مراحل قبل پیوند، سخت‌تر از عمل پیوند قلب است

به گزارش پارس ، به نقل از خبرگزاری فارس مرتضی آبدار اصفهانی متخصص قلب و عروق در گفت‌وگو با خبرنگار بهداشت و درمان فارس، گفت: مسئله‌ای که نسبت به عمل پیوند مشکل‌تر است، داشتن یک تیم بسیار قوی جراحی قلب است که شامل متخصص قلب، سیستم حمل‌ و نقل دقیق و فوری یخچال دار، تیم بیهوشی و اکوکاردگرافیست پیشرفته، پاتولوژِیست برای خواندن نمونه‌ها، انکولوژِیست و هموتولوژیست است که باید جزو تیم باشند.

وی ادامه داد: متأسفانه بیشترین مشکل ما در هماهنگی‌های بین بخشی همین تیم‌هاست که اگر همه این‌ها فراهم باشد انجام عمل پیوند چندان مشکل نیست و در مقایسه با بعضی بیماری‌های پیچیده مادر زادی قلب می‌توان گفت پیوند آسان‌تر و فقط درجه اهمیت آن بیشتر است.

آبدار اصفهانی یادآور شد: اولین پیوند قلب کشورمان، سال 1371 در محل بیمارستان شریعتی تهران انجام شد. ابتدا مجوز مرگ مغزی را نداشتیم و خارج کردن قلب از بدن بیمار مرگ مغزی جرم تلقی می‌شد که بعد از آن با پیگیری‌های حقوقی و قانونی لازم، مجوز این کار صادر شد و اولین عمل موفقیت‌آمیز بر روی فردی 13_14 ساله به اسم مجید انجام شد که از بیماری نارسایی شدید بطن چپ قلب رنج می‌برد.

وی افزود: فردی به این پیوند نیاز پیدا می‌کند که دچار نارسایی شدید بطن چپ بوده یا از بیماری‌های دیگری رنج می‌برد که استفاده از درمان‌های حداکثری و روش‌های کامل دیگر مثل پیس میکر، آنژیوپلاستی، جراحی قلب، ترمیم و تعویض دریچه میترال و آئورت نیز بروی آن‌ها سودمند یا امکان‌پذیر نشده باشد. در حال حاضر پیوند قلب علاوه بر تهران در شهرستان‌هایی نظیر اصفهان، شیراز و مشهد نیز انجام می‌شود.

آبدار اصفهانی عنوان کرد: مرگ مغزی فردی که دچار حادثه شده ابتدا توسط تیم نورولوژیست و با گرفتن دو نوار مغزی بررسی می‌شود و در صورت تأیید، جلب رضایت اعضا درجه‌یک خانواده متوفی ضروری است یا اینکه شخص قبلاً با پر کردن کارت‌های اهدا عضو رضایت خود را اعلام کرده باشد؛ همچنین لزوم تناسب گروه خونی دهنده و گیرنده لازم است.

این متخصص قلب و عروق گفت: از سال 1371 به بعد پر کردن کارت‌های اهدا عضو در کشورمان مرسوم شده که فرهنگ‌سازی بسیار خوبی در این زمینه برای آگاهی بخشی به جامعه است.

به گزارش خبرگزاری فارس؛ طبق آمار، در سال های گذشته تعداد پیوندهای قلب انجام‌شده تنها در بیمارستان امام خمینی تهران به بیش از 200 مورد می‌رسد. با وجود تعداد بیماران نیازمند به دریافت عضو و لیست انتظار طولانی در بیمارستان‌ها، باید همه مردم برای گسترش این نوع پیوندهای حیاتی همکاری کنند. باید بدانیم جوانی که بر اثر تصادف دچار مرگ مغزی می‌شود، می‌تواند نجات‌دهنده جوان دیگری باشد که نیاز به این قلب دارد؛ بهتر است با اهدا عضو عمر دوباره‌ای به فرد بیمار نیازمند داده شود.