به گزارش پارس،سناتور کورکر در این مقاله نوشت : کنگره با تصویب لایحه بازبینی توافق هسته ای ایران با رای کافی برای غلبه بر حق وتوی رئیس جمهور امکان بررسی و رای گیری درباره توافق با ایران را فراهم کرد.حالا که دولت اوباما به توافق مورد نظر خود دست یافته ، وظیفه کنگره است تا مشخص کند آیا این توافق در جهت منافع ملی است یا نه ، آیا آمریکا را امن تر می کند یا نه و آیا از دستیابی ایران به سلاح هسته ای جلوگیری می کند یا نه .من فکر نمی کنم اینطور باشد.

این توافق به جای این که به برنامه غنی سازی ایران خاتمه دهد ، بعد از مدتی برنامه بزرگترین حامی ترور جهان را به مقیاس صنعتی می رساند.

در توافقی که باید بر اساس راستی آ‍زمایی باشد نه اعتماد ، فرآیند بازرسی به شدت معیوب است. در گزارش های شفاهی در خصوص ابعاد احتمالی نظامی ، بسیاری از اعضای کنگره متوجه موارد غیرمتعارف شده اند که مورد موافقت آژانس بین المللی انرژی اتمی قرار گرفته و محرمانه باقی مانده است .اما ما می دانیم که این موارد در بهترین حالت نیز غیرعادی و بیانگر تعهد ضعیف گروه پنج بعلاوه یک است. شاید مسئله مهمتر ورای خود توافق باشد. در غیاب یک سیاست مشخص منطقه ای ،‌این توافق به محور اصلی راهبرد آمریکا در خاورمیانه تبدیل می شود.ما به کمک ایران برای رسیدن به اهداف خود در عراق ، سوریه و شاید مناطق دیگر تکیه خواهیم کرد. این تغییر موازنه ناگهانی موجب می شود دیگران در منطقه دست به خطرات بزرگتر بزنند که نتیجه آن بی ثباتی بیشتر خواهد بود.ایران به خوبی این موضوع را که به رژیم کمک کرد توافق را به نفع خود تغییر دهد ، می داند و وقتی ما بخواهیم در برابر نقض احتمالی توافق بایستیم ، این مسئله یک مانع خواهد بود.

از طرف دیگر ،‌ایران یک ر اهبرد منطقه ای دارد که با این توافق تقویت می شود .از وقتی مذاکرات به صورت جدی شروع شد( بعد از انتخاب شدن حسن روحانی در ژوئن ۲۰۱۳) ، ایران با بخش امنیتی عراق وارد همکاری شد ، حمایتهایش را از بشار اسد دوچندان و حزب الله را تقویت کرد.

فاصله گرفتن آمریکا از خاورمیانه در تابستان ۲۰۱۳ وقتی اوباما تصمیم گرفت علیه رژیم اسد اقدام نظامی نکند ، به اوج رسید. نوامبر همان سال ، آمریکا و دیگر قدرت های جهانی یک توافقنامه موقت هسته ای با ایران امضاء کردند و این در حالی بود که یکصد هزار سوری جان خود را از دست داده بودند.مذاکرات ادامه می یافت و شمار کشته ها در سوریه نیز افزایش می یافت در حالیکه ماه گذشته که توافق نهایی حاصل شد ، بیش از دویست هزار سوری کشته شده بودند.

در سال ۲۰۱۴، بحران سوریه به عراق نیز سرایت کرد و گروه داعش بخش عظیمی از این کشور را تصرف کرد.در حالی که آمریکا برای یافتن مسیر درست تقلا می کرد ، ایران خلاء ایجاد شده را پر کرد.سردار قاسم سلیمانی رهبر مرموز سپاه قدس ایران بعد از توافق و به سبب لغو تحریم ها ، از سایه خارج شد و در جنگ با داعش به اعتبار و شهرت فراوان رسید.

بسیاری می گویند الان وقت آن است که آمریکا علیه ایران اقدام کند.بهترین روش برای این کار این است که کنگره توافقی را که موجب تقویت ایران ( از طریق آزاد شدن صدها میلیارد دلار ، لغو تحریم های تسلیحاتی و موشکی و غنی سازی صنعتی) می شود ، رد کند.ما الان بیش از هر وقت دیگری اهرم در اختیار داریم اما با این توافق ،‌اهرم ها ظرف نه ماه دیگر یعنی وقتی تحریم های اصلی لغو می شوند ، از بین می رود و ایران نفوذ و قدرت منطقه ای اش را افزایش می دهد.

متأسفانه ، توافق دستان ما را در مقابله با فعالیت های ایران می بندد.اگر بخواهیم اقدام کنیم ، ایران توسعه هسته ای خود را سرعت می بخشد چرا که پول کافی خواهند داشت و اقتصادشان به سرعت رشد می کند و اتحادشان با شرکای ما نیز که از داد و ستد با ایران سود می برند ، مستحکم می شود.

این ایده که رئیس جمهور بعدی همان گزینه های امروز ( که ایران ضعیف و منزوی است) را خواهد داشت ، خیالی بیش نیست. من با فکر باز به این مذاکرات آمدم. اولویت دادن به تعامل به جای توسل به زور در تلاش برای پایان دادن به سه دهه دشمنی با ایران آرمانی برای همه ماست و در حالیکه ما باید قویاً از دیپلماسی حمایت کنیم ، طرف دیگر باید باور داشته باشد که در صورت تخلف و شکست عواقب و پیامدهای جدی منتظرش خواهد بود.الان ایران اصلاً چنین احساسی نمی کند و همین موجب می شود نتیجه خوبی عاید کشور ما نشود.

در دوران گذشته ، کنگره صدها توافق بین المللی را رد کرده یا تغییر داده است. اینکه دولت می گو ید هیچ راه دیگری به جز این توافق وجود ندارد ، تلاشی است برای بی اثر کردن نقش مهم و مسئولیت کنگره. دولت مکرراً اعلام کرده است هدف این توافق جلوگیری از دستیابی ایران به سلاح هسته ای است. پس توافق باید به ما امکان دهد که اهرم های خود را برای لازم الاجرا بودن آن حفظ کنیم و مطمئن باشیم که ایران پاسخگو خواهد بود و فعالیت هایش راستی آزمایی می شود. این توافق چنین کاری نمی کند و فقط باعث می شود آمریکا در برابر ایرانی که ثروتمندتر می شود و توانمندتر در اعمال قدرت در خاورمیانه ، آسیب پذیر شود.کنگره باید توافق را رد کند و به رئیس جمهور بازگرداند.