پایگاه خبری تحلیلی «پارس»- امسال را می‌توان ‌سال ناکامی پرافتخارترین کشتی‌گیر تاریخ ایران دانست. حمید سوریان که پای مسابقات انتخابی همه را سر کار گذاشت،‌ با حمایت فدراسیون باز هم راهی مسابقات جهانی شد اما چه فایده که کمتر از حد انتظار ظاهر شد و فقط چند صحنه غم‌انگیز از خود در لاس‌وگاس آمریکا به جای گذاشت.

آماده بود؟

با این‌که امسال از سوی فدراسیون کشتی تأکید شده بود معیار حضور در مسابقات جهانی انتخابی است اما سوریان در صدر نفراتی قرار گرفت که با زیر پا گذاشتن قانون راهی آمریکا شد. او حتی در شانس مجددی که از سوی مسئولان دریافت کرد،‌ در جام پیت لانسکی لهستان در گام اول شکست خورد و به تهران بازگشت. سوریان با این‌که در 2 رقابت اول مسابقات اخیر با ضربه فنی حریفان، همه را امیدوار کرد اما بعد از آن چنین نشانه‌هایی را شاهد نبودیم. حالا سوال اینجاست آیا واقعا سوریان آن‌قدر آماده بود که بتواند مدال طلای‌ سال گذشته خود را تکرار کند؟

نابغه این‌بار صفر بود، نه صد

وقتی در مرحله یک چهارم نهایی شنیدیم سوریان باید برابر بایراموف قرار بگیرد، به یاد پیروزی‌های نابغه کشتی فرنگی مقابل این کشتی‌گیر آذربایجانی افتادیم. حتی در ثانیه‌های ابتدایی نیز رگه‌های امید وجود داشت اما ضربه‌های عجیب سوریان به سر و صورت حریفش باعث شد داوران خیلی سختگیرانه او را دیسکالیفه کنند. قهرمان ‌سال گذشته جهان نیز تنها کاری که از دستش برمی‌آمد این بود که روی تشک خشکش بزند؛ حتی مربیانش هم مسلط به زبان انگلیسی نبودند تا از حق کشتی‌گیر خود دفاع کنند! شاید بعد از این شکست می‌شد حدس زد این، پایان کار سوریان است چون در کارنامه او تنها 7 مدال طلا ثبت شده و بس. سوریان در کشتی شانس مجدد نیز برابر نماینده کره‌شمالی شکست خورد و بدون کسب سهمیه المپیک حذف شد.

اشکانی:  باید از این اتفاق جلوگیری می‌شد

علی اشکانی، رقیب و مربی سابق حمید سوریان در تیم‌ملی کشتی فرنگی درباره دلایل ناکامی او در رقابت‌های جهانی 2015 می‌گوید: «سوریان کشتی‌گیری نیست که بخواهیم درباره مسائل فنی او حرفی بزنیم چون بارها نشان داده یکی از نابغه‌های کشتی فرنگی جهان است. مشکل دقیقا همین جا است که تمام دنیا او را می‌شناسند و پرافتخارترین کشتی‌گیر ایران زیر ذره‌بین است. از همین جا فلش‌بکی به قبل از آغاز رقابت‌های جهانی می‌زنیم که کمیته داوران اتحادیه جهانی قوانین جدیدی را به کشورها اعلام کرد. یکی از مواردی که در قوانین جدید بود، همین زدن ضربه سر بود. شگرد سوریان این است که برای کمرگیری همیشه با ضربات سر جلو می‌رود،‌ همان‌طور که علیرضا دبیر در سال‌های دور، اول دید حریفش را کور می‌کرد و بعد زیرگیری را انجام می‌داد. داوران و کشورهای دیگر هم که شگرد سوریان را می‌دانستند از این حربه علیه او استفاده کردند اما چرا ما نباید با اطلاع از چنین مواردی از این اتفاقات پیشگیری می‌کردیم؟» او صحبت‌هایش را اینگونه ادامه می‌دهد: «این رقابت‌ها برای سوریان تمام شد اما نباید گمراه شویم چون همه می‌دانیم که حداقل تا المپیک ریو کسی به غیراز سوریان توانایی کسب سهمیه و گرفتن مدال را ندارد.»

چالش‌های پیش رو 

شاید حداقل اگر سوریان در مسابقات جهانی سهمیه المپیک را با قرار گرفتن در میان 6 کشتی‌گیر برتر به‌دست می‌آورد، خیال مردم از بابت موفقیت او در المپیک آتی راحت‌تر می‌شد اما چالش اصلی پیش‌رو کسب سهمیه است که چند ماهی این کشتی‌گیر را درگیر خود می‌کند. قطعا خود سوریان هم می‌داند که المپیک ریو ایستگاه پایانی او در دوران قهرمانی است اما همه انتظار دارند در این ایستگاه خوش بدرخشد. جدا از مباحث فنی، فدراسیون کشتی نباید باعث شود تا نابغه کشتی ایران دچار دلسردی شده و 6 ماه دیگر با کلی اصرار به تشک برگردد.

المپیک ایران رقابت کشتی لهستان