مداحی که همیشه کنار مداحان بزرگ دیده می‌شود

به گزارش پارس به نقل از مهر، ابراهیم رحیمی مداحی است که از بسیاری از چهره های بزرگ عرصه مداحی «میکروفن» گرفته و از امامزاده چیذر تا مسجد ارک می توان حاج ابراهیم رحیمی را در کنار مداحان بزرگ دید. مصاحبه ما با او را بخوانید:

مداحان هفته ای چندتا هیئت می روند؟ 
من خودم هفته ای ۴ تا ۵ تا هیئت در کرج و تهران می روم.

شغل شما مداحی است؟ 
کارمند هستم. شغل من کارمندی است!  مداحی شغل نیست، عشق است. مداحی اگر با عشق باشد معنی می دهد برای من هم مداحی یعنی اینکه برای خاندان اهل بیت بخوانم. مداحی اگر شغل باشد، برای شما عادی می شود. اگر مداحی کردن عادی شود دیگر خبری از آن شور و حال هم نخواهد بود.

شغل اصلی تان چیست؟ 
من کارمند هتل هستم! البته امثال من با این همه ریش را به مشتری های هتل نشان نمی دهند. اتفاقا یکی از آرزوهای مدیر ما این است که من ریش هایم را بزنم! چند وقت پیش که کمی ریش هایم را کوتاه کردم خیلی خوشحال شد.

با هفته ای ۵ تا هیئت وقتی هم برای خانواده می گذارید؟ 
سعی می کنم شب ها دیر به خانه نرسم و حتما برای خانواده وقت بگذارم. بزرگی می گفت اگر امام حسین همین الان بیاید و از ایشان بپرسی که آقا ما برای شما چه کار کنیم؟ حتما جواب می دهد اول درس بخوانید بعد هم به خانواده هایتان برسید. متاسافانه برخی مداحان توجهی به خانواده خود ندارند و فرصتی برای تفریح و محبت به خانواده ندارند.

چرا شما برخلاف خیلی ها هیئت جداگانه ندارید و در کنار دیگران مداحی می کنید؟ 
زمانی من هم برای خودم هیئت هفتگی داشتم. از شنبه تا جمعه تقریبا همه شب ها هیئت داشتم. یک روز حس کردم این هئیت گرفتن ها دارد برایم عادی می شود. خطر اینجاست که هیئت و عزاداری عادی شود. تصمیم گرفتم دیگر خودم هیئت نداشته باشم و بیشتر روی خودم کار کنم. البته واقعا برگزاری هیئت کار آسانی هم نیست. از دعوت سخنران خوب گرفته تا تهیه تجهیزات و... نیاز به هزینه دارد که شاید تامین آن هم برایم مشکل شده بود. الان هم هیئت دیگر دوستان می روم و آنجا برای اهل بیت می خوانم.

در هیئت گاهی صاحب مجلس از همه چیز مهمتر است. اینکه صاحب مجلس کیست و چه انگیزه ای از برگزاری هیئت دارد، تاثیر گذار خواهد بود. به همین دلیل برای انتخاب صاحب مجلس وسواس دارم، چون همه جور آدمی دیده ام. برخی با سرمایه و پول می خواهند هیئت شان را رونق دهند. برای همین یاد گرفته ام فقط به سیدالشهدا تکیه کنم. وقتی به سیدالشهدا تکیه کنی، اگر همه پشتت را خالی کنند باز مشکلی نخواهی داشت.

بعد ازهیئت لبخند به صورت خیلی ها دیده می شود. ماجرای شوخی های بعد از هیئت چیست؟ 
معمولا در هیئت ها بعد از روضه و مداحی بچه ها با هم شوخی می کنند و بگو بخند دارند. این خصلت دستگاه امام حسین است که بعد از عزای امام حسین حالت شور و نشاط به شما دست می دهد.

برخی از مداحان اشعار با موضوعات روز مثل موضوعات سیاسی یا کار برای شهدا را  نمی خوانند. به اصطلاح فقط برای اهل بیت می خوانند. شما مناسبتی مداحی نمی کنید؟ 
من کارم را با مداحی مناسبتی شروع کردم. این کار را از مداحی برای شهدا شروع کردم. زمان جنگ ما بچه مدرسه ای بودیم. وقتی شهدا را به شهر می آوردند،  دنبالم می فرستادند که مرخصی مرا از مدرسه بگیرند تا بروم برای شهدا بخوانم. البته آن زمان گروه های سرود مدارس هم رونق داشت و آنجا هم فعالیت می کردیم تا اینکه کلاس های استاد حجت کسرا راه افتاد. کلاس های مداحی که از ۶ تا ۸ صبح بود. تا اینکه در هیئت مکتب الحسین نریمان پناهی کارم را جدی تر شروع کردم.

آن روزها صدای خودتان را هم ضبط می کردید؟ 
اول صدای خودم را در خانه ضبط می کردم. گاهی برای اهل خانه می خواندم و آنها گوش می دادند و گاهی هم وقتی بهشت زهرا می رفتیم با واکمن صدایم را ضبط می کردم.

