می‌شود، یا نیروهای نظامی ایران هنگام درگیری با گروهک‌های تروریستی در مناطق مرزی قادرند با استفاده ازسلاح‌ها و تاکتیک‌های پیچیده اطلاعاتی و نظامی عقبه تروریست‌ها در مناطق فرا مرزی را هم هدف قرار دهند، به لطف همین توانمندی نظامی است که در 27 سال اخیر روز به روز تقویت شده است.

همچنین بدون شک بخش زیادی از امنیت کشور را امروز مرهون رزمندگانی هستیم که در عراق و سوریه مقابل تروریست‌ها ایستاده اند. شهدای مدافع حرم و رزمندگان حزب ا... لبنان و لشکر فاطمیون در راس این عوامل تامین امنیت قرار دارند تا ثابت کنند راهبرد کشاندن بازی به خاک دشمن و دور نگه داشتن تروریست‌ها از مناطق مرزی ایران یکی از مهم‌ترین تصمیم‌هایی بود که نظام در سال‌های اخیر با حکمت و شجاعت گرفت و گرنه امروز باید در شهرهای خودمان با تروریست‌ها می‌جنگیدیم و دیگر  کشف طرح تروریستی مانند آن چه شب گذشته بخش‌هایی از آن رسانه‌ای شد، خیلی مهم و موثر نبود. این عوامل نشان می‌دهد «امنیتی» که امروز برای ما یک «دستاورد» مهم محسوب می‌شود خود یک «فرایند» پیچیده است که به عوامل متعدد بستگی دارد و تقویت این «دستاورد» و «فرایند» به تقویت عوامل موثر آن وابسته است.