نابودگری به نام «ماهی تیلاپیا»
ماهی تیلاپیا از نمونه آبزیانی است که در طول سالیان اخیر با تبلیغات بسیار وارد بازار پروتئینی کشور شده و با وجود مخالفت صریح سازمان محیط زیست مبنی بر پرورش و حضور آن در زیست بومی آبی کشور،همچنان اقدامی جدی برای منع پرورش آن عملیاتی نشده است.
علیرغم مخالفت صریح سازمان حفاظت از محیط زیست،دستگاه های مربوطه منعی برای جلوگیری از ورود تیلاپیا، این میمان ناخوانده در زیست بوم آبی کشور،ایجاد نکرده است و حتی تمام قد حمایت هایی از ورود این نوع خاص از ماهی مشاهده می شود که آخرین نمونه آن در اظهارات نماینده موسسه تحقیقاتی علوم شیلاتی در نشست هم اندیشی چالش ها و فرصت های پرورش ماهی تیلاپیا ظهور و بروز پیدا کرد.
بر اساس گزارشات منتشر شده،حسین زاده نماینده موسسه مذکور در نشست مورد اشاره،در تشریح مزایا و به اصطلاح فرصت های این ماهی از مواردی همچون رشد سریع اقتصادی،مقاومت در برابر استرس های محیطی و تطبیق آن با سیستم های کشاورزی یاد کرد.
وی حتی با صراحت عنوان کرد:بیشترین سرمایه گذاری در خصوص پژوهش تیلاپا انجام شده و ظاهرا جمع بندی مجموعه پژوهشی مذکور بر این امر استوار بوده که با اخذ مجوز دامپزشکی و سازمان حفاظت از محیط زیست،این گونه آبزی وارد و نسبت به پرورش آن اقدامات لازم عملیاتی شود.
امری که به عقیده برخی کارشناسان،خطری جدی برای زیست بوم های آبی کشور به شمار می رود و استمرار این روند به چالش هایی جدی در این حوزه منتهی خواهد شد.
اظهارات حسین زاده در شرایطی مطرح شده که گزارشات منتشره از سوی اتحادیه جهانی حفاظت از طبیعت(IUCN)نیز از تیلاپیا به عنوان یکی از 100 گونه مهاجم یاد کرده که مسبب معضلاتی جدی برای طبیعت آبزی است.
به اعتقاد کارشناسان محیط زیست،در صورتی که ماهی مذکور به دریاچه های پشت سدها راه پیدا کند با کاهش آب سد و تلف شدن این گونه آبزی،آب شرب کشور نیز با تهدیدی جدی مواجه می شود رخدادی که در استرالیا تجربه شده است.
در مقابل برخی کارشناسان ذیربط این حوزه همچون امید صدیقی نماینده سازمان حفاظت از محیط زیست در نشست چالش ها و فرصت های پرورش ماهی تیلاپیا عنوان می کنند که می توان با پرورش ماهیانی همچون شیربت،سلیمانی و سونگ در کارون جایگزین سازی سازنده ای با ماهی تیلاپیا لحاظ شود که هم سازگاری مطلوب تری با زیست بوم آبی این خطه دارد و هم صرفه اقتصادی آن معقولانه تر است.
*تجربه شانه دار مهاجم در دریاچه خزر تکرار می شود؟
در این میان برخی دیگر از کارشناسان همچون اصغر عبدلی،عضو هیات علمی پژوهشکده علوم محیطی داشنگاه شهید بهشتی معتقد است،حضور تیلاپیا در زیست بوم آبی کشور می تواند تجربه تلخ شانه دار مهاجم در خزر را تکرار کند که مخاطرات آن،صیادان ماهی کیلکا را به خاک سیاه نشاند.
گیاه آزولا نیز نمونه ای دیگر از تجربیات تلخ ناسازگاری محیطی است که به اعتقاد عبدلی با نیت خیر خواهانه وارد انزلی شد اما با خسارات سنگینی به تالاب این خطه همراه شد.
به اعتقاد برخی از صاحب نظران ، این ماهی(تیلاپیا)بر روی کیفیت آب نیز اثر منفی می گذارد و به همین دلیل وزارت نیرو نیز صریحا،مخالفت خود را از حضور این ماهی در سد های کشور اعلام کرده است.
می طلبد در چنین شرایطی که تذکرات هشدار آمیز بسیاری از سوی کارشناسان در خصوص حضور و وجود این نوع خاص از آبزیان در زیست بوم های آبی کشور به گوش می رسد،مطالعات و ارزیابی های کارشناسی در خصوص ریسک ورود این آبزی در دستور کار قرار گیرد،پیش از آنکه برای این میهمان ناخوانده هزینه های سنگینی و شاید جبران ناپذیری را به عرصه زیست محیطی کشور وارد کند.
ارسال نظر