بهترین‎ سرمایه‎ انسان از نظر آیت‎الله‎ آملی

به گزارش پارس به نقل از ایسنا، آیت‏‎الله‎ جوادی‌آملی، با اشاره به این‌که «دعا سلاح انسان با ایمان است و انسان تا نفس می‎کشد و به سلاح دعا مجهز است باید امیدوار باشد» گفت: دعا و تضرع بهترین سرمایه در برابر خدای سبحان است، «و سلاحه البکاء» با دعا بسیاری از مسائل حل می‎شود.

این مرجع تقلید در درس تفسیر سوره زمر، گفت: خداوند در قرآن از مثل‎هایی برای عبرت و بیان نکات خاص استفاده کرده است، ولی این مثل‎ها برای توده مردم یک اثر دارد و برای خواص مردم نیز اثری دیگر دارد.

وی افزود: به عنوان مثال خداوند بیاناتی چون کمثل الحمار یا کمثل الکلب را بیان می‎‌کند که این مثال‎ها اثرات خاص خود را برای مردم دارند؛ این مثل‎ها برای توده مردم این اثر را دارد که بیان خداوند را برای مردم رقیق و قابل فهم می‎کند.

این مرجع تقلید تصریح کرد: افرادی که متفکر و پژوهشگر هستند و نه اینکه در حد عرفای الهی باشند که باطن اشیا را ببینند در خصوص این امثال به بررسی و تحقیق و رسیدن به فهم نهایی می‎پردازند.

وی گفت: افراد عالم و پژوهشگر که صاحب علم هستند این افراد از مثال می‎توانند به مثل و ماهیت آن پی ببرند؛ اما اگر از افرادی که به تعبیر امام علی(ع) در نهج‎البلاغه باطن افراد و باطن بهشت را می‎بینند باشند این افراد نیازمند به تمثیل نیستند زیرا آنها باطن بهشت و دوزخ را می‎دانند.

آیت‎الله‎ جوادی‌آملی افزود: پژوهشگران می‎توانند با بررسی مثل به ممثل پی‎ببرند؛ علما بررسی می‎‌کنند و با تحقیق به حقیقت مثل می‎رسند ولی کسانی که حق‎الیقین دارند احتیاجی به فهم هم ندارند.

این مرجع تقلید با اشاره به ضمانت خداوند از انسان‎های پاک گفت: ممکن است برخی افراد که در دنیا انسان‎های بسیار خوبی بوده و محب و شیعه اهل بیت(ع) بوده‎اند، ولی اشتباهی در دنیا در حق کسی ظلمی کرده‎اند باشند که این افراد در قیامت از سوی خداوند مورد لطف ذات الهی قرار می‎گیرند به نحوی که خداوند به قدری به مظلوم عنایت می‎فرماید تا از این ظالم در گذرد.

وی با اشاره به آیه لِیُکَفِّرَ اللَّهُ عَنْهُمْ أَسْوَأَ الَّذِی عَمِلُوا وَیَجْزِیَهُمْ أَجْرَهُم بِأَحْسَنِ الَّذِی کَانُوا یَعْمَلُونَ تصریح کرد: خداوند با آیه أَلَیْسَ اللَّهُ بِکَافٍ عَبْدَهُ وَیُخَوِّفُونَکَ بِالَّذِینَ مِن دُونِهِ وَمَن یُضْلِلِ اللَّهُ فَمَا لَهُ مِنْ هَادٍ بیان می‎دارد که شیوه هدایت او به چه شکلی است؛ حقیقت آن است که هرجا هدایت و عنایت الهی است، دارای دو وجه ابتدایی و پاداشی است.

وی اظهار کرد: هدایت ابتدایی به وسیله عقل و نقل انجام می‎شود و جامعه را به سوی حق هدایت می‎کند؛ مثل آیه شهر رمضان ...؛ حال اگر کسی این هدایت الهی را بها داد و محترم شمرد تحت پوشش هدایت پاداشی قرار می‎گیرد که به نوعی گرایش در قلب و جان او نسبت به خداوند ایجاد می‎شود از این روی است که این افراد در موقع اذان منقلب شده و دل و جان آنها جلا می‎یابد و بی‏‌تاب نماز می‎شوند.

این مرجع تقلید بیان کرد: در خصوص اضلال باید گفت که بر عکس هدایت، خداوند اضلال ابتدایی ندارد یعنی اینکه او در ابتدا کسی را گمراه نمی‎کند؛ اگر کسی با داشتن عامل هدایت از درون و بیرون کج راهه رفته است، خداوند به او مهلت و راه توبه و انابه و توبه می‎دهد، ولی اگر بازهم همه این فرصت‎ها و محبت‎ها را فروخت و عامدا خدا را کناری نهاد و به کجراهه رفت خداوند هم او را گمراه می‎کند؛ باز نیز گمراه نه از ین منظر که او را به مسیر دیگری بیاندازد ولی او را فقط به خود واگذار می‎کند و واگذاری به خود، یعنی گمراهی.

وی گفت: اضلال عدمی است در مقابل هدایت که نور است؛ برای همین نیز دعای پیامبر(ص) که فرمودند که خداوندا من را به خود واگذار مکن زیرا تمام هویت ما وابسته لطف خداست و اگر یک لحظه ما را به خود واگذارد سقوط می‎کنیم؛ این به حال خود رها کردن کیفری است پس اضلال وجودی نیست و عدمی است؛ اضلال ابتدایی وجود ندارد.