زمان رأیگیری درباره برنده مسابقه خنداننده برتر دیشب تمام شد/ ذهنهای سیاه مغلوب خنده سپید ایرانیان
دنکیشوتهای دنیای مجازی هنوز هم به دنبال میدان نبردی تازه بودند، نبردی که این بار در شبکه نسیم که شبکه نشاط و سرگرمی مردم ایران است برای آنها مهیا شد! حتی ابراز تأسف رامبد جوان از اینگونه برخوردها نیز باعث نشد آنها از تلاش خود برای سیاسی کردن ماجرا فرو گذار نکنند!
پایگاه خبری تحلیلی «پارس»- محمدصادق عابدینی- رقابت امیرمهدی ژوله، نویسنده طنزپرداز و امین حیایی بازیگر سینما در مسابقه خنداننده برتر(استندآپ کمدی) با تلاش کمپینهایی که هیچ دغدغه فرهنگی نداشتند در فضای مجازی به سمت دوقطبی شدن پیش رفت، به طوری که در این کمپینها القا میشد رأی دادن به هر کدام از شرکتکنندهها معنای سیاسی خاصی داشت. ذهنهای سیاهی که نمیخواستند خنده سفید روی لبان ایرانیان باشد این بار نیز شکست خوردند.
در اینکه خندوانه این روزها به پدیده تلویزیون تبدیل شده است شکی نیست، برنامهای که در ظاهر هیچ چیز خارقالعادهای ندارد، یک مجری، یک عروسک و چند مهمان که در اکثر جنگها و تاک شوهای تلویزیونی میشود مشابه آن را دید اما رامبد جوان توانسته است از چیزهایی که دیگران نیز در اختیار داشتهاند برنامهای پرمخاطب بسازد که شبکه نسیم به وسیله آن رقیب جدی برای شبکههای قدیمی تلویزیون شود. هنوز آمار خارقالعاده این برنامه در ایام ماه رمضان قدیمی نشده که به راحتی برنامه «ماه عسل» را از نظر میزان بیننده شکست داد و گفته میشود تا چند وقت دیگر نیز ممکن است به حکومت چندین ساله «نود» به عنوان پربینندهترین برنامه تلویزیونی پایان خواهد بخشید. خندوانه گنجی کمهزینه برای تلویزیون بود که گویا این محبوبیتش به مذاق عدهای خوش نیامده است. اینکه خندوانه میتواند تمام اقشار جامعه را شاد کند برای گروهی سنگین شده، کسانی که دوست دارند استرس دوقطبی بودن را به جامعه تزریق کنند، کسانی که سابقه فعالیتهایشان نشان داده دغدغه فرهنگی هیچگاه برایشان اولویت نبوده است.
بهترین فرصت برای ضربه زدن به یک موفقیت
خندوانه آنقدر محبوب شده است که بتواند عاملی برای وحدت میان فارسیزبانان شود، یاد و خاطره دفاع مقدس را در قالب بیان خاطرات زنده کند و البته چهرههای اتوکشیده سیاسی را برای چند لحظه هم که شده وادار کند تا خودشان باشند و به دوربین لبخندی واقعی بزنند. این همه موفقیت برای تلویزیونی که به تنهایی در مقابل چندین شبکه ماهواره ایستاده گویا زیاد بوده است چون در اولین فرصت ممکن عدهای دست به کار شدهاند به بهانه یک مسابقه مفرح، جامعه را باز به سمت دوقطبی بودن ببرند، همان کاری که بعد از خرداد سال 88 انجام شد. مسابقه خنداننده برتر برنامه خندوانه میزبان اجرای امین حیایی و امیرمهدی ژوله بود. حیایی یک بار پیش از این سابقه فضای دوقطبی را تجربه کرده است، زمانی که با حضور در فیلم اخراجیها موجی منفی علیه این بازیگر به راه افتاد، موجی که پس از چند سال دوباره به همت گروهی که نمیخواهند جامعه ایرانی شاد باشد به راه افتاده و یک برنامه شاد را میخواهند به رینگ بوکسی برای تسویه حساب سیاسی تبدیل کنند!
در بهار سال 90 فیلمهای «اخراجیهای 3» و «جدایی نادر از سیمین» برای اکران نوروزی انتخاب شدند. در آن زمان کمپینی ایجاد شد که برای اعتراض به حکومت و احتمالاً مسعود دهنمکی که از نظر برخی فعالان شبکههای مجازی به عنوان نماد حکومت معرفی میشد، از مردم درخواست میشد به دیدن «جدایی» بروند. اتفاقی که دوقطبی را در سینما رقم زد با وجود آنکه «اخراجیها» باز هم عنوان پرفروشترین فیلم سال را به دست آورد اما دنکیشوتهای دنیای مجازی هنوز هم به دنبال میدان نبردی تازه بودند، نبردی که این بار در شبکه نسیم که شبکه نشاط و سرگرمی مردم ایران است برای آنها مهیا شد! حتی ابراز تأسف رامبد جوان از اینگونه برخوردها نیز باعث نشد آنها از تلاش خود برای سیاسی کردن ماجرا فرو گذار نکنند!
کمپین برای رأی دادن به خنداننده!
در تاریخ برگزاری مسابقات تلویزیون برای اولین بار کمپینهایی برای رأی دادن به یک شرکتکننده خاص ایجاد شده است. همان دنکیشوتهایی که زمانی میخواستند با دیدن چند باره فیلم «جدایی» رقابت پرفروشترین فیلم را به نفع فیلمی خاص تغییر بدهند این بار تلاش دارند تا با رأی دادن موبایلی به خنداننده برتر برنامه خندوانه به اصطلاح خودشان حیایی را از میدان به در کنند. رسانههای برچسبداری نیز سعی میکنند تا این موضوع را دامن بزنند و بر دوقطبی شدن فضا دامن بزنند.
غافل از اینکه مانند جریان رقابت نوروزی سال 90 که سود اصلی دعوای دوقطبی به جیب سینما رفت این بار نیز تنور داغ حمایت از خنداننده برتر جیب اسپانسر برنامه را پرپولتر میکند! کمپین رأی دادن به ژوله و رأی ندادن به حیایی دیشب به پایان رسید. حال باید دید دن کیشوتهای فضاهای مجازی این بار کدام آسیاب را برای حمله انتخاب میکنند و قرار است با این اعمال قبیلهای خود آب به آسیب چه جریانی بریزند.
ارسال نظر