به گزارش پارس به نقل از ایرنا، این کامپوزیت که به همت محققان دانشگاه ایالتی اورگان در حال تکمیل است، شیشه فعال زیستی نام دارد و توانایی باکتری ها برای حمله به کامپوزیت را کاهش می دهد و سبب ماندگاری بیشتر مواد داخل دندان می شود.

منظور از فعال زیستی، موادی است که دارای اثرات بیولوژیکی هستند. شیشه فعال زیستی نوعی خرده شیشه است که می تواند با بدن تعامل کند و چندین دهه است که برای ترمیم استخوان مورد استفاده قرار می گیرد. ظاهرا باکتری ها کمترین تاثیر را روی این شیشه دارند و اولین بار است که استفاده از آن در شاخه دندانپزشکی در پژوهش های محققان دانشگاه اورگان مد نظر قرار گرفته است.

در ساخت این شیشه از ترکیب اکسید سیلیکون، اکسید کلسیم و اکسید فسفر استفاده شده است و زمانی که وارد بدن می شود، با آن واکنش می دهد و از همین رو فعال زیستی نامیده می شود. استحکام این ماده با کامپوزیت های موجود قابل مقایسه نیست. این ماده با انتشار یون های کلسیم و فسفات، محیط دهان را از حالت اسیدی خارج می کند و سبب سلامت سایر دندان ها می شود.

تحقیقات نشان می دهد سالانه حدود 122 میلیون دندان در آمریکا توسط کامپوزیت ترمیم می شوند و با توجه به این که فرد به طور میانگین در سال حدود 600 هزار بار غذا می جود، عمر مفید کامپوزیت های دندان های خلفی حداکثر شش سال است.

سلامت سیلیکون مد دندان شیشه