به گزارش پارس ، آنچه امروز ما شاهد آن هستیم از ناکارآمدی فراتر است، بلکه باید نام آن را جنایت خواند. مردمی که برای نزدیکی به خدای خود به این سرزمین وحی یا مکان امن الهی آمده بودند و چشم های زیادی منتظر بازگشت آنها بوده، در سایه کوتاهی و بی توجهی آشکار آلِ سعود جان خود را از دست دادند.

من در محل حادث شاهد آن بودم که هزاران نفر از حاجیان مرده و زنده به هم گره خورده بودند و درحالیکه فریاد کمک خواهی. سر می دادند، آرام آرام جراغ زندگی شان، ناباورانه خاموش شد. نیروی نظامی و انتظامی سعودی مانع حضور مردم برای کمک می شد و خود نیز توجه و توان لازم را برای کمک رسانی نداشتند.

نزدیک به ساعت ٩صبح بدلیل ازدحام و خستگی شدید زوار، ناشی از بیتوته در مشعر و مزدلفه و پیاده روی زیاد به سمت منا از یک سو و عدم مدیریت لازم برای تقسیم جمعیت توسط نیروهای نظامی سعودی و حرکت نامتعارف برخی زوار سیاه پوست از سوی دیگر باعث عدم کنترل تعادل توسط برخی زوار خصوصآ أفراد مسن شد و این بر زمین خوردن دومینو وار ادامه پیدا کرد و بصورت دوطرفه حاجیان برروی هم افتادند.

برخی حاجیان که بدنبال فرار از مهلکه بودند به سمت نرده های آهنی اطراف رفتند ولی با شکسته شدن نردهها و پرت شدن آنان فضا سخت تر شد و در چند صد متر خیایبان به عرض حدودا ١٢ متر زن و مرد و پیر و جوان در سه تا چهار طبقه بهم گره خوردند که یارای جداشدن از هم رانداشتند.

عدم حضور مناسب، کافی و جدی نیروهای سعودی موجب آن شد که بدلیل گرمای زیاد و فشار ناشی از روی هم افتادن مردم هر لحظه کشته ها بدلیل خفگی افزایش پیدا کرد. یعنی اگر می شد اینها را از هم جدا کرد، فاجعه با کشتار اینگونه مواجه نبود. نه خود نیروهای سعودی بر خورد جدی را در ساعات اول داشتند و نه اجازه کمک مردم را دادند. خود ما با کمک تعدادی دیگر از حاجیان حدود بیست نفر را از این ازدحام خارج کردیم.

بدلیل نبودن برانکارد، حوله های بازشده کف خیابان را پهن و حاجیان را در داخل آنها می گذاشتیم و چهار نفره به عقب می آوردیم. یعنی اگر دولت سعودی حتی در صحنه از حاجیان جوان کمک می گرفت ابعاد فاجعه اینگونه نبود.

ما دولت سعودی را در حفظ جان زوار ناتوان و بی مسئولیت و اهمال گر دیدیم. البته این را هم باید بگویم که شاهد کوتاهی های دیگری هم بودم. البته این موضوعات به هیج عنوان از مسئولیت دولت سعودی کم نمی کند. 

 

*نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی