[...]؛ طنزی به سبک شخصیتی امید مهدی نژاد

هر کس یکبار هم با امیدخان مهدی نژاد نشست و برخاست داشته باشد متوجه طنز "تو در تو و در هم تنیده" شخصیت او می شود.

اهل بذله گویی است اما این شوخ طبعی در کنار یک ویژگی خاص شخصیتی، او را متفاوت از دیگران کرده است و آن اینکه چهره و صدا و عارضش ، اصلن او را در طنز همراهی نمی کند.

سبیل کلفت و صدای آرام و یکدست و بدون فراز و نشیب و چهره ای کاملن جدی و ابروانی بیشتر عبوس. اما اهل بذله گویی است و جالب اینکه که در اغلب اوقات حرف طنز آمیز می زند بی آنکه قیافه اش تغییر کند یا خودش بخندد.

نتیجه این روحیه فکاهی و این تلخرویی چه می شود؟ حیرت مخاطب. مخاطب او متوجه نمی شود الان باید بخندد یا نه. برای همین معمولن با تاخیر می خندند.

حالا؛

اولین باری که [...] را ورق زدم، امید خان برایم مجسم شد. در اغلب بخش ها و متنها این حیرانی طنزآلود همراه مخاطب است. به تعبیری مخاطب در وهله اول متوجه نمی شود این متن جدی است یا طنز. اطلاعاتش واقعی است یا کذب.

سواد من قد نمی دهد که این یک سبک طنز است یا ویژگی مشترک نویسندگان سه نقطه که تحت هدایت شخصیت امید خان چنین سرنوشتی یافته است.

در هر صورت به فهم و سلیقه من این سبک طنز هم قوت است و هم ضعف.

قوت است چرا که این دودلی و تردید کمک می کند طنز هیجانی تر و جذاب تر شود. چه آنکه کمک می کند متن های مطول-خاصه در سه نقطه- تا انتها دنبال شود.

اما ضعف هم دارد و آن اینکه در مواردی این دودلی و تردید سرانجامی نمی یابد و به آشفتگی منجر می شود. مثلن من هنوز متوجه نشدم طنز مربوط به "زوووو" اطلاعاتش درست بود یا غلط. چقدر از متنش شوخی بود چقدر جدی.

پیشنهادم این است که اگر حیرت طنز آلود را یک سبک گرفتند باید تکلیف مخاطب یکجا مشخص شود و سرگردان نماند.

در نهایت اینکه من خیلی اهل طنز خواندن نیستم. و اتفاقن شخصیت شعر امیدخان را بیشتر از طنزش می پسندم. با این حال [...] را پسندیدم و وقت گذاشتم و خواندم و اتفاقن خیلی لذت بردم. پیشنهاد می کنم حتمن بگیرید و مطالعه فرمایید.