این روزها خیلی از مداحان در اینستاگرام و دیگر شبکه های مجازی هستند. این فضا منفعتی برای مداحان دارد؟ 
منفعت شبکه های مجازی برای مداحان بیشتر از ضررها و حاشیه هایش بوده است. بسیاری از مداحان امروز در اینستاگرام و برخی جاهای دیگر فعال هستند. برخی اوقات برایشان حاشیه درست می شود ولی در مجموع به نفع دوستان مداح است.

خودتان در فضای مجازی هستید؟ 
من هم در اینستاگرام دوتا صفحه دارم. همیشه حواسم هست که در این عکس ها برای خودم حاشیه درست نکنم. اتفاقا اینستاگرام فرصت خوبیه برای تبادل نظرات و افکار ضمن اینکه هیت ها هم در اینستاگرام فعالیت چشم گیری دارند. این خیلی جالب است وقتی از هیات بر می گردی خانه می بینی با سرعت زیاد عکس های مراسم در اینستا منتشر شده است.  

چرا در این سالها مداح از همه ارکان هیئت مهمتر شده و نامش از سخنران و... بزرگ تر چاپ می شود؟ 
من از این بدتر را می گویم. چرا باید اسم من ۲ متر باشد ولی اسم حضرت رقیه ۲۰ سانت باشد؟ گاهی اوقات بله. راستش تا الان از زاویه دید انتقادی شما به ماجرا نگاه نکرده بودم. ممکن است بعضی ها بگویند فلان مداح تکبر دارد یا ادب حضور پای منبر را ندارد ولی باور کنید گاهی حضور مداح پای منبر بیشتر موجب به هم خوردن نظم جلسه می شود. مثلا حاج محمود وقتی زودتر از موعد وارد جلسه می شود، از توجه دیگران به خودش عذاب می کشد. چون این توجه نظم جلسه را به هم زده و به دنبال آن سخنران را هم ناراحت می کند.

اولین پاکتی که گرفتید چقدر پول بود؟ 
قبلا مثل الان نبود که پاکت پول به مداح بدهند. چندسالی است که پاکت و پاکت بازی باب شده است. وقتی من مداحی را شروع کردم به مداح ها پارچه پیراهنی یا جوراب هدیه می دادند. هرچه خواستم در این دستگاه گرفته ام. از روزی کربلا گرفته و البته گاهی هم مشکلاتی برایم پیش آمده است. بعضی از ما قدر جایی که هستیم نمی دانیم. ما مداح ها حکم پرچم امام حسین را داریم. چون هرجا که می رویم ما را به این پرچم و دستگاه می شناسند. چه خواسته ای از این بالاتر؟

شما ارادت خاصی به حاج محمود کریمی دارید. وقتی آن حاشیه معروف برای ایشان به وجود آمد؛ نگران نشدید؟ 
من مرید ایشان هستم و درس های بزرگی از ایشان آموخته ام و طبیعی بود که خیلی برای حاج محمود نگران شدم اما از آنجا که معمولا توجه کردن به حاشیه ها تایید آنهاست از کنار آن حاشیه گذشتم. ضمن اینکه تمام ما آدم ها می توانیم حاشیه داشته باشیم.

چرا؟ از اینکه شایعه ها حقیقت داشته باشد؟ 
نه از اینکه دوباره وارد حاشیه شود. خیلی ها بودند دور حاجی را خالی کردند. حاج محمود هم گفت مانع کسی نمی شوم. هرکه می خواهد بماند و هر که می خواهد برود. الحمدلله هیئت امام حسین خالی نمی ماند. گاهی اوقات کسی از دور افرادی مثل حاج محمود را می بیند و فکر می کند ببین چقدر طرف مغرور است؛ نمی گذارد یک عکس از هیئت بگیریم! حاج محمود کریمی روی عکس گرفتن و فیلم گرفتن داخل هیئت خیلی حساس است. اجازه این کار را به هیچ کس نمی دهد. طبیعی هم هست! فیلمی را از جلسه ضبط می کنند اول و آخرش را حذف می کنند بعد کسی که داخل هیئت نیست می گوید بیا بین کریمی چه حرف های شاخ داری می زند!

علاوه بر هیئت امام زاده علی اکبر چیذر شما در ارک هم مراسم زیادی دارید. در شب ایام ماه رمضان شما فرصتی برای فلافل خوردن ندارید و باید مداحی کنید. تا به حال حسرت فلافل های مسجد ارک را نخورده اید؟ 
یک بار فلافل های میدان ارک را تجربه کردم. خوردن این فلافل های کثیف عین خودکشی است برای همین حسرتش به دلم نمانده است.

اسم هایی که نام می برم شما را یاد چه چیزی می اندازند:
حاج منصور: پیرغلام، استاد، عاشق مناجات خوانی اش هستم.

حاج محمود کریمی: استاد سبک و تحول

نریمان پناهی: باعشق، ساده و خاکی