به جوش آمدن خون آریایی مشروط به شرایطی است. حرارت آتش بدن شهروند ایرانی که توسط انگلیسی ها سوزانده می شود، آن را به جوش نمی آورد. 290 ایرانی سرنشین هواپیما هم اگر توسط ناو آمریکایی هدف قرار گیرند و جنازه هایشان شناور در دریا شود، رگ غیرت آریایی را متورم نمی کند. نیز وقتی بمب های شیمیایی اهدایی آلمان چون اسید بدن کودکان سردشتی را بسوزاند.

کک جماعت «خون پاک آریایی» از خرید و فروش دخترکان رقاص ایرانی در کاباره های لس آنجلس هم نمی گزد، به آن افتخار هم می کند حتی!

مسئله این جماعت «شرافت ایرانی» نیست. اتفاقا حاضرند بابت زیر پا له شدن این شرافت جشن و پایکوبی و رقاصی هم بکنند، مشروط بر اینکه این شرافت توسط «غربی ها» پایمال شود!

اتوپیای این عزیزان «غرب» است، نه یک کلمه کم و نه یک کلمه زیاد! نفرت از «عرب» هم صرفا بابت کم داشتن یک نقطه از «غرب» است! وگرنه مگر کم تجاوز می شود به ناموس ایرانی در کوچه پس کوچه های پاریس و لندن؟!

پ. ن: «بی اعتنایی به فاجعه فرودگاه جده» بدترین برداشتی است که می شود از این نوشته کرد!