تحریم ایران، نشانه بی اعتمادی ما به اظهارات آنهاست

به گزارش پارس به نقل از باشگاه خبرنگارانارنست مونیز در گفتگوی اختصاصی با تلویزیون دولتی آلمان، «آ.اِر.دِ» در پاسخ به سوالی در باره گفتگوهای هسته ای با ایران و میزان پیشرفت آن گفت: من هنوز نمی توانم در مورد حصول پیشرفت در این مذاکرات با شما صحبت کنم. با وجودی که گام مهمی برداشته شده است اما ما می دانیم که تا ژوئن آتی باید برای تنظیم و نگارش یک توافقنامه همچنان تلاش کنیم. اما در مورد مذاکرات می خواهم بگویم که ما به این توافق امیدواریم و من فکر می کنم می توانیم به آن دست یابیم. ما در ارتباط با این مسئله مهم نیز با هم صحبت می کنیم که اگر ایران بخواهد در مسیر دستیابی به تسلیحات اتمی باشد چطور می تواند از طریق زیرساختهای هسته ای اش مسیر پیش روی هموارتری داشته باشد؟ به همین خاطر باید کنترل و بازرسی تعیین شود تا اعتماد جامعه جهانی در اینکه برنامه اتمی ایران صلح آمیز است، جلب شود. مذاکره کنندگان برنامه اتمی ایران از جمله ظریف، تاکید می کنند که برنامه اتمی کشورشان مطلقا صلح آمیز است. طبیعی است که ما نیز امیدواریم که چنین باشد. با اینحال اعمال تحریمهای شدید علیه ایران مبین آن است که به این اظهارات هنوز اعتمادی نیست. از این رو توافقنامه اتمی ایران در مرحله نخست در مرحله سخت و دشواری، کار خود را آغاز می کند و سپس چنانچه ایران توانست اعتماد جامعه جهانی را جلب کند در محدودیتهای این توافق، تخفیفاتی حاصل خواهد شد. ایران نه تنها در بلند مدت باید خود را به انجام تعهداتش در این توافق متعهد بداند بلکه باید با قبول پروتکل الحاقی نیز امکان بازرسی های نمایندگان آژانس بین المللی انرژی اتمی را فراهم آورد. امید ما هم همین است و اکنون ما یعنی گروه پنج بعلاوه یک برای حصول این توافق فشار می آوریم. ما پنج کشور وتودار شورای امنیت به همراه آلمان در مسیری مشترک با هم حرکت می کنیم و رویکرد واحدی به مسئله اتمی ایران داریم.

خبرنگار کانال آ.اِر.دِ  پرسید: به نظر شما آیا این توافق از دسترسی ایران به بمب اتمی جلوگیری می کند؟
مونیز در پاسخ گفت: اساس مذاکرات ما بر پایه اعتماد و حسن نیت نیست بلکه بررسی و راستی آزمایی محور اصلی گفتگو با ایران را تشکیل می دهد. استنباط ما همین است. ما امیدواریم که این توافق تا پایان ژوئن، نهایی و منعقد شود تا بدینوسیله آمریکا و در مجموع گروه پنج بعلاوه یک و همه دوستان ما در منطقه خاورمیانه در مقایسه با زمانی که از این توافق خبری نبود، وضع بهتری داشته باشند.