سخن امام صادق(ع) درباره حق مسلمان بر برادرش

عبدالاعلى بن اعین گوید (برخى) از اصحاب ما نامه نوشتند و از امام صادق(ع) مطالبى پرسیدند و مرا امر کردند که از آنحضرت درباره حق مسلمان بر برادرش بپرسم، من پرسیدم و حضرت پاسخم نگفت چون براى وداع خدمتش رفتم، عرض کردم: از شما پرسیدم و پاسخم نفرمودى، فرمود: می‌ترسم کفران ورزید (و گردن ننهید) همانا از سخت ترین واجبات خدا بر خلقش سه چیز است: (1) انصاف دادن مرد از خود تا آنجا که براى برادرش نپسندید، جز آنچه را براى خود از او می‌پسندد. (2) مواسات نمودن با برادر نسبت بمال. (3) یاد خدا در هر حال و آن سبحان الله و الحمد لله نیست، بلکه آنست که چیزیرا که خدا بر او حرام نموده رها کند. 

 

متن حدیث: 

 

عَنْهُ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِیسَى عَنْ عَلِیِّ بْنِ سَیْفٍ عَنْ أَبِیهِ سَیْفٍ عَنْ عَبْدِ الْأَعْلَى بْنِ أَعْیَنَ قَالَ کَتَبَ بَعْضُ أَصْحَابِنَا یَسْأَلُونَ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ ع عَنْ أَشْیَأ وَ أَمَرُونِى أَنْ أَسْأَلَهُ عَنْ حَقِّ الْمُسْلِمِ عَلَى أَخِیهِ فَسَأَلْتُهُ فَلَمْ یُجِبْنِى فَلَمَّا جِئْتُ لِأُوَدِّعَهُ فَقُلْتُ سَأَلْتُکَ فَلَمْ تُجِبْنِى فَقَالَ إِنِّى أَخَافُ أَنْ تَکْفُرُوا إِنَّ مِنْ أَشَدِّ مَا افْتَرَضَ اللَّهُ عَلَى خَلْقِهِ ثَلَاثاً إِنْصَافَ الْمَرْءِ مِنْ نَفْسِهِ حَتَّى لَا یَرْضَى لِأَخِیهِ مِنْ نَفْسِهِ إِلَّا بِمَا یَرْضَى لِنَفْسِهِ مِنْهُ وَ مُوَاسَاةَ الْأَخِ فِى الْمَالِ وَ ذِکْرَ اللَّهِ عَلَى کُلِّ حَالٍ لَیْسَ سُبْحَانَ اللَّهِ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ وَ لَکِنْ عِنْدَ مَا حَرَّمَ اللَّهُ عَلَیْهِ فَیَدَعُهُ.