این روزها حمایت از کالای داخلی واژه‌ای شده است که در اخبار و رسانه‌ها خوب به آن پرداخته می‌شود اما در مقام عمل و در بطن جامعه شکل دیگری بروز می‌کند.

درباره لزوم توجه به کالای داخلی می‌توان به این چند جمله بسنده کرد: مصرف و حمایت از تولیدات داخلی باعث می‌شود تا علاوه بر جلوگیری از خروج ارز کشور، باعث اشتغال تعداد زیادی از جوانان می شود، از طرفی باید اذعان داشت برخی از کالاهای مصرفی در کنار ورود خود به سایر کشورها، با خود فرهنگ خاص آن کشور را نیز وارد می‌کنند که این امر ممکن است مشکلات بعدی به همراه داشته باشد.

فتح بازار ایران بدون خونریزی

شاید دیگر چشم افراد به کالاهای خارجی مصرفی که عمدتا نیز به صورت قاچاق و بدون پرداخت حقوق گمرکی به کشور وارد می شود عادت کرده باشد،کالاهایی که از خاور دور(چین و کره جنوبی) تا اروپا و آمریکا به ایران می‌آید و در قفسه‌های فروشگاه قرار می‌گیرد و گوی رقابت را به راحتی و بدون خونریزی از تولیدکنندگان داخلی می‌ربایند.

فرهنگ سازی مصرف کالا توسط بازاریاب های بین المللی، یکی از اساسی‌ترین روش های است که امروزه شرکت‌ها و صنایع برای فروش کالای خود انتخاب کرده و به کار می‌گیرند و در این زمینه رقابت سختی نیز با یکدیگر دارند.

این فرهنگ سازی ها باعث شده که در برخی از مراکز خرید، حضور کالای ایرانی به عنوان یک ضد ارزش تلقی شود و در صورتی که در این مراکز یا به اصطلاح پاساژها سری بگردانید اثری از حضور کالای ایرانی، حتی برای نمونه نیز نمی‌یابید.

بنا بر این گزارش، یکی مراکز خرید غرب تهران که نام یکی از ائمه اطهار را هم به دوش می‌کشد هیچ نمادی از فرهنگ و کالای ایرانی- اسلامی را در خود جای نداده است. یکی از فروشندگان این مرکزخرید درباره اینکه چرا در این پاساژ کالای ایرانی یافت نمی شود، می‌گوید: «مردم این منطقه کالاهای لوکس می‌پسندند و در صورتی که کالای ایرانی در این مرکز خرید بیاید، کلاس کار پایین می‌آید.»

وی می افزاید: «نرخ اجاره مغازه نیز در این پاساژ بالا است و با فروش کالای ایرانی چرخ ما نمی‌چرخد، زیرا قیمت کالاهای ایرانی پایین‌تر و برخی آنها نرخ مشخص دارند و نمی‌توان اجار‌ه های چند 10 میلیونی را از طریق فروش آنها درآورد.»

ساعت و جواهر آلات، لوازم ورزشی، مانتو، لباس‌های مردانه و زنانه لوازم آرایشی، فرش و موکت، تنقلات و حتی لباس‌های زیر موجود در این مرکز خرید و سایر پاساژهای مشابه ، همه نام‌های خارجی را دارند و میان انبوه فروشگاه‌ها تعداد مغازه‌هایی که جنس ایرانی دارند کمتر از انگشتان یک دست است.

از عجایب روزگار این است که مغازه فرش و موکت این پاساژ نیز صرفا اقدام به فروش اجناس خارجی می‌کند و فرش‌های ماشینی خارجی را به قیمت فرش‌های دستباف وطنی می‌فروشد. درحالی که صنایع داخلی ما در این بخش در منطقه مطرح هستند، اما اکنون در رکود به سر می‌برد.

همانطور که در عکس زیر مشاهده می‌شود "ترمز فرش" موجود در این فروشگاه نیز خارجی است.