به گزارش پارس به نقل از کیهان، مذاکرات هفته گذشته مسقط به نتیجه لازم نرسید و ادامه مذاکرات به سه‌شنبه این هفته در وین موکول شده است. مهلت 4 ماهه تمدید شده پس از توافق ژنو سوم آذر به پایان می‌رسد اما آمریکا با وجود انعطاف فراوان ظریف و تیم همراه وی در مذاکرات در زمینه حجم و ظرفیت غنی‌سازی، حاضر نشده لغو تحریم‌ها را شفاف‌سازی ‌کند. این در حالی است که زمزمه تعلیق حدود نیمی از 10 هزار سانتریفیوژ ایران در برخی رسانه‌ها، مخالف سیاست کلی و راهبردی جمهوری اسلامی مبنی بر رد غنی‌سازی  نمایشی و تأکید بر غنی‌سازی در مقیاس صنعتی است. آمریکایی‌ها البته مدعی‌اند که به تمدید مذاکرات نمی‌اندیشند این یعنی بن‌بست و شکست مذاکرات که آمریکا به هیچ وجه دنبال آن نیست. با این وجود دولت آمریکا درصدد است با تهدید به عدم تمدید مذاکرات و شکست آن، برای خود فرصت چانه‌زنی بیشتر فراهم کرده، به سیاق توافق ژنو و تمدید تکمیلی آن، «تمدید اصل مذاکرات» را برای طرف ایرانی فاکتور کرده و ما به ازای اخذ امتیازات جدید طبق روال گذشته، مسکوت گذاشتن تکلیف لغو فوری همه تحریم‌ها را به هیئت ایرانی تحمیل کند! این شگرد استخوان لای زخم با توجه به مقدورات ناچیز دولت اوباما، انتخابی مطلوب برای آمریکا و به معنای تداوم زیان‌های ناشی از توافق ژنو برای ایران است. وزارت خارجه آمریکا برای رسیدن به این مطلوب از شگرد «به مرگ گرفتن و به تب راضی کردن» استفاده می‌کند.
به گزارش خبرگزاری رویترز تا 24 نوامبر (3 آذر) احتمالاً توافق نهایی هسته‌ای بین نمایندگان جمهوری اسلامی و غرب ‌حاصل نمی‌شود و توافق‌نامه‌ای شبیه به توافق ژنو، البته با جزئیات بیشتر امضاء خواهد شد.
این خبرگزاری به نقل از یک دیپلمات غربی گزارش داد که «رئوس توافق نهایی» تا 24 نوامبر قابل دسترس است «اما احتمالاً نه خود توافق».
رویترز نوشت: با وجود این که دو طرف در ظاهر می‌گویند پیش از پایان مهلت مقرر (3 آذر) رسیدن به توافق نهایی ممکن است، اما در باطن امید به دستیابی به توافق در مذاکرات هفته آینده در وین به مراتب کمرنگ‌تر است.
این خبرگزاری به نقل از «یک مقام ارشد ایرانی»(!) مدعی شد: «آنچه بیش از همه بخت تحقق دارد، دستیابی به نسخه‌ای جزيی‌تر از توافق ژنو است که از فشار اقتصادی بر ایران بکاهد و امکان ادامه گفت‌وگوها را فراهم کند».
برخی دیپلمات‌ها به رویترز گفته‌اند امکان تمدید کوتاه مدت گفت‌وگوها تا ماه مارس وجود دارد.
وعده لغو تدریجی تحریم‌ها از سوی آمریکا و غرب در حالی است که این طیف به هیچ یک از وعده‌های روشن لغو تحریم‌ها در زمینه پتروشیمی، هواپیما و خودرو عمل نکردند و اکنون دادن وعده‌ای مبهم‌تر، از فقدان اعتبار بیشتر حکایت می‌کند.
باراک اوباما بلافاصله پس از 2 روز مذاکرات محرمانه کری- ظریف، قانون وضعیت اضطراری را که از زمان دولت کارتر تصویب شد و مبنای بسیاری از تحریم‌هاست، برای یک سال دیگر تمدید کرد. ظاهراً فعلاً این ملموس‌ترین نتیجه 2 روز اعتمادسازی و گفت‌وگو در مسقط بوده است!