محرومیت میلیون‌ها سالمند از مراقبت‌های بلندمدت

~~به گزارش پارس ، به نقل از خبرگزاری ایسنا همزمان با اولین روز ماه اکتبر، بیست و پنجمین سالگرد روز جهانی سالمندان با شعار «پایداری و فراگیری سنی در محیط شهری» گرامی داشته می‌شود. هدف از انتخاب این شعار توجه به تاثیر فضاهای شهری جدید بر افراد مسن و همچنین تاثیر افراد مسن بر فضاهای جدید زیست‌محیطی است.

بررسی‌ها نشان می‌دهد انقلاب جمعیت شناختی در جهان در حال رخ دادن است. در حال حاضر در سراسر دنیا حدود 600 میلیون فرد 60 سال به بالا زندگی می‌کنند که این رقم در سال 2025 دو برابر شده و تا سال 2050 به دو میلیارد نفر می‌رسد؛ اکثریت وسیعی از این افراد ساکن کشورهای در حال توسعه خواهند بود.

در حال حاضر حرکت مردم سراسر جهان به سوی شهرها با سرعت رو به رشدی در حال رخ دادن است و انتظار می‌رود تا سال 2030 از هر 10 نفر شش تن در مناطق شهری ساکن شوند. توام با رشد پدیده شهرنشینی تعداد افراد مسن در مناطق شهری کشورهای در حال توسعه نیز به شدت افزایش می‌یابد. در نتیجه می‌توان گفت تعداد افراد بالای 60 سال و ساکن شهرها تا سال 2050 به بیش از 900 میلیون نفر می‌رسد که یک چهارم کل جمعیت شهری در کشورهای در حال توسعه را تشکیل می‌دهند.

در اصل شهرهای سازماندهی شده فرصت‌های آموزشی و درآمدی را فراهم می‌سازد، علاوه بر این به ایجاد فضاهای شهری و ساختمان سازی مناسب و ایمن برای افراد مسن منتهی می‌شود. در دنیایی که جمعیت آن به سرعت در حال پیر شدن است افراد مسن به طور فزاینده‌ای نقش مهم‌تری دارند که برخی از آن نقش‌ها حضور در کارهای داوطلبانه و انتقال تجربیات و دانش است. در حقیقت اکنون افراد مسن کمک‌های اصلی را به جامعه خود می‌کنند. به طور مثال در سراسر آفریقا میلیون‌ها فرد بالغ مبتلا به ایدز در خانه‌هایشان و توسط والدینشان تحت مراقبت هستند. همچنین فرزندان این افراد پس از فوتشان برای مراقبت‌های بیشتر به پدر و مادر بزرگ‌هایشان سپرده می‌شوند.

بنا بر گزارش شینهوا، هرچند طبق اعلام سازمان بین المللی کار بیش از نیمی از جمعیت 65 ساله و بالاتر در جهان از مراقبت بلندمدت محروم هستند، مهمترین کسریِ مشاهده شده در آسیا و اقیانوسیه است که 65 درصد جمعیت مسن آنان به دلیل کمبود هشت میلیون و 200 هزار نیروی مراقبت بلند مدت از دسترس به این خدمات محروم می‌شوند.

«شنیا شیل- آدلونگ» هماهنگ کننده سیاست سلامت سازمان بین المللی کارگفت: ‌این کمبود در حالی مشاهده می‌شود که بخشی از مراقبت بلند مدت توسط اعضای خانواده افراد مسن ارائه می‌شود.

«ایزابل اورتیز» مدیر دپارتمان حمایت‌های اجتماعی سازمان بین المللی کار گفت: نادیده گرفتن نیازهای حیاتی افراد مسن و غفلت از اعضای خانواده افراد مسن که در ازای انجام این خدمات حقوقی دریافت نمی‌کنند نتیجه سال‌ها عدم سرمایه گذاری در خدمات مراقبت‌های بلندمدت است.

به گفته اورتیز، ‌از بین بردن شکاف‌ها و ارائه پوشش جهانی مراقبت‌های بلند مدت حقوق و شان افراد مسن و مراقبان آنان را حفظ کرده و میلیون‌ها شغل ایجاد می‌کند.

همچنین تنها 5.6 درصد از جمعیت جهان در کشورهایی زندگی می‌کنند که پوشش جهانی مراقبت‌های بلند مدت ارائه می‌کنند که از آن جمله می‌توان به آلمان و ژاپن اشاره کرد. این در حالیست که بیش از 48 درصد جمعیت دنیا تحت حمایت قانون ملی مراقبت‌های بلند مدت قرار ندارند.

در گزارش سازمان بین‌المللی کار آمده است: تبعیض و رفتارهای منفی به افراد مسن بخش بزرگی از این مشکل است. بالا رفتن سن جمعیت یک پدیده جهانی است که گاهی اوقات در امور قانون گذاری کشورها نادیده گرفته می‌شود که به طور مثال هزینه‌های بالا و شرایط نامطلوب سیاست‌های بیمه‌ای خاص برای افراد مسن از جمله این موارد است.