به گزارش پارس به نقل از شرق برای آنها که طرفدار سرعت و هیجان هستند، هیچ‌چیز نمی‌تواند جای خودرو و هواپیما را بگیرد. همیشه و همه‌جا خودرو و هواپیما بهترین ابزارها برای دوستداران هیجان بودند اما امروزه برخی از شرکت‌های نامدار و پرسابقه یا گمنام و تازه‌تأسیس به این فکر افتادند که این دو را با هم ترکیب کنند و وسیله جدیدی بسازند که مزیت‌های هر دو را داشته باشد و این‌گونه بود که ایده هواپیماهای جاده‌رو یا خودروهای پرنده شکل گرفت.

به گفته کارشناسان، چنین وسایل‌نقلیه‌ای می‌تواند فاصله بین هواپیما و خودروهای معمولی را پر کند و بین این دو پل بزند. گفتنی است از زمان ساخت اولین خودروها و پرواز اولین هواپیماها، ایده ساخت وسیله‌ای که بتواند نقش و کارکرد هر دو را داشته باشد، در ذهن بشر شکل گرفت و حتی برخی مبتکران و مخترعان به ساخت نمونه‌هایی از آن اقدام کردند، اما طرح‌شان هیچ‌گاه با موفقیت‌های تجاری همراه نشد و امروزه فقط می‌توان نمونه‌هایی از آنها را در موزه‌ها دید. اما چندی است شرکتی به نام ترافوگیا، خودروی پرنده‌ای را طراحی و برای اخذ مجوزهای لازم برای تولید انبوه و عرضه آن به بازار اقدام کرده است. پرواز نمونه‌های اولیه این هواپیما نیز موفقیت‌آمیز بوده و به‌همین‌دلیل تعداد زیادی از این نوع هواپیما پیش‌فروش شده است. به گفته کارشناسان، مهم‌ترین دلیل موفقیت شرکت ترافوگیا در ساخت این هواپیما، پیشرفت‌های جدید در ساخت موتورهای پیشران، قطعات جداشونده مثل پروانه هواپیما و همچنین تولید مواد اولیه مناسب برای ساخت بال‌های تاشو است. این هواپیما، موتوری به قدرت یک‌صد اسب بخار دارد که هنگام رانندگی در جاده، این نیرو را به چرخ‌ها اما برای پرواز، نیروی موتور را به پروانه منتقل می‌کند.
طراحان این هواپیما در توصیف ویژگی‌ها و مزیت‌های آن می‌گویند: «در ابتدای صبح پشت فرمان این خودرو می‌نشینید و رانندگی می‌کنید تا به بزرگراه برسید، آن‌وقت یک دکمه را می‌زنید تا بال‌های هواپیما باز شود و هواپیما پرواز کند. می‌توان با یک‌ بار سوخت‌گیری با بنزین معمولی، ٨٠٠ کیلومتر پرواز کرد و دوباره فرود آمد. یک ‌بار دیگر دکمه را می‌زنید تا بال‌های هواپیما جمع شود. رانندگی می‌کنید تا به خانه برسید. سپس هواپیمایتان را در گاراژ خانه پارک می‌کنید».
یکی از مهم‌ترین مشکلات مربوط به ساخت خودرو پرنده، بال‌های آن است که وجود آن، مانع از حرکت آن به‌عنوان خودروی معمولی در خیابا‌ن‌ها می‌شود. برخی از طراحان برای حل این مشکل، راه‌حل بال‌های جداشونده را در نظر گرفتند و برخی هم مانند طراحان ترافوگیا، بال‌های تاشو یا جمع‌شونده را انتخاب کردند. در هر صورت مشکل دیگری بروز می‌کند و آن‌هم آماده‌سازی این خودرو برای پرواز یا تبدیل آن از هواپیما به یک خودرو معمولی است که فرایند زمان‌بری است. اما شرکت ترافوگیا مدعی است در هواپیمایی که طراحی کرده و «ترانزیشن» نام دارد، می‌توان با زدن یک کلید این تغییر و تحول را در چند ثانیه انجام داد.
تا پیش از ساخت «ترانزیشن»، حتی کابین خلبان هواپیماهای کوچک شخصی هم پر از دکمه، عقربه و چراغ‌های زیادی بود که چشم هر بیننده‌ای را خیره می‌کرد. راننده این خودرو یا خلبان این هواپیما هم برای سردرآوردن از طرز کار آنها باید دوره‌های سخت و طولانی‌مدت آموزش‌های پرواز را طی می‌کرد، اما یکی از مزیت‌های هواپیمای «ترانزیشن» آن است که کابین خلبان همان کابین راننده است و درون آن چندان شلوغ نیست، البته کمی پیشرفته‌تر از کابین یک خودرو معمولی است، برای مثال جی‌پی‌اس دارد و از روی صفحه رنگی نمایشگر آن می‌توان از وضعیت آب‌وهوا مطلع شد. از جمله موارد ایمنی نصب‌شده در این هواپیما نیز می‌توان به کیسه‌های هوا و سپرهای آیرودینامیک اشاره کرد. با این همه برای آنکه این هواپیما بتواند تأییدیه‌های نهایی پرواز را کسب کند، لازم است کارشناسان شرکت‌های بیمه از ایمنی این وسیله نقلیه مطمئن شوند. به گفته کارشناسان شرکت ترافوگیا، حداکثر سرعت پرواز این هواپیما ١٩٠ کیلومتر در ساعت است و در هر صد کیلومتر، هشت لیتر بنزین مصرف می‌کند. حداکثر باری هم که این هواپیما می‌تواند حمل کند، ٢٠٠ کیلوگرم است.
اما «ترانزیشن» تنها انتخاب ممکن در این زمینه نیست بلکه به‌تازگی شرکتی از یک خودرو پرنده به نام «ایروموبیل»
 (AeroMobil) در موناکو رونمایی کرده و گفته است احتمالا این هواپیما تا سال ٢٠١٧ به بازار عرضه می‌شود. در نگاه اول این وسیله نقلیه، یک خودرو کاملا اسپرت است، اما فقط دو دقیقه زمان لازم است تا این خودرو بال درآورد و آماده پرواز شود. این خودروی پرنده می‌تواند تا چهار ساعت پرواز کند. رانندگان برای پرواز با این هواپیما باید علاوه بر داشتن گواهی‌نامه رانندگی، گواهی‌نامه پرواز هم داشته باشند. این خودرو پرنده را فارغ‌التحصیلان مؤسسه تکنولوژی ماساچوست طراحی کردند. سرعت این خودرو روی زمین ١٦٠ و در هوا ٢٠٠ کیلومتر در ساعت است و گنجایش دو سرنشین را دارد و سوخت آن هم بنزین معمولی است. این خودرو پس از طی‌کردن مسافتی حدود ٢٠٠ متر، می‌تواند از زمین بلند شود و برای فرود فقط به ٥٠ متر نیاز دارد، علاوه‌بر این روی چمن هم می‌تواند فرود آید. یکی از مهم‌ترین مزیت‌های این وسیله نقلیه آن است که در دسته هواپیماهای ورزشی قرار می‌گیرد، به همین دلیل کسب مجوز پرواز با این هواپیماها به مراتب آسان‌تر از کسب گواهی‌نامه خلبانی هواپیمای شخصی یا هواپیماهای تجاری است، یعنی مدت زمان آموزش لازم برای دریافت مجوز پرواز با این هواپیما کمتر است، برخاستن و فرود آن نیز به مجوز برج مراقبت پرواز نیاز ندارد و معاینه‌های پزشکی پرواز با این دسته از هواپیماها نیز مانند خودروهای معمولی است. اما علاوه بر دو شرکت یادشده، یک شرکت آمریکایی هم اعلام کرده خودرویی ساخته است که علاوه بر حرکت روی خیابان، قابلیت پرواز هم دارد. مسئولان این شرکت آمریکایی همچنین با اعلام اینکه نمونه اولیه خودرو پرنده ساخته‌شده از تست پرواز هشت‌دقیقه‌ای سربلند بیرون آمده است، تأکید کردند می‌توان انتظار داشت این خودرو در یک ‌سال آینده راهی بازار شود. این ماشین پرنده، ظرفیت دو سرنشین را دارد و بال‌های آن تاشو است. پیش‌فروش این خودرو با قیمت ٢٧٩ هزار دلار انجام می‌شود و تاکنون مشتریان پرمایه، صد دستگاه از این خودرو پرنده را سفارش داده‌اند. پیش از این شرکت‌های زیادی بودند که توانستند با موفقیت، خودرو پرنده بسازند، اما هیچ‌یک از آنها نتوانستند موفقیت خود را پیگیری کنند. اما امروزه به مدد طراحی با کامپیوتر و استفاده از مواد جدید این امیدواری وجود دارد که خودروهای پرنده سبک‌تر و با قیمت کمتر به تولید انبوه برسند. همین رقابت سنگین در عرصه تازه خودروهای پرنده، برخی شرکت‌های خودروساز را واداشته با ترتیب‌دادن مسابقه طراحی چنین خودروهایی، بهترین ایده‌ها را خریداری کنند.