چند روز پیش رفته بودم امام زاده صالح. ظاهرن امام زده صالح شهرت یافته است به زیارتگاه سوسول ها. الحمدالله. خیلی هم خوب است. اما نکته جالب و همیشگی اش حجاب زنان زائر بود. زنان چادری ای که در اولین نگاه، بزور چادر سر کردن شان جلوه می کرد.

درستی و غلطی این اجبار را نمی دانم. چه آنکه این مدل چادر سر کردن که اغلب روی شانه هاست و به دلیل اندازه نبودن و نازکی اش زننده جلوه می کند قابل تامل است.

چادری های امام زاده صالح

اما این صحنه برایم یک تصویرسازی فرهنگی از جمهوری اسلامی داشت.

مدرنیته اسلامی شاید شبیه دخترچادری های امام زاده صالح باشد.

وقتی می خواهیم آزادی غربی داشته باشیم اما اسلامی هم باشیم.

وقتی با ترویج رفاه زدگی به سبک غربی می خواهیم اهل انفاق بمانیم.

وقتی می خواهیم اقتصاد سرمایه داری را به روش اسلامی در کشور پیدا کنیم.

وقتی قرار است صدا و سیمای هیجانی غربی را با برنامه های مذهبی پر کنیم.

وقتی می خواهیم با سینمای به سبک هالیوودی سراغ دفاع مقدس رویم.

وقتی می خواهیم با پاپ از فرهنگ مقاومت بگیم.

چادری کردن فرهنگ و اقتصاد و سیاست غربی، باعث اسلامی شدن آن نمی شود. مدرنیته اسلامی همان اندازه کاریکاتور است که زنان چادری امام زاده صالح.

التقاط دهها برابر بدتر از انحراف است.

روح شهید آوینی و جلال آل احمد شاد